เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง
บุคคลภายในภาพเหมือนของฮอกวอตส์นั้น สามารถพูดคุยหรือขยับไปมาจากภาพหนึ่งไปสู่อีกภาพหนึ่งได้ โดยพวกเขานั้นจะประพฤติตัวตามบุคคลต้นแบบ อย่างไรก็ตาม ความสามารถในการโต้ตอบของเหล่าภาพเสมือนนั้น ไม่ได้ขึ้นอยู่กับทักษะฝีไม้ลายมือของจิตรกร แต่เป็นพลังอำนาจของพ่อมดแม่มดที่วาดขึ้นมาต่างหาก
เมื่อรูปวาดวิเศษถูกซื้อไป จิตรกรพ่อมดแม่มดจะใช้เวทมนตร์กับผลงานของตน เพื่อให้มั่นใจว่ารูปเหล่านั้นจะขยับหรือประพฤติตนในทางที่ถูกต้อง พวกรูปภาพสามารถพูดประโยคประจำตัว หรือเลียนแบบท่าทางบุคคลในภาพได้ ด้วยเหตุนี้ รูปภาพของเซอร์คาโดแกน จึงท้าทายการสู้รบกับผู้คนต่างๆ, ตกจากหลังม้า และทำตัวใจร้อนไม่เหมาะสมตลอดเวลา นี่คือนิสัยของเซอร์คาโดแกน ที่พ่อมดจิตรกรผู้น่าสงสารคิด และได้วาดภาพเหมือนท่านเซอร์ขึ้นมา ในขณะที่รูปภาพสุภาพสตรีอ้วนยังคงดื่มด่ำปรนเปรอตัวเองไปกับอาหารชั้นเยี่ยม เครื่องดื่มเลิศรส และระบบรักษาความปลอดภัยขั้นสูงสุด
ถึงกระนั้น ไม่มีรูปภาพเหมือนรูปใด ที่สามารถพูดคุยหรือพิจารณาเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัว หรือแง่มุมซับซ้อนของบุคคลในภาพได้ พวกเขาเป็นเพียงตัวแทนของบุคคลต้นแบบในมุมมองของศิลปินเท่านั้น
ทว่า ก็มีภาพเหมือนบางภาพที่สามารถติดต่อสื่อสารกับโลกภายนอกได้มากกว่าภาพอื่นๆ ตามธรรมเนียมแล้ว รูปภาพของเหล่าอาจารย์ใหญ่จะถูกวาดก่อนที่เจ้าตัวจะเสียชีวิต หลังจากนั้นพวกเขาจะเก็บภาพของตนไว้เป็นความลับ และจะสอนให้พวกมันเลียนแบบท่าทางหรือพูดจาเลียนแบบตนทุกประการ รวมไปถึงการมอบความทรงจำที่มีประโยชน์ และแบ่งปันเรื่องราวความรู้ให้ เพื่อที่จะทำหน้าที่ถ่ายทอดเรื่องราว แก่บุคคลรุ่นหลังภายในห้องทำงานของตน
ความลึกซึ้งของความรู้ซึ่งแอบซ่อนไว้ในรูปภาพของเหล่าอาจารย์ใหญ่ทั้งชายและหญิงนั้น น้อยคนที่จะล่วงรู้ กว่าศตวรรษที่รูปเหมือนนั้นจะปรากฏท่าทางหลับใหลเมื่อมีแขกเข้ามาในห้องพัก ทำให้หลายๆ คนคิดว่ารูปภาพเหล่านั้นไม่ได้สลักสำคัญแต่อย่างใด
ต้นฉบับภาษาอังกฤษ: https://www.pottermore.com/writing-by-jk-rowling/hogwarts-portraits
แปลและเรียบเรียง: ` Elliott?
