Category: ฮอกวอตส์
ห้องต้องประสงค์เป็นห้องลับที่เปี่ยมเวทมนตร์ที่สุดห้องหนึ่งของฮอกวอตส์ มันจะปรากฏเฉพาะคนที่มีความต้องการมากจริง ๆ ห้องแห่งนี้เป็นที่รู้จักในหมู่เอลฟ์ประจำบ้านว่า “ห้องไป ๆ มา ๆ (Come and Go Room)” (ภาคีนกฟีนิกซ์ บ.18) “ด๊อบบี้ได้ยินเรื่องนี้จากเอลฟ์ประจำบ้านอื่น ๆ ตอนเขามาถึงฮอกวอตส์ครับ ห้องนี้เรารู้จักกันในชื่อห้องไป ๆ มา ๆ ครับ หรือที่เรียกอีกชื่อว่าห้องต้องประสงค์!” “เพราะว่าเป็นห้องที่คนจะเข้าไปได้ต่อเมื่อพวกเขาจำเป็นต้องใช้มันจริง ๆ บางทีมันก็อยู่ตรงนั้น บางทีก็ไม่อยู่ แต่ถ้ามันปรากฏออกมา มันจะมีของทุก …
“ป่าเหรอ เราเข้าไปในนั้นตอนกลางคืนไม่ได้หรอก — มีอะไรตั้งเยอะอยู่ในป่านั้น — ฉันได้ยินมาว่ามีมนุษย์หมาป่าด้วย” – เดรโก มัลฟอย (ศิลาอาถรรพ์ บ.15) ป่าต้องห้ามอยู่หลังแนวกำแพงฮอกวอตส์ กินผืนที่เป็นวงกว้างทางทิศตะวันออกถึงตะวันออกเฉียงเหนือของตัวปราสาท กระท่อมไม้เล็ก ๆ ของแฮกริดตั้งอยู่ริมป่าต้องห้าม (ศิลาอาถรรพ์ บ.8) ไม่ไกลจากป่าและกระท่อมของแฮกริดมีต้นวิลโลว์จอมหวดที่ดัมเบิลดอร์ปลูกในปีที่ลูปินเข้าเรียน ป่าต้องห้ามมีพันธุ์ไม้หนาทึบมากมายขึ้นเบียดเสียดหนาแน่น และบางจุดของป่าก็เป็นลานโล่ง ต้นไม้ในป่าทั้งต้นบีชที่สูงตระหง่าน (ศิลาอาถรรพ์ บ.13) ต้นโอ๊กเก่าแก่ (ศิลาอาถรรพ์ บ.15) ต้นสน (ภาคีนกฟีนิกซ์ …
อาถรรพ์ของวิชาการป้องกันตัวจากศาสตร์มืดนั้นเกิดขึ้นจากคำแช่ง (Jinx) ที่ลอร์ดโวลเดอมอร์แช่งเอาไว้ หลังจากที่เขาถูกดัมเบิลดอร์ปฏิเสธไม่ให้สอนในวิชาดังกล่าว “แฮกริดบอกเราไงว่าไม่มีใครอยากทำงานนี้ เขาว่าตำแหน่งนี้ถูกแช่งเอาไว้” – ภาคีนกฟีนิกซ์ บ.13 ที่มาของคำสาปแช่ง ขณะที่ทอม มาร์โวโล ริดเดิ้ล ยังเป็นนักเรียนอยู่ เขาได้ข้อมูลที่น้อยคนจะรู้ว่าศาสตราจารย์เมอร์รี่ธอตที่สอนวิชาการป้องกันตัวจากศาสตร์มืด ซึ่งแก่ชราและสอนที่ฮอกวอตส์มานาน “เกือบ 50 ปี” กำลังวางแผนเกษียณอายุ (เจ้าชายเลือดผสม บ.17) ทันทีที่ศาสตราจารย์กาลาเทีย เมอร์รีธอต เกษียณอายุจริง ๆ ในเดือนมิถุนายน 1945 (อ้างอิงจากเดือนที่ฮอกวอตส์ปิดภาคเรียนเป็นประจำทุกปี) …
