Category: J.K.Rowling
โดยปกติแล้ว คำว่า “ไม่” หรือ “ผมไม่บอกคุณหรอก” เป็นคำตอบที่มักพบบ่อยในการให้สัมภาษณ์ของ Steven Moffat ถึงเรื่องราวของ Doctor Who แต่เขาก็สร้างความน่าสนใจขึ้นเมื่อถูกถามเกี่ยวกับ เจ.เค.โรว์ลิ่ง ผู้ประพันธ์ แฮร์รี่ พอตเตอร์ ก่อนหน้านี้ได้เคยมีการให้สัมภาษณ์จากทาง BBC ถึงความเป็นไปได้ที่ เจ.เค.โรว์ลิ่งจะมาเขียนเรื่องสั้นให้กับการฉลองครบรอบ 50 ปีของ Doctor Who ซึ่งทาง BBC ก็ให้สัมภาษณ์ว่า “มันจะถูกเขียนขึ้นโดยนักเขียนหนังสือเด็กที่รู้จักกันดี” “ยังยืนยันตอนนี้ไม่ได้” สตีเว่น มอฟแฟต …
รอนเป็นตัวละครเดียวจากตัวละครหลักทั้งสามคนที่ไม่เคยเปลี่ยนนามสกุล เลย เขายังคงใช้นามสกุล ‘วีสลีย์’ ตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง ในสหราชอาณาจักรและไอร์แลนด์นั้น ตัววีเซิลมีชื่อเสียงในแง่ลบ ถือกันว่าสัตว์นำโชคร้ายหรือตัวอันตรายเลยทีเดียว อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่เด็กๆ ฉันก็ชื่นชอบสัตว์ในวงศ์เพียงพอน (Mustelidae)1 มาก และในความคิดของฉัน สัตว์พวกนี้ไม่ได้เป็นอันตรายมากเท่าที่มันควรจะเป็น นอกจากนี้ยังมีความเชื่อผิดๆ อีกหลายอย่างเกี่ยวกับคนผมแดง และส่วนใหญ่เชื่อว่าเป็นผู้นำโชคร้ายหรือตัวอัปมงคล (ยูดาส อิสคาริโอท2 ก็มีผมสีแดงเช่นกัน) แต่มันก็ดูไม่มีเหตุผลเลย ฉันเองก็ชอบคนผมแดงพอๆ กับที่ชอบตัววีเซิล แม้ว่าฉันจะไม่ได้ตั้งใจให้รอนเป็นเหมือนฌอน3 ครั้งหนึ่งฉันเคยนำรอนไปอยู่บนหน้าหนังสือ เขามักจะทำตัวคล้ายเพื่อนเก่าของฉัน ซึ่งเป็นคนที่ทั้งสนุกสนานและซื่อสัตย์เป็นที่สุด แต่ก็ยังมีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างรอนและฌอน …
สมัยก่อน คำถามที่ฉันถูกถามมากที่สุดคือ ‘ชื่อเธอออกเสียงยังไงน่ะ’ และฉันว่าคุณคงสังเกตแล้ว ฉันใส่คำตอบไว้อย่างแยบยลในถ้วยอัคนี ตอนที่เฮอร์ไมโอนี่สอนครัมให้ออกเสียงชื่อเธออย่างถูกต้อง: เฮอร์-มาย-โอ-นี่. ฉันเคยได้ยินคนออกเสียง เฮอร์มอยนี่ บ่อยมาก แต่การออกเสียงผิด ๆ ที่ถูกใจฉันที่สุดคือ ‘เฮอร์ไมวัน’ ฉันชอบแบบนั้นมากกว่าวิธีที่ถูกซะอีก ในกาลอดีตที่มืดสลัวและห่างไกลมาแล้วนั้น นามสกุลของเฮอร์ไมโอนี่คือ พัคเคิล (Puckle) แต่มันไม่เข้ากับเธอเลย ก็เลยเปลี่ยนให้เป็นอะไรที่ฟังดูเหลาะแหละน้อยกว่านั้น เฮอร์ไมโอนี่เกิดวันที่ 19 เดือนกันยายน ตอนเรากำลังปรับแก้ต้นฉบับศิลาอาถรรพ์ บรรณาธิการของฉันอยากให้ฉันตัดฉากที่แฮร์รี่ รอน เฮอร์ไมโอนี่สู้กับโทรลล์ออก และถึงแม้ว่าฉันจะยอมรับการตัดทอนเล็ก …
