Tag: โรงเรียนเวทมนตร์

คอลดอฟสโตเรตซ์ (Koldovstoretz)

คอลดอฟสโตเรตซ์เป็นโรงเรียนเวทมนตร์ของรัสเซีย 1 ใน 11 โรงเรียนเวทมนตร์ที่ขึ้นทะเบียนกับสมาพันธรัฐพ่อมดนานาชาติ จุดแตกต่างกับประเทศอื่นอย่างหนึ่งก็คือ ที่โรงเรียนเวทมนตร์แห่งนี้พวกเขาไม่ได้เล่นควิดดิชด้วยไม้กวาดบิน แต่ขี่ต้นไม้ทั้งต้น (เนื้อหาสอดแทรกจาก Pottermore ในหนังสือแฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเครื่องรางยมทูต ฉบับปี 2014 ซึ่งวาดปกโดย Jonny Duddle ของสำนักพิมพ์ Bloomsbury) คอลดอฟสโตเรตซ์เป็นหนึ่งในโรงเรียนที่เข้าร่วมการแข่งขันชิงแชมป์ปรุงยาระดับโรงเรียนเวทมนตร์ (Wizarding Schools Potions Championship) และหนึ่งในนักเรียนของที่นี่เคยเป็นผู้ชนะในการแข่งขันดังกล่าว (Wonderbook: Book of …

วิทยาลัยศิลปะการละครของผู้วิเศษ (Wizarding Academy of Dramatic Arts)

วิทยาลัยศิลปะการละครของผู้วิเศษ (Wizarding Academy of Dramatic Arts) มีอักษรย่อว่า ว.ศ.ล.ผ. (W.A.D.A.) สถาบันแห่งนี้ดำเนินการสอนในด้านศิลปะการแสดง การละครต่าง ๆ ของผู้วิเศษ หนึ่งในวรรณกรรมที่วิทยาลัยใช้ในการแสดงคือนิทานของบีเดิลยอดกวี วิทยาลัยแห่งนี้เป็นสถาบันที่ศาสตราจารย์เฮอร์เบิร์ต เบียรี (Herbert Beery) อดีตศาสตราจารย์ผู้สอนวิชาสมุนไพรศาสตร์ของฮอกวอตส์ ในสมัยที่อาร์มันโด ดิพพิตเป็นอาจารย์ใหญ่ ย้ายไปสอน (นิทานของบีเดิลยอดกวี บ.2 น้ำพุแห่งโชคดีทีเดียว) ปรากฎครั้งแรกและครั้งเดียวในหนังสือนิทานของบีเดิลยอดกวี และได้รับการพูดถึงอีกครั้งในการแสดงของสวนสนุก Universal Studios …

โรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์อิลเวอร์มอร์นี (Ilvermorny School of Witchcraft and Wizardry)

ก่อนอื่นต้องขอบคุณเนื้อหาฉบับภาษาไทยของทาง Pottermore ก่อนเลยครับ เพราะบทความนี้เนื้อหาแปลได้เกือบสมบูรณ์ทั้งหมดเลยครับ ชื่นชมการแปลไทยครั้งนี้มาก แต่มีบางส่วนที่ต้องปรับปรุงอยู่บ้าง ทาง Muggle-V เลยปรับปรุงใหม่ครับ โรงเรียนเวทมนตร์แห่งอเมริกาเหนืออันยิ่งใหญ่แห่งนี้ก่อตั้งขึ้นในศตวรรษที่สิบเจ็ด โดยมีที่ตั้งอยู่ ณ ยอดสูงสุดของภูเขาเกรย์ล็อก (Greylock) ซึ่งซ่อนตัวจากการมองเห็นของผู้ที่ไม่มีเวทมนตร์ด้วยคาถาอันทรงพลังมากมาย ที่บางครั้งก็ปรากฏออกมาในรูปของวงเมฆหมอก จุดเริ่มต้นที่ไอร์แลนด์ อิโซลต์ เซเออร์ (Isolt Sayre) เกิดราวปี ค.ศ. 1603 เธอใช้ชีวิตวัยเด็กอยู่ในหุบเขาคูมลูกรา ในเคาน์ตีเคอร์รี (Coomloughra, County Kerry) …

มาโฮโทะโคะโระ (Mahoutokoro) [Mah – hoot – o – koh – ro]