พิธีสำเร็จการศึกษาของฮอกวอตส์จะมีขึ้นสำหรับนักเรียนชั้นปีที่ 7 โดยนั่งเรือเดียวกับที่พาพวกเขามายังฮอกวอตส์ แต่ครั้งนี้เป็นการนั่งกลับออกไป อย่างงดงามและเปี่ยมด้วยความหมายเชิงสัญลักษณ์ บทสัมภาษณ์จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง จอห์น โน (John Noe): คุณรู้ไหมว่าตอนนี้ผมสงสัยอะไร ผมคิดว่าหนึ่งในระเบียบแบบแผนที่สุดเกี่ยวกับประเพณีของฮอกวอตส์คือพิธีเข้าเรียน ตั้งแต่นั่งเรือไปปราสาทจนถึงพิธีคัดสรร แต่การสำเร็จการศึกษาและออกจากฮอกวอตส์มีประเพณียังไง? เจ.เค.โรว์ลิ่ง: คุณรู้ไหม จอห์น ฉันดีใจมากๆ ที่คุณถามคำถามนี้ขึ้นมา เพราะฉันโคตรรู้สึกแย่เลยที่ไม่ได้เขียนฉากจบการศึกษาลงไป ฉันอยากเขียนมันลงไป ฉันรู้ — ฉันหมายถึง ฉันรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเราจะไม่ได้เห็นฉากจบการศึกษา ฉันรู้ว่าเขาอยาก — แต่ไม่ใช่กับเขา …
ก็อดดริก กริฟฟินดอร์ คือหนึ่งในสี่ผู้ก่อตั้งแห่งฮอกวอตส์ ผู้ก่อตั้งบ้านกริฟฟินดอร์ ลักษณะนิสัยของคนในบ้านถอดแบบมาจากอุปนิสัยของก็อดดริก กริฟฟินดอร์ เขาเชื่อว่าบุคคลใดก็ตาม แม้แต่มักเกิ้ลที่มีเวทมนตร์ควรได้รับเข้าเรียนที่ฮอกวอตส์ เช่นเดียวกับโรวีน่าและเฮลก้า ทว่าขัดแย้งกับเพื่อนสนิทของเขา ซัลลาซาร์ สลิธีริน ที่คิดว่าการเรียนเวทมนตร์ควรมีการคัดกรองที่เข้มงวดขึ้น ด้วยการสงวนไว้เฉพาะเลือดบริสุทธิ์เท่านั้น จนเกิดการโต้เถียงที่รุนแรงจนเป็นเหตุให้สลิธีรินทิ้งโรงเรียนไป (ห้องแห่งความลับ บ.9) ประวัติของก็อดดริก กริฟฟินดอร์ ในเว็บไซต์ทางการของ J.K.Rowling ส่วนของ “พ่อมดประจำเดือน” ระบุข้อมูลเกี่ยวกับก็อดดริก กริฟฟินดอร์ ไว้ว่า “หนึ่งในสี่ผู้ก่อตั้งชื่อดังของโรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์ฮอกวอตส์ ก็อดดริก กริฟฟินดอร์ …
นักเรียนชายหนึ่งคน และหญิงหนึ่งคน จากแต่ละบ้าน ที่ได้รับการคัดเลือกให้เป็นหัวหน้านักเรียนบ้านนั้นๆ ผ่านการคัดเลือกจากอาจารย์ประจำบ้าน และตัดสินใจแต่งตั้งโดยอาจารย์ใหญ่ (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับภาคีนกฟีนิกซ์ บ.9 น.207) โดยจะคัดเลือกจากนักเรียนชั้นปีที่ 5 และดำรงตำแหน่งไปจนถึงปีที่ 7 ทุกทุกปีจะมีการคัดเลือกนักเรียนชายและหญิงแต่ละบ้านเพื่อรับหน้าที่พรีเฟ็ค โดยจะมีจดหมายที่แนบมาพร้อมกับตราพรีเฟ็คให้ในช่วงเดือนสิงหาคมของทุกปี เครื่องหมายที่ใช้แสดงถึงการเป็นพรีเฟ็ค คือ เข็มกลัดสีประจำบ้านที่มีอักษร พ หรือ P วางทับอยู่บนรูปสัตว์ประจำบ้านนั้นๆ (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับภาคีนกฟีนิกซ์ บ.9) “ลูกอาจจะได้เป็นประธานนักเรียนเหมือนบิลกับเพอร์ซี่ก็ได้ …
