เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง มาจอรี่ ไอลีน เดอร์สลีย์ (Marjorie Eileen Dursley) เป็นพี่สาวของเวอร์นอน เดอร์สลีย์ แม้ว่าจะไม่มีสายเลือดเกี่ยวดองใดๆ กับแฮร์รี่ พอตเตอร์ แต่เขาก็ถูกสอนให้เรียกเธอว่า ‘ป้ามาร์จ’ มาร์จ เป็นคนร่างใหญ่ และเป็นผู้หญิงที่ไม่ค่อยน่าคบหา ในชีวิตเธอสิ่งที่สนใจหลักๆ ก็คือการเลี้ยงดูสุนัขบูลด๊อก เธอศรัทธาในการลงโทษทางร่างกาย และการพูดตรงๆ ซึ่งสิ่งที่เธอพูดมันออกจะก้าวร้าว มาร์จ มีความรักอย่างลับๆ กับเพื่อนบ้านของเธอชื่อ นายพลฟับสเตอร์ ผู้ที่คอยดูแลสุนัขของเธอเมื่อเธอไม่อยู่ เขาไม่มีวันแต่งงานกับเธอ เพราะบุคลิกภาพของเธอที่แย่มากจริงๆ …

เนื้อหาใหม่จากเจ.เค.โรว์ลิ่ง สำหรับพ่อมดแม่มดผู้วิเศษที่ไม่ชอบการใช้ผงฟลู ผู้ที่ไม่ไว้ใจการหายตัว และผู้ที่ไม่ชื่นชอบความสูง หรือรู้สึกกลัว หรืออึดอัดใจที่จะใช้กุญแจนำทาง ยังมีทางเลือกคือรถเมล์อัศวิน ที่มักจะปรากฏขึ้นในเวลาใดก็ตามที่พ่อมดแม่มดผู้วิเศษ ต้องการการเดินทางอย่างเร่งด่วน หยิบไม้กายสิทธิ์ของพวกเขาออกมาเมื่ออยู่ที่มุมขอบถนน รถเมล์สามชั้นสีม่วง มีที่นั่งในกลางวันและจะกลายเป็นเตียงนอนในเวลากลางคืน มันไม่ได้สะดวกสบายเป็นพิเศษอะไรนัก และฉันแนะนำให้ปฏิเสธเครื่องดื่มร้อนแม้จะมีให้บริการก็เถอะ เพราะนิสัยของรถคันนี้ก็คือการกระโดดจากจุดหมายหนึ่งไปอีกที่หนึ่ง กว่าจะรู้ตัวน้ำก็หกกระจายไปหมดแล้ว รถเมล์อัศวินเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ค่อนข้างทันสมัยในโลกของผู้วิเศษ ซึ่งบางครั้งสิ่งประดิษฐ์วิเศษเหล่านี้ (เชื่อว่ายากที่จะยอมรับมัน) ได้ความคิดมาจากโลกมักเกิ้ล ความต้องการรูปแบบการขนส่งที่สามารถใช้ได้อย่างปลอดภัยและเหมาะสมสำหรับผู้ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะหรือทุพพลภาพในเวลานั้น และหลายข้อเสนอได้ถูกสร้างขึ้น (ไม้กวาดพ่วงข้างรับจ้าง กระเช้าขนส่งที่ห้อยโยงไว้ใต้เธสตรอล) ซึ่งข้อเสนอทั้งหมดถูกคัดค้านโดยกระทรวงฯ  ท้ายที่สุด ดูกอลด์ แมคเฟล (Dugald …