โรงเรียนเวทมนตร์ญี่ปุ่นอันเก่าแก่แห่งนี้มีนักเรียนที่ตัวเล็กที่สุดเมื่อเทียบกันทั้ง 11 โรงเรียน และรับนักเรียนตั้งแต่พวกเขาอายุเพียง 7 ปี (ถึงแม้ว่าจะยังไม่ต้องอยู่ที่โรงเรียนจนกว่าจะอายุ 11 ปีก็ตาม) โดยในแต่ละวันนักเรียนจะบินไปกลับบ้านโดยการนั่งบนหลังของฝูงนกโต้คลื่นยักษ์ (giant storm petrel) หลายส่วนของโรงเรียนได้รับการประดับตกแต่งอย่างวิจิตรงดงามและหรูหราไปด้วยสิ่งที่ทำขึ้นจากหยกเนื้ออ่อนสีขาวโปร่ง (mutton-fat jade) และตั้งอยู่บนจุดสูงสุดของเกาะภูเขาไฟมินามิ อิโว จิมะ (Minami Iwo Jima) อันรกร้างไร้ประโยชน์ (หรืออย่างน้อยมักเกิ้ลก็คิดแบบนั้น) นักเรียนของที่นี่จะได้รับเสื้อคลุมมนตราทันทีที่พวกเขามาถึง โดยชุดคลุมนี้จะใหญ่ขึ้นตามขนาดตัวเจ้าของที่สวมใส่มัน รวมถึงจะค่อยๆ เปลี่ยนสีตามความรู้ที่เพิ่มขึ้นของเจ้าของ แรกเริ่มนั้นจะเป็นสีชมพูจางก่อนจะค่อยๆ …

คาสเตลโลบรูชู (Castelobruxo) [Cass – tell – o – broo – shoo]

โรงเรียนเวทมนตร์ในบราซิล ซึ่งรับเด็กนักเรียนทั่วภาคพื้นทวีปอเมริกาใต้ สามารถถูกพบได้ลึกเข้าไปในป่าดงดิบ ปราสาทอันงดงามนี้จะปรากฏให้พวกมักเกิ้ลมองเห็นเป็นเพียงซากปรักหักพัง (กลเม็ดที่ฮอกวอตส์เองก็ใช้ ทำให้ผู้คนมีความเห็นต่างกันออกไปว่าใครลอกใครกันแน่) คาสเตลโลบรูชูเป็นสิ่งก่อสร้างทรงเหลี่ยมสง่างามทำด้วยหินสีทองซึ่งมักถูกนำไปเทียบเคียงกับการเป็นวัดวาอาราม ทั้งตัวอาคารและพื้นดินถูกปกปักษ์โดยไคปอเร (Caipora) สิ่งมีชีวิตชนิดภูตผีวิญญาณขนาดเล็กขนปุยซึ่งมีลักษณะนิสัยซุกซนอย่างล้ำเหลือและเล่ห์เหลี่ยมจัด และจะปรากฏกายขึ้นในยามกลางคืนเข้าปกคลุมเพื่อดูแลเหล่านักเรียนและสิงสาราสัตว์ที่อาศัยอยู่ในป่า อดีตอาจารย์ใหญ่ของคาสเตลโลบรูชู เบเนดิตา โดว์ราโด (Benedita Dourado) ครั้งหนึ่งเคยหัวเราะร่าในวาระการมาเยือนฮอกวอตส์เมื่ออาจารย์ใหญ่อาร์มันโด ดิพพิตบ่นอุบเกี่ยวกับผีโพลเตอร์ไกสต์นามว่าพีฟส์ ข้อเสนอของเธอที่จะส่งไคปอเรจำนวนหนึ่งมาอยู่ที่ป่าต้องห้ามเพื่อ “แสดงให้เห็นว่าความโกลาหลที่แท้จริงเป็นยังไง” นั้นถูกตอบปฏิเสธ นักเรียนของคาสเตลโลบรูชูสวมเสื้อคลุมสีเขียวสดและมีความรู้ขั้นสูงเกี่ยวกับสมุนไพรศาสตร์ (herbology) และสัตว์วิเศษวิทยา (magizoology) และทางโรงเรียนเองมีการจัดการให้ทุนแลกเปลี่ยน* อันเป็นที่นิยมยิ่งสำหรับนักเรียนจากทวีปยุโรปผู้ใดก็ตามที่สนใจจะศึกษาพืชและสัตว์วิเศษของอเมริกาใต้ คาสเตลโลบรูชูผลิตบุคลากรโด่งดังผู้เคยเป็นศิษย์เก่ามาแล้วมากมาย รวมไปถึงนักปรุงยาชื่อดังก้องโลก …

แวกกาดู (Uagadou) [Wag-a-doo]