ต้นวิลโลว์จอมหวดเป็นต้นไม้เก่าแก่ล้ำค่าของโรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์ฮอกวอตส์ มันได้รับการปลูกขึ้นในปี ค.ศ. 1971 ซึ่งเป็นปีที่ รีมัส ลูปินเข้าเรียน ต้นวิลโลว์จอมหวดถือเป็นต้นไม้ที่อันตรายอย่างยิ่งต้นหนึ่งของฮอกวอตส์ ใดๆ ก็ตามที่เข้าใกล้รัศมีที่กิ่งของมันสามารถหวดฟาดไปถึงจะถูกโจมตีจนกว่าจะแหลกละเอียด ตาย หรือรอดพ้นรัศมีโจมตีไป ไม่มีหลักฐานบ่งชี้ว่าใครเป็นผู้เสนอแนวคิดการปลูกต้นวิลโลว์จอมหวดไว้หน้าอุโมงค์เชื่อมไปเพิงโหยหวน แต่แผนรักษาความปลอดภัยและการอนุญาตให้มนุษย์หมาป่าเข้าเรียนได้นั้นเป็นความประสงค์ของอัลบัส ดัมเบิลดอร์ อาจารย์ใหญ่ในขณะนั้น (Pottermore) ไม่มีข้อมูลแน่ชัดว่าต้นวิลโลว์จอมหวดนี้ปลูกอย่างไร เพราะหากปลูกเพื่อป้องกันทางลับไปยังเพิงโหยหวน ต้นวิลโลว์จอมหวดต้องโตพร้อมสำหรับป้องกันไม่ให้ใครก็ตามเข้าใกล้ปากอุโมงค์ เพราะงั้นมันอาจถูกนำมาปลูกตั้งแต่ยังเป็นต้นอ่อนแล้วเสกให้มันเติบโต หรืออาจเอาต้นวิลโลว์ที่โตแล้วมาเสกให้มันหวดได้ หรือวิธีใดไม่มีระบุไว้แน่ชัด “ครูเคยบอกเธอเมื่อหลายเดือนก่อนว่า ต้นวิลโลว์จอมหวดปลูกในปีที่ครูเข้าเรียนที่ฮอกวอตส์ ความจริงก็คือ เขาปลูกมันเพราะครูมาเรียนที่ฮอกวอตส์” – รีมัส …
เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง แผ่นดินส่วนหนึ่งของฮอกวอตส์ทำหน้าที่เป็นเหมือนแหล่งธรรมชาติ ที่สงวนไว้สำหรับบรรดาสัตว์วิเศษ ซึ่งมีชีวิตอยู่อย่างยากลำบากในบริเวณที่อยู่อาศัยของมักเกิ้ล ในทะเลสาบเต็มไปด้วยเหล่าสัตว์วิเศษ ซึ่งอาจจะทำให้นักธรรมชาติวิทยาของมักเกิ้ลเป็นลมล้มพับไปด้วยความยินดี ถ้าความหวาดกลัวไม่เข้าจู่โจมพวกเขาซะก่อน สัตว์วิเศษต่างๆ ได้แก่ กรินดี้โลว์ (ปีศาจน้ำตัวเล็กๆ ที่ดุร้าย), ชาวเงือก (สายพันธุ์สก็อตที่แข็งแกร่ง) และปลาหมึกยักษ์ ซึ่งสามารถทำให้เชื่องได้กึ่งหนึ่ง และยินยอมให้พวกเด็กนักเรียนจั๊กจี้หนวดของมันได้ในวันที่แดดจ้า ระหว่างที่มันนอนอาบแดดอยู่บนผิวน้ำตื้นๆ ปลาหมึกยักษ์มีชีวิตอยู่จริงๆ แม้ว่ามันจะเป็นสัตว์วิเศษที่มีความลึกลับซับซ้อนเสียเป็นส่วนใหญ่ ทั้งๆ ที่ร่างกายอันใหญ่โตเกินธรรมดาของมันถูกซัดเข้าหาฝั่งทั่วทุกมุมโลก แต่ปลาหมึกยักษ์ที่ยังมีชีวิตอยู่ก็ไม่เคยถูกจับมาอยู่ในภาพยนตร์ของมักเกิ้ลเลย จนกระทั่งปี ค.ศ.2006 ฉันจึงสงสัยในพลังเวทมนตร์ที่พวกมันมีเหลือเกิน แนวคิดของ เจ.เค.โรว์ลิ่ง …