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง บ็อกการ์ตเป็นสิ่งมีชีวิตที่เปลี่ยนรูปร่างได้ มันจะเปลี่ยนรูปเป็นอะไรก็ตามที่ผู้พบเห็นมันรู้สึกหวาดกลัวที่สุด ไม่มีใครรู้ว่าบ็อกการ์ตมีรูปร่างอย่างไร ในเวลาที่ไม่มีใครไปพบมันเข้า แม้ว่ามันจะมีชีวิตอยู่ หลักฐานที่บ่งชี้ถึงการมีอยู่ของมัน สังเกตได้จากเสียงกรอกแกรก การสั่นไหว หรือรอยขูดขีดบนวัตถุในที่ซึ่งมันซ่อนตัวอยู่ บ็อกการ์ตชอบพื้นที่จำกัดเป็นพิเศษ แต่อาจจะพบมันซุ่มซ่อนอยู่ในป่า และตามเงาในหลืบมุมมืด โดยทั่วไปแล้วยิ่งความรู้สึกกลัวที่บุคคลนั้นมีเพิ่มมากขึ้น ยิ่งมีความไวต่อบ็อกการ์ต พวกมักเกิ้ลก็ด้วย พวกเขารู้สึกได้ถึงการมีอยู่ของมันและอาจเหลือบมองพวกเขาอยู่ แม้จะมีส่วนน้อยที่มองเห็นได้อย่างชัดเจน ซึ่งมักจะทึกทักเอาว่าบ็อกการ์ตเป็นสิ่งที่จินตนาการของพวกเขาปรุงแต่งขึ้นมาเอง เช่นเดียวกับโพลเตอร์ไกสต์ บ็อกการ์ตไม่เป็นและไม่เคยมีชีวิตจริงๆ มันเป็นหนึ่งในสิ่งไม่มีชีวิตที่แปลกประหลาด อาศัยอยู่ในโลกเวทมนตร์ ซึ่งแตกต่างกับเขตของมักเกิ้ล บ็อกการ์ตสามารถหายตัวได้ บ็อกการ์ตที่เพิ่มมากขึ้นก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องหาที่อยู่อาศัยให้ตัวเอง เช่นเดียวกับโพลเดอร์ไกสต์และผู้คุมวิญญาณชั่วร้ายที่เพิ่มมากขึ้น พวกมันกำเนิดและค้ำจุนอยู่ได้ด้วยอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์ …

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง วันเกิด: 22 พฤศจิกายน ไม้กายสิทธิ์: ไม้เกาลัด ขนนกฟีนิกซ์, 11 1/2 นิ้ว, หวดได้เหมือนแส้ บ้านที่ฮอกวอตส์: ฮัฟเฟิลพัฟ ความสามารถพิเศษ: ผู้รอบรู้ด้านสัตว์วิเศษ, ปราศจากความกลัว พ่อแม่: พ่อเป็นพ่อมด, แม่เป็นแม่มด ครอบครัว: ไม่มีภรรยา, ไม่มีบุตร งานอดิเรก: สิ่งมีชีวิตแสนอันตรายเป็นทั้งงานและงานอดิเรกของเขา ซิลแวนัส เคทเทิ่ลเบิร์น (Silvanus Kettleburn) …

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง ผงฟลูได้รับการคิดค้นขึ้นโดย อิกเนเชีย ไวลด์สมิธ (Ignatia Wildsmith) ในช่วงศตวรรษที่สิบสาม การผลิตได้รับการควบคุมดูแลอย่างเข้มงวด ฟลู-พาว (Floo-Pow) เป็นบริษัทที่ได้รับอนุญาตให้ผลิตผงฟลูแต่เพียงผู้เดียวในเกาะอังกฤษ บริษัทซึ่งมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ในตรอกไดแอกอน ต่อให้มีใครไปเคาะหน้าประตูสำนักงาน ก็จะไม่มีเจ้าหน้าที่หรือใครคนไหนออกมาต้อนรับทั้งสิ้น ปัญหาการขาดแคลนผงฟลูไม่เคยได้รับรายงาน และไม่มีใครรู้ว่าแน่ชัดว่าใครเป็นผู้ผลิตมันขึ้นมา ราคาผงฟลูไม่เคยเปลี่ยนแปลงมาร้อยปี ด้วยราคา 2 ซิกเกิ้ล ต่อหนึ่งช้อนตวง ทุกครัวเรือนของพ่อมดแม่มดจะมีผงฟลูไว้ติดบ้าน และมักเก็บไว้ในที่ใช้สอยได้สะดวกอย่างในกล่องหรือโถบนหิ้งเหนือเตาผิง ส่วนประกอบที่พิถีพิถันของผงฟลูเป็นความลับที่ถูกรักษาความปลอดภัยอย่างแน่นหนา มีผู้ทดลอง ‘ทำขึ้นเป็นของตัวเอง’ อย่างแพร่หลาย แต่ก็ล้มเหลว …