ถึงแม้ว่าในแอฟริกาจะมีจำนวนโรงเรียนเวทมนตร์น้อยที่สุด แต่ที่เดียวที่มีก็ได้ก่อตั้งมาอย่างยาวนาน (อย่างน้อยๆ ก็ราวหนึ่งพันปี) และมีชื่อเสียงประสบความสำเร็จอย่างน่าอิจฉาในระดับนานาชาตินั่นก็คือ แวกกาดู (Uagadou) โรงเรียนเวทมนตร์ที่ใหญ่ที่สุดที่สามารถรองรับนักเรียนจากทวีปอันยิ่งใหญ่ได้ทั้งทวีป โดยมีข้อมูลที่อยู่เพียงแค่ “เทือกเขาจันทรา (Mountains of the Moon)” ที่ซึ่งนักเดินทางได้กล่าวไว้ว่าเป็นสิ่งปลูกสร้างอันงดงามสลักเสลาจากภูเขาด้านหนึ่งและถูกปกคลุมไปด้วยหมอกทึบ นั่นทำให้บางครั้งมันก็ดูเหมือนกำลังลอยอยู่กลางอากาศ เวทมนตร์โดยมาก (บางตำราก็กล่าวว่าทั้งหมด) เป็นเวทมนตร์ท้องถิ่นของแอฟริกา และที่แวกกาดูนี้นักเรียนส่วนใหญ่จะมีความเชี่ยวชาญด้านดาราศาสตร์ การเล่นแร่แปรธาตุ และศาสตร์การแปลงร่างเป็นพิเศษ ไม้กายสิทธิ์นั้นเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่เกิดขึ้นในยุโรป ขณะที่ส่งต่อมายังพ่อมดแม่มดแอฟริกาในลักษณะของเครื่องใช้อันมีประโยชน์เมื่อศตวรรษก่อนนี้เอง ทำให้การร่ายคาถาส่วนใหญ่พวกเขามักจะใช้การชี้นิ้วหรือโบกมือเป็นท่าทางต่างๆ นั่นทำให้นักเรียนแวกกาดู สามารถใช้เป็นข้ออ้างได้เมื่อถูกกล่าวหาว่าแหกกฎบทบัญญัติว่าด้วยการปกปิดความลับพ่อมดแม่มดนานาชาติ (‘ผมแค่สะบัดมือไปมา ไม่ได้หมายความว่าผมต้องการร่ายคาถาใส่คางของเขาสักหน่อย’) …

โรงเรียนเวทมนตร์ (Wizarding Schools)

ประเทศที่มีโรงเรียนเวทมนตร์เป็นของตนเองนั้นมีจำนวนอยู่น้อยมากเมื่อเปรียบเทียบกับประเทศที่ไม่มี สาเหตุเพราะว่าประชากรพ่อมดแม่มดในแต่ละประเทศส่วนใหญ่นั้นเลือกที่จะศึกษาด้วยตนเองที่บ้าน ในบางกรณีชุมชนผู้วิเศษในประเทศดังกล่าวนั้นมีขนาดเล็กหรือกว้างกระจายออกไป การศึกษาทางไปรษณีย์จึงมีประสิทธิผลที่ดีกว่าในการให้การศึกษาแก่เหล่าคนหนุ่มสาว มีโรงเรียนพ่อมดแม่มดที่ก่อตั้งมายาวนานและมีเกียรติทั่วโลก 11 แห่งด้วยกัน โดยโรงเรียนทั้งหมดนั้นได้ขึ้นทะเบียนกับสมาพันธรัฐพ่อมดนานาชาติ (International Confederation of Wizards) สถาบันที่เล็กกว่าและมีการจัดระเบียบด้อยกว่านั้นถูกสร้างขึ้นมาแล้วเลิกไป เฝ้าติดตามได้ยาก และไม่ค่อยได้ขึ้นทะเบียนกับกระทรวงที่เหมาะสม (ในบางกรณีฉันไม่อาจรับรองเรื่องมาตรฐานการศึกษาที่เขาเสนอขึ้นมา) ใครก็ตามที่ปรารถนาจะรู้ว่ามีโรงเรียนเวทมนตร์ที่ได้รับการรับรองในพื้นที่ของพวกเขาหรือไม่ ควรส่งนกฮูกไปสอบถามที่สำนักงานการศึกษา (Educational Office) ของสมาพันธรัฐพ่อมดนานาชาติ ตำแหน่งที่ถูกต้องของโรงเรียนดังกล่าวนั้นถูกเก็บรักษาเป็นความลับอย่างเคร่งครัด โรงเรียนเหล่านี้ไม่ได้กลัวเพียงแค่การถูกรบกวนจากมักเกิ้ล สำหรับความจริงอันน่าเศร้าหลายๆ ครั้งในประวัติศาสตร์อันยาวนานของพวกเขา สถาบันเหล่านี้ได้รับผลกระทบจากสงครามพ่อมดแม่มด และการเพ่งเล็งที่ไม่เป็นมิตรจากชุมชมผู้วิเศษทั้งในและต่างประเทศ (ไม่ใช่แค่ในอังกฤษที่การศึกษาของผู้วิเศษวัยเยาว์เป็นหัวข้อที่นำไปสู่การแทรกแซงและการกดดันจากกระทรวง) เหมือนกับเป็นข้อบังคับทั่วไป …

