Category: กลุ่มต่างๆ
ซอมบี้อาศัยอยู่ทางตอนใต้ของอเมริกาเท่านั้น อีกตัวอย่างของผีดิบ เช่นเดียวกับแวมไพร์ ซึ่งจำแนกได้จากผิวหนังสีเทาและกลิ่นเน่าเหม็นของมัน – พลังมืด: คู่มือป้องกันตนเอง โดยควินติน ทริมเบิล ลักษณะของซอมบี้ ซอมบี้เป็นผีดิบ (ซากศพที่ฟื้นคืนจากความตาย) มีผิวหนังสีเทาและส่งกลิ่นเหม็นเน่า (น.พลังมืด: คู่มือป้องกันตนเอง โดยควินติน ทริมเบิล ) เกี่ยวกับซอมบี้ ในหนังสือ พลังมืด: คู่มือป้องกันตนเอง โดยควินติน ทริมเบิล ระบุว่า “ซอมบี้อาศัยอยู่ทางตอนใต้ของอเมริกาเท่านั้น อีกตัวอย่างของผีดิบ เช่นเดียวกับแวมไพร์ ซึ่งจำแนกได้จากผิวหนังสีเทาและกลิ่นเน่าเหม็นของมัน” …
อิสรชนสูงสุดแห่งสมาพันธรัฐพ่อมดนานาชาติ (Supreme Mugwump, International Confederation of Wizards) คือตำแหน่งประธานของสมาพันธรัฐพ่อมดนานาชาติ มีบทบาทสำคัญในการกำหนดทิศทางของสังคมผู้วิเศษสากลให้เป็นไป ภายใต้ความเห็นชอบของสมาชิกของสมาพันธรัฐ ประวัติศาสตร์ สมาพันธรัฐพ่อมดนานาชาติพบกันครั้งแรกที่ฝรั่งเศส ในครั้งนั้นก็อบลินพยายามที่จะเข้าร่วมด้วย แต่ถูกขับออกไป (ภาคีนกฟีนิกซ์ บ.31) ในอดีตตำแหน่งอิสรชนสูงสุด จะได้รับการเลือกด้วยประเพณีโบราณที่เรียกกันว่า “การเดินกิเลน” สัตว์วิเศษเก่าแก่ที่มีความสามารถทางเวทมนตร์ในการสัมผัสได้ถึงศีลธรรมและจิตใจที่ดีงามของคนคนนั้นว่ามีหัวใจที่บริสุทธิ์ โดยกิเลนจะเดินและก้มหัวให้กับผู้สมัครที่สมควร กระทั่งยุคสมัยเปลี่ยนไป การเลือกตั้งด้วยหลักประชาธิปไตยก็เข้ามาแทนที่การเลือกแบบเดิม แต่หากในครั้งใดที่พบกิเลนก็จะเปลี่ยนไปใช้ธรรมเนียมเดิมแทน (ภ.ความลับของดัมเบิลดอร์) ซึ่งผู้ที่สามารถเข้าชิงตำแหน่งอิสรชนสูงสุดจะมาจากตัวแทนประเทศสมาชิก โดยไม่ได้มีข้อจำกัดว่าต้องมาจากบุคคลที่มีตำแหน่งรัฐมนตรีของกระทรวงเวทมนตร์ประเทศนั้น ๆ แต่สามารถเป็นใครก็ได้ …
ชมรมการต่อสู้ตัวต่อตัว เป็นชมรมที่จัดตั้งขึ้นโดยกิลเดอรอย ล็อกฮาร์ต ในสัปดาห์ที่สามของเดือนธันวาคม 1992 ตอนสองทุ่ม (ห้องแห่งความลับ บ.11) และดำเนินกิจกรรมเรื่อยมาจนถึงปี 1993 โดยได้รับการอนุญาตจากอัลบัส ดัมเบิลดอร์ ให้จัดตั้งชมรมนี้ขึ้น และมีศาสตราจารย์เซเวอรัส สเนป เป็นผู้ช่วยของล็อกฮาร์ต มีจุดประสงค์เพื่อสอนให้นักเรียนรู้จักคาถาที่ใช้สำหรับรับมือการต่อสู้ที่อาจเกิดขึ้นในระหว่างที่ฮอกวอตส์ตกอยู่ในสถานการณ์ร้ายแรงจากการเปิดห้องแห่งความลับ และมีนักเรียนได้รับบาดเจ็บจากกรณีดังกล่าว “เอาล่ะ ศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์อนุญาตให้ฉันเปิดชมรมการต่อสู้ตัวต่อตัวนี้ได้ เพื่อฝึกพวกเธอไว้ในกรณีที่จำเป็นต้องป้องกันตัวเอง ดังเช่นที่ฉันเคยทำมาแล้วหลายโอกาส นับครั้งไม่ถ้วน..” – กิลเดอรอย ล็อกฮาร์ต (ห้องแห่งความลับ บ.11) ปี …