บทเพลงของหมวกคัดสรรถูกเปลี่ยนทุกๆ ปี ขึ้นอยู่กับหมวกที่พิจารณาเองว่าปัจจุบันมันควรร้องเพลงไหน และเหมาะกับสถาณการณ์ในปัจจุบันหรือไม่ หมวกคัดสรร เป็นหมวกที่ถูกเสกเวทมนตร์ไว้คอยคัดเลือกนักเรียนที่มีคุณสมบัติต่างๆ เพื่อเข้าบ้านที่ตรงกับคุณลักษณะที่ถูกกำหนดไว้แล้ว โดยพ่อมดและแม่มดผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสี่ที่ก่อตั้งฮอกวอตส์ขึ้นมา ซึ่งได้แก่ ก็อดดริก กริฟฟินดอร์ เฮลก้า ฮัฟเฟิลพัฟ โรวีน่า เรเวนคลอ และซัลลาซาร์ สลิธีริน หมวกคัดสรรใบนี้เป็นของ ก็อดดริก กริฟฟินดอร์ มันจึงค่อนข้างเก่าแก่ และมีอายุเป็นพันๆ ปีแล้ว ปัจจุบันหมวกคัดสรรวางอยู่ในห้องทำงานของอาจารย์ใหญ่ โรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์ฮอกวอตส์ และจะถูกเชิญมายังห้องโถงใหญ่ทุกครั้งที่เปิดภาคเรียนเพื่อทำตามธรรมเนียมในการคัดสรรนักเรียนปีหนึ่งเข้าสู่บ้านต่างๆ ข้อมูลบทเพลงหมวกคัดสรรต่อจากนี้ อิงตามชั้นปีของแฮร์รี่ พอตเตอร์เป็นหลัก …
เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง บุคคลภายในภาพเหมือนของฮอกวอตส์นั้น สามารถพูดคุยหรือขยับไปมาจากภาพหนึ่งไปสู่อีกภาพหนึ่งได้ โดยพวกเขานั้นจะประพฤติตัวตามบุคคลต้นแบบ อย่างไรก็ตาม ความสามารถในการโต้ตอบของเหล่าภาพเสมือนนั้น ไม่ได้ขึ้นอยู่กับทักษะฝีไม้ลายมือของจิตรกร แต่เป็นพลังอำนาจของพ่อมดแม่มดที่วาดขึ้นมาต่างหาก เมื่อรูปวาดวิเศษถูกซื้อไป จิตรกรพ่อมดแม่มดจะใช้เวทมนตร์กับผลงานของตน เพื่อให้มั่นใจว่ารูปเหล่านั้นจะขยับหรือประพฤติตนในทางที่ถูกต้อง พวกรูปภาพสามารถพูดประโยคประจำตัว หรือเลียนแบบท่าทางบุคคลในภาพได้ ด้วยเหตุนี้ รูปภาพของเซอร์คาโดแกน จึงท้าทายการสู้รบกับผู้คนต่างๆ, ตกจากหลังม้า และทำตัวใจร้อนไม่เหมาะสมตลอดเวลา นี่คือนิสัยของเซอร์คาโดแกน ที่พ่อมดจิตรกรผู้น่าสงสารคิด และได้วาดภาพเหมือนท่านเซอร์ขึ้นมา ในขณะที่รูปภาพสุภาพสตรีอ้วนยังคงดื่มด่ำปรนเปรอตัวเองไปกับอาหารชั้นเยี่ยม เครื่องดื่มเลิศรส และระบบรักษาความปลอดภัยขั้นสูงสุด ถึงกระนั้น ไม่มีรูปภาพเหมือนรูปใด ที่สามารถพูดคุยหรือพิจารณาเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัว หรือแง่มุมซับซ้อนของบุคคลในภาพได้ …