วิทยาลัยเวทมนตร์โบซ์บาตง (Beauxbatons Academy of Magic)

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง โบซ์บาตง Beauxbatons คาดว่าตั้งอยู่ที่ไหนสักแห่งบนเทือกเขาพิเรนีส (Pyrenees) ผู้มาเยือนจะตกตะลึงในความสวยงามของตัวปราสาทที่ห้อมล้อมไปด้วยสวนประดิษฐ์และสนามหญ้าที่ตกแต่งให้เป็นภาพจำลองของภูมิทัศน์แบบเทือกเขาซึ่งสร้างด้วยเวทมนตร์ แม้ว่านักเรียนส่วนใหญ่ของวิทยาลัยโบซ์บาตงเป็นชาวฝรั่งเศส แต่ก็ยังมีนักเรียนอีกจำนวนมากเป็นชาวสเปน โปรตุเกส ดัตช์ ลักเซมเบิร์ก และเบลเยียม (ทั้งโบซ์บาตงและเดิร์มสแตรงก์มีจำนวนนักเรียนมากกว่าฮอกวอตส์) ว่ากันว่าตัวปราสาทและเขตพื้นที่ของสถาบันที่มีชื่อเสียงนี้ได้รับการสนับสนุนโดยทองของนักเล่นแร่แปรธาตุ คือ นิโคลัสและเพอรีแนล แฟลมเมล ซึ่งพบกันที่โบซ์บาตงในช่วงวัยรุ่น รวมไปถึงน้ำพุอันงดงามที่ตั้งอยู่ใจกลางสวนของสถาบัน ที่เชื่อกันว่ามีคุณสมบัติช่วยรักษาและคงความงามได้ ซึ่งเป็นที่มาของชื่อสถาบันนั่นเอง โบซ์บาตงมีความสัมพันธ์อันดีกับฮอกวอตส์มาโดยตลอด แม้ว่าจะมีการชิงดีชิงเด่นกันอยู่บ้าง เช่น ในการประลองเวทไตรภาคี ซึ่งโบซ์บาตงชนะไป 62 ครั้ง …

สถาบันเดิร์มสแตรงก์ (Durmstrang Institute)

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง เดิร์มสแตรงก์ (Durmstrang) เดิร์มสแตรงก์เป็นโรงเรียนสำหรับพ่อมดแม่มดวัยเยาว์ที่มีชื่อเสียงไม่ค่อยสู้ดีนัก และเป็นที่รู้กันดีว่าให้ความสำคัญกับการสอนศาสตร์มืดอย่างมาก แต่เดิมนั้น เดิร์มสแตรงก์มีชื่อเสียงในแง่ลบที่สุดในบรรดาโรงเรียนเวทมนตร์ทั้งสิบเอ็ดโรงเรียน แม้จะไม่สมควรได้รับชื่อเสียงนี้เท่าไหร่ มันเป็นความจริงที่ว่าเดิร์มสแตรงก์ โรงเรียนที่ผลิตพ่อมดแม่มดเก่งกาจหลายคนออกมานั้น เคยตกอยู่ภายใต้การดูแลของพ่อมดที่ภักดีจนน่าสงสัย หรือมีเจตนามุ่งร้ายถึงสองหนในประวัติศาสตร์ รวมไปถึงอดีตนักเรียนเดิร์มสแตรงก์ที่สร้างชื่อเสียงอันเลวทรามให้กับโรงเรียนอีกด้วย ชายคนแรกในบรรดากลุ่มคนที่ไม่น่าอภิรมย์เหล่านั้น คือ ฮาร์แฟงก์ มุนเธอร์ (Harfang Munter) ผู้เข้าควบคุมโรงเรียนหลังการเสียชีวิตของผู้ก่อตั้งโรงเรียนเดิร์มสแตรงก์ เนริดา วุลชาโนวา (Nerida Vulchanova) แม่มดผู้ยิ่งใหญ่แห่งบัลแกเรียอย่างมีเงื่อนงำ มุนเธอร์ได้สร้างชื่อเสียงให้กับโรงเรียนเดิร์มสแตรงก์ด้วยการฝึกสอนการต่อสุ้ตัวต่อตัว และเวทมนตร์การต่อสู้ทุกแขนง ซึ่งปัจจุบันยังคงนับว่าเป็นหนึ่งในหลักสูตรที่โดดเด่นและน่าประทับใจ …