เมื่อเท้าปุยกลับมาอีกครั้งใน ถ้วยอัคนี ทีแรกฉันจะให้เขาไปอยู่กับแม่มดชราที่ประหลาดสุดๆ ซึ่งอาศัยอยู่ริมหมู่บ้านฮอกส์มี้ด เธอเป็นพวกรักสุนัข และชอบเก็บสุนัขป่วยหลายตัวมาเลี้ยง ซึ่งทำให้พวกเพื่อนบ้านของเธอพบกับสภาพที่เลวร้ายเรื่อยมา เพราะเสียงเห่าและความสกปรกไร้ระเบียบของสุนัขเหล่านั้น ม็อพซี่ยินดีรับเลี้ยงซิเรียส ซึ่งเธอทึกทักเอาว่าเป็นสุนัขเร่ร่อนไร้เจ้าของ ฉันคิดว่าบรรณาธิการของฉันค่อนข้างถูกทีเดียว ที่ขอร้องให้ฉันตัดม็อพซี่ออกไปซะ เพราะเรื่องราวของเธอไม่ได้เสริมอะไรให้กับโครงเรื่องเลย ฉันเพียงแค่ชอบบรรยายให้เห็นภาพของคนรักสุนัขที่ไม่ค่อยเต็มเต็ง (ซึ่งเป็นปรปักษ์กับมิสซิสฟิก คนรักแมวที่หลงๆ ลืมๆ) อย่างไรก็ตาม มันดูจะเข้าทีกว่าถ้าจะเก็บซิเรียสไว้ในถ้ำธรรมดาๆ ที่สุขสบายซักแห่ง เพื่อให้แฮร์รี่ รอน เฮอร์ไมโอนี่ และซิเรียสได้พูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องของบาร์ตี้ เคร้าช์ จูเนียร์ โดยปราศจากการถูกรบกวน
ร่างฉบับแรกของ ‘ห้องแห่งความลับ’ มีฉากที่นิกร้องเพลงสไตล์บัลลาดที่เขาแต่งเองด้วย เนื้อเพลงอธิบายที่มาที่ไปว่าเขาตกอยู่ในสภาพหัว (เกือบ) ขาดได้อย่างไร ซึ่งบรรณาธิการของฉันไม่ค่อยชอบมันเท่าไรนัก ฉันจึงตัดมันออกไปจากหนังสือ อย่างไรก็ตาม สำหรับคนที่ยังอยากรู้เนื้อหาของมันอยู่ นี่คือเรื่องราวการถูกบั่นคอของนิกที่ได้รับการบอกเล่าจากปากของเขาเอง แค่ความพลาดที่พ่อมดมักพลาดได้ It was a mistake any wizard could make ถ้าตกใจ แถมประหม่า และใจสั่น Who was tired and …
อีกหนึ่งบทสัมภาษณ์ ที่แอดมินรวบรวมมาจากเว็บ Nanmeebooks เวอร์ชั่นเก่า ที่มีหน้าแฮร์รี่ พอตเตอร์ ครับ —————————————————- พอ เจ.เค.โรว์ลิ่งเขียนแฮร์รี่ พอตเตอร์ เล่มใหม่เสร็จครั้งใด ก็เป็นธรรมเนียมที่เธอจะต้องเปิดเผยตัวให้สื่อมวลชนซักฟอก นานมีบุ๊คส์ได้ส่ง “ มักเกิ้ลสาว แห่งนิตยสารเล่มโปรด ” ไปช่วยขยี้และเฟ้นหาข้อมูลใหม่ ๆ เกี่ยวกับเธอมาฝากแล้วค่ะ บอกอะไรสั้นๆ เกี่ยวกับแฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเจ้าชายเลือดผสมหน่อยค่ะ แฮร์รี่รู้ว่าบัดนี้คนในโลกเวทมนตร์เข้าสู่ช่วงสงครามแล้ว เขาเริ่มแข็งแกร่งและพร้อมที่จะต่อสู้ …
ข้อมูลต่อไปนี้เป็นเอกสารเก่า ที่ได้มาจากเว็บไซต์ Nanmeebooks.com เมื่อนานมาแล้ว เลยขออนุญาตเก็บรวบรวมไว้อ่านเล่นนะครับ ซึ่งเป็นบันทึกการสัมภาษณ์ เจ.โค.โรว์ลิ่ง โดย สตีเฟ่น ฟราย ที่รอยัลอัลเบิร์ตฮอล วันที่ 23 มิถุนายน 2003 ซึ่งไม่ใช่ข้อมูลทั้งหมดที่เกิดขึ้นในวันนั้น แต่เป็นเพียงบางส่วนที่คัดออกมาเป็นสาระน่าสนใจครับ ———————————————– อย่าเพิ่งอ่านเล่มห้า ถ้ายังไม่ได้อ่านบทสัมภาษณ์นี้! อ.สุมาลี อุตส่าห์วางมือจากการแปล Harry Potter and the Order of …