สำหรับบทความนี้ เป็นเหมือนบทความก่อนหน้าที่ผมเคยเขียนไปครับ เป็นเรื่องราวการนำเสนอเชิงสัญลักษณ์ที่ปรากฏในแฮร์รี่ พอตเตอร์ แน่นอนว่า คุกอัซคาบัน ก็เป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ที่น่าสนใจ โดยเฉพาะรูปทรงของมันที่ปรากฏขึ้นในภาพยนตร์ แฮร์รี่ พอตเตอร์ และเนื่องจากมีพี่ท่านหนึ่งถามมา ก็เลยขอเขียนบทความนี้ ในมุมมองของผม กับสัญลักษณ์สามเหลี่ยม และอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับคุกอัซคาบันนะครับ ซึ่งต้องออกตัวก่อนว่า ผมไม่ได้คุยกับทางผู้ออกแบบจริงๆ แต่เป็นการตีความจากข้อมูลที่ศึกษาส่วนตัวครับ ซึ่งผลงานออกแบบคุกอัซคาบันตอนแรกนั้น ออกแบบโดย Andrew Williamson ซึ่งออกแบบไว้สำหรับภาค 3 แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับนักโทษแห่งอัซคาบัน ภายหลังได้รับการปรับแต่งเพิ่มเติมโดย …

สำหรับพื้นที่ส่วนนี้ในเว็บไซต์เดิมของ jkrowling.com เป็นพื้นที่สำหรับแนะนำพ่อมดผู้มีชื่อเสียงในโลกของแฮร์รี่ พอตเตอร์ ให้เราได้รู้จักกัน ซึ่งจะมาเดือนละครั้ง แม้เว็บเดิมจะปิดตัวไปแล้ว แต่โชคดีที่ยังพอมีเก็บไว้บ้าง แอดมินจึงขอนำมาแบ่งปันให้ได้ชมได้อ่านกันด้วยเลย โดยเนื้อหาจะแบ่งเป็นสองส่วนคือ ภาษาอังกฤษ และภาษาไทยครับ *เนื้อหาและรูปภาพที่นำมาจัดแสดง ไม่มีการปรับแต่งแก้ไขแต่อย่างใด เป็นการคัดลอกมาจากฐานข้อมูลเดิมในส่วนของ www.jkrowling.com/textonly/en/wotm.cfm ซึ่งปัจจุบันได้ปิดลงไปแล้ว ———– แฮร์รี่ พอตเตอร์ – Harry Potter (SPOILER WARNING) // พ่อมดประจำเดือน ตุลาคม 2007(1980 – …

เกี่ยวกับแอนิเมจัส ถ้าคุณเป็นแอนิเมจัส คุณจะเป็นสัตว์อะไร?เจ.เค.โรว์ลิ่ง: ฉันอยากเป็นตัวนาก มันเป็นสัตว์ที่ฉันชื่นชอบ มันคงเศร้ามากถ้าฉันเกิดกลายเป็นทากหรืออะไรอย่างอื่น — บทสัมภาษณ์ผ่านทาง Scholastic ปี 2000 เรื่องราวของแอนิเมจัส สอนในชั้นเรียนปีสามของฮอกวอตส์ ในวิชาแปลงร่าง (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับนักโทษแห่งอัซคาบัน บ.6) แอนิเมจัส คือคำเรียกพ่อมดแม่มดที่สามารถกลายร่างเป็นสัตว์ได้ตามใจชอบ ซึ่งการแปลงร่างเป็นสัตว์นั้นจะเปลี่ยนแปลงทั้งรูปร่าง การจดจำ ลักษณะภายในตามสัตว์นั้นๆ ไปด้วย มีการระบุไว้ว่า ครั้งหนึ่งพ่อมดแม่มดที่กลายร่างเป็นค้างคาว สมองของพวกเขากลับเล็กเท่าค้างคาวไปด้วย และนั่นทำให้ขณะที่เขากลายร่างเป็นค้างคาว พวกเขาก็หลงลืมว่าจะไปที่ไหนทันทีที่ออกบิน …