มีคนเคยบอกฉันสองสามคนว่าพวกเขาหวังจะได้เห็นดัดลีย์ที่คิงส์ครอสในบทส่งท้าย เดินทางมากับลูกที่เป็นผู้วิเศษ ฉันต้องยอมรับว่ามันมีผุดเข้ามาในหัวบ้างเหมือนกันว่าฉันจะเขียนแบบนั้นบ้าง แต่เมื่อคิดดี ๆ สักพักแล้ว ฉันก็แน่ใจว่าพันธุกรรมผู้วิเศษที่ซ่อนอยู่ในตัวเขาจะไม่มีทางเหลือรอดออกมาแน่เมื่อเจอกับดีเอ็นเอของลุงเวอร์นอน ฉันเลยไม่ได้เขียนมันออกมา อย่างไรก็ตาม ฉันรู้ว่าหลังจากความพยายามอย่างกล้าหาญของดัดลีย์ที่เลือกจะปรองดองกับแฮร์รี่ในตอนต้นของเครื่องรางยมทูต ลูกพี่ลูกน้องสองคนนี้จะยังคงส่งการ์ดคริสต์มาสหากันและกันไปตลอดชีวิต และแฮร์รี่ก็จะพาครอบครัวของเขาไปเยี่ยมครอบครัวของดัดลีย์บ้างเวลาผ่านไปย่านใกล้เคียง (ซึ่งทั้งเจมส์, อัลบัส และลิลี่ รู้สึกไม่อยากจะไป) Harry and Dudley: Future Hope? A couple of people have told me that …
เพียงครั้งเดียวเท่านั้น ที่ฉันเคยบรรยายลักษณะของตัวละครด้วยการอ้างถึงใครบางคนที่ฉันเคยพบ แม้จะดูเหมือนว่าคนแบบนั้นไม่น่าจะมีตัวตนอยู่จริง ซึ่งตัวละครที่ว่านั้นก็คือ กิลเดอรอย ล็อกฮาร์ต ฉันยืนยันได้เลยว่าคนที่เป็นต้นแบบของกิลเดอรอย ล็อกฮาร์ตน่ะ น่ารังเกียจกว่าแบบจำลองของเขาเป็นไหนๆ เขาคนนั้นเคยคุยโม้ไว้มากมายเกี่ยวกับเรื่องราวในอดีต ซึ่งทั้งหมดถูกแต่งเติมให้ดูเหมือนว่าเขาช่างเป็นคนเลิศเลอ กล้าหาญชาญชัย และฉลาดหลักแหลม บางทีเขาอาจไม่เคยเชื่อจริงๆ เลยก็ได้ ว่าตัวเองจะเป็นแบบนั้นได้ ก็เลยต้องกลบปมด้อยของตัวเองด้วยสิ่งโป้ปดเหล่านั้น แต่ฉันเกรงว่าเขาคงไม่เคยค้นลึกลงไปในใจของตัวเองได้ขนาดนั้นหรอก คุณอาจคิดว่าฉันใจร้ายไปหน่อยที่พรรณนาเขาให้กลายเป็น กิลเดอรอย แต่คุณมั่นใจได้เลยว่าเขาไม่เคยคิดอย่างนั้นหรอก ฉันมั่นใจว่าเขาจะบอกใครๆ ว่าเขาเป็นแรงบันดาลใจให้กับบุคลิกของ อัลบัส ดัมเบิลดอร์ เขาอาจขอลงนามในหนังสือของฉัน และให้ฉันใส่เครดิตความดีความชอบให้เขาอย่างไร้ปราณี
ก่อนหน้านี้ฉันเคยพูดถึงลูกพี่ลูกน้องคนหนึ่งของครอบครัววีสลีย์ ซึ่งทำให้เนื้อหาในตอนถ้วยอัคนีค่อนข้างจะยาว ก่อนที่สุดท้ายฉันจะตัดบทบาทของเธอออกไป จริงๆ แล้วฉันชอบลักษณะนิสัยของเธอ และไม่ต้องการจะเสียเธอไป แต่เพราะเธอไม่ทำในสิ่งที่ควรจะทำ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะได้ไปต่อ มาฟัลด้าเป็นลูกสาวของ ‘ลูกพี่ลูกน้องห่างๆ ที่เป็นนายหน้าซื้อขายหลักทรัพย์’ ซึ่งถูกกล่าวถึงในตอนศิลาอาถรรพ์ (ในเนื้อเรื่องนั้น รอนบอกแฮร์รี่ว่าเขาเป็นนักบัญชี (ศิลาอาถรรพ์ น.124) – ผู้แปล) นายหน้าซื้อขายหลักทรัพย์ผู้นี้เคยทำตัวหยาบคายกับนายและนางวีสลีย์มาก่อน แต่เมื่อเขาและภรรยา (ซึ่งเป็นมักเกิ้ล) ไม่สะดวกที่จะดูแลลูกสาวที่เป็นแม่มด พวกเขาจึงหวนกลับมาหาครอบครัววีสลีย์ เพื่อขอร้องให้พวกวีสลีย์ช่วยแนะนำมาฟัลด้าเข้าสู่ชุมชนผู้วิเศษ ก่อนที่เธอจะเริ่มเข้าเรียนที่ฮอกวอตส์ ครอบครัววีสลีย์ตกลงใจจะให้เธอมาอยู่ด้วยในช่วงฤดูร้อน รวมทั้งพาไปร่วมงานควิดดิชเวิลด์คัพด้วย แต่ทว่าที่ทำไปทั้งหมดนี้เป็นเรื่องน่าเศร้าในทันที เมื่อนางวีสลีย์สงสัยว่าพ่อแม่ของมาฟัลด้าต้องการผลักไสเธอไปสักพักอย่างไม่ …