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง สิ่งที่เรารู้จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์และข้อพิสูจน์จากภาพพิมพ์แกะไม้ และการแกะสลักในสมัยก่อน นักเรียนของฮอกวอตส์จะต้องเดินทางมาที่โรงเรียนด้วยวิธีใดก็ได้ที่ทำให้พวกเขาดูไม่ธรรมดา บ้างก็ขี่ไม้กวาด (ยากลำบากเมื่อต้องขนหีบและสัตว์เลี้ยงมาด้วย) ขณะที่อีกกลุ่มยึดเอาเกวียนมาเสกเวทมนตร์เป็นพาหนะ ต่อมาก็กลายเป็นรถม้า บ้างก็อยากจะหายตัว (หลายครั้งเกิดผลกระทบที่เลวร้าย เพราะตัวปราสาทและพื้นดินได้รับการปกป้องด้วยคาถาต้านการหายตัว) ขณะที่เส้นทางอื่น ๆ ก็มีสัตว์วิเศษอยู่เป็นจำนวนมาก (อันที่จริง เป็นที่เชื่อกันว่าเธสตรอลที่อาศัยอยู่ในป่าต้องห้ามปัจจุบันและได้รับการฝึกฝนเพื่อใช้ลากจูงรถม้าจากสถานีฮอกส์มี้ด เป็นลูกหลานของเธสตรอลที่นักเรียนในอดีตใช้ขี่มาโรงเรียนเมื่อนานมาแล้ว) (เพิ่มเติมจาก Hogwarts: An Incomplete and Unreliable Guide) ไม่เพียงแต่อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเพราะการเดินทางด้วยเวทมนตร์ที่หลากหลาย ไม่ต้องพูดถึงพวกมักเกิ้ลที่มองเห็นพ่อมดแม่มดจำนวนมากเหาะเดินทางขึ้นไปทางเหนือเป็นประจำ มันยังเป็นความรับผิดชอบของพ่อแม่ที่ต้องส่งลูก ๆ …

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง ดาบของกริฟฟินดอร์ถูกสร้างมากว่าพันปีแล้ว โดยก๊อบลินช่างตีเหล็กผู้มากความสามารถที่สุดในโลกเวทมนตร์ ด้วยเหตุนั้นจึงทำให้มันน่าหลงใหล ตัวดาบทำมาจากแร่เงินบริสุทธิ์ประดับด้วยทับทิม ซึ่งเป็นหินที่ใช้แทนกริฟฟินดอร์ ในนาฬิกาทรายที่นับแต้มของแต่ละบ้านที่ฮอกวอตส์ ชื่อของ ก็อดดริก กริฟฟินดอร์ ถูกสลักอยู่ใต้ด้ามของดาบนั่นเอง ดาบนั้นถูกสร้างเพื่อกริฟฟินดอร์โดยเฉพาะ โดยกษัตริย์แร้กนุ้กที่หนึ่ง (Ragnuk the First) ซึ่งมีไหวพริบที่สุดในหมู่ก๊อบลินที่เป็นช่างเงิน จึงทำให้เขาเป็นกษัตริย์ (ในวัฒนธรรมของก๊อบลิน ผู้คุมนั้นไม่ได้หมายความว่าจะทำงานน้อยกว่าคนอื่น แต่กลับต้องทำให้มีคุณภาพมากกว่า) เมื่อดาบเล่มนี้เสร็จ แร้กนุ้กรู้สึกอยากได้มันเป็นอย่างมาก จึงแสร้งทำเป็นว่ากริฟฟินดอร์ขโมยดาบเล่มนั้นไปจากเขา และส่งลูกสมุนออกไปเพื่อขโมยมันคืนมา แต่กริฟฟินดอร์ป้องกันตัวเขาเองด้วยไม้กายสิทธิ์ของเขา แต่เขาไม่ได้ฆ่าผู้ที่เข้ามาโจมตีเขาเลย ในทางกลับกัน …