นักโทษแห่งอัซคาบัน ไม่ได้เป็นเพียงชื่อของหนังสือภาคสามของแฮร์รี่ พอตเตอร์ แต่ยังหมายถึงพ่อมดแม่มดที่ทำผิดกฎหมายในเกาะบริเตนและไอร์แลนด์ แล้วถูกตัดสินโทษจำคุกที่คุกอัซคาบัน (รวมถึงนักโทษที่กลายเป็นแพะรับบาปด้วย) ซึ่งคุกแห่งนี้ตั้งอยู่ไกลออกไปบนเกาะกลางทะเลคลั่ง ที่ได้รับการควบคุมโดยเหล่าผู้คุมวิญญาณมายาวนาน ก่อนจะยกเลิกพวกผู้คุมวิญญาณไปในยุคสมัยของรัฐมนตรีคิงสลีย์ ชักเคิลโบลต์ โดยให้มือปราบมารจากแผ่นดินใหญ่หมุนเวียนมาดูแลแทน (Pottermore 1 และ 2) โดยปกติแล้ว หากนักโทษเสียชีวิตในคุก กระทรวงเวทมนตร์อังกฤษจะนำศพไปฝังไว้ข้างกำแพงของคุกอัซคาบัน (เจ้าชายเลือดผสม บ.17 น.353) รายชื่อ “นักโทษแห่งอัซคาบัน” แครบ (ผู้พ่อ) ถูกจับกุมได้หลังจากการต่อสู้ที่กองปริศนา ในเดือนมิถุนายน ปี ค.ศ.1996 …
พยาบาล (Matron) คือผู้หญิงที่มีหน้าที่ดูแลรักษาอาการป่วยและบาดเจ็บต่าง ๆ ในโรงเรียน ขณะที่ผู้หญิงซึ่งทำงานในโรงพยาบาลวิเศษเซนต์มังโกจะรวมอยู่ในอาชีพเดียวกันคือ “ผู้บำบัด (Healer)” และยังหมายถึงผู้ดูแลเด็ก ๆ ของสถานรับเลี้ยงด้วย พยาบาลประจำฮอกวอตส์ ที่ฮอกวอตส์จะมีพยาบาลหลัก 1 คน โดยห้องทำงานของพยาบาลประจำฮอกวอตส์ตั้งอยู่ตรงสุดปลายห้องพักคนไข้ (นักโทษแห่งอัซคาบัน บ.21) ไม่มีหลักฐานชี้ชัดว่าพยาบาลมีอำนาจในการเพิ่มหรือหักคะแนนบ้านหรือไม่ แต่การไม่มีหลักฐานในหนังสือน่าจะเป็นข้อยืนยันว่าไม่สามารถกระทำได้ ป็อปปี้ พอมฟรีย์ มาดามพอมฟรีย์ทำหน้าที่เป็นพยาบาลประจำฮอกวอตส์มายาวนานกระทั่งถึงปี ค.ศ. 2014 แฮนนาห์ อับบอต หนังสือพิมพ์เดลี่พรอเฟ็ต ฉบับวันที่ …
บทความนี้รวบรวมรายชื่อตัวละครที่ได้รับการระบุชะตากรรมอย่างชัดเจนว่าตาย โดยอ้างอิงจากหนังสือ แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเครื่องรางยมทูต ฉบับฉลองครบรอบ 20 ปี แฮร์รี่ พอตเตอร์ในไทย เป็นสำคัญ ตัวละครที่ไม่ได้ระบุชื่อจะไม่นำเสนอในบทความนี้ รายนามผู้เสียชีวิตเรียงตามลำดับ แชริตี้ เบอร์เบจ เสียชีวิตช่วงปลายเดือนกรกฎาคม 1997 ด้วยคำสาปพิฆาตของลอร์ดโวลเดอมอร์ ที่คฤหาสน์มัลฟอย ท่ามกลางโต๊ะประชุมของผู้เสพความตาย (เครื่องรางยมทูต บ.1 น.22) เฮ็ดวิก เสียชีวิตในวันที่ 27 กรกฎาคม 1997 ด้วยคำสาปพิฆาตจากผู้เสพความตายที่บุกโจมตีในระหว่างการเคลื่อนย้ายพอตเตอร์ทั้งเจ็ดออกจากบ้านเลขที่ …
ภาษาพาร์เซล (Parseltongue) เป็นภาษาของงูที่เก่าแก่โบราณ พ่อมดแม่มดส่วนน้อยที่สามารถเข้าใจและใช้งานภาษานี้ได้จะเรียกกันว่า พาร์เซลเมาท์ (Parselmouth) ผู้ที่มีชื่อเสียงโด่งดังในการเป็นพาร์เซลเมาท์ที่สามารถพูดคุยกับงูได้ด้วยภาษาพาร์เซลคือ ซัลลาซาร์ สลิธีริน ผู้ก่อตั้งบ้านสลิธีริน ลอร์ดโวลเดอมอร์ และแฮร์รี่ พอตเตอร์ “มันสำคัญมาก เพราะความสามารถพูดกับงูได้เป็นสิ่งที่ซัลลาซาร์ สลิธีรินมีชื่อเสียงมาก นั่นคือที่มาของสัญลักษณ์รูปงูของบ้านสลิธีริน” – เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ (ห้องแห่งความลับ บ.11) กลไกของภาษาพาร์เซล ภาษาพาร์เซลเป็นภาษาที่งูใช้สื่อสารกัน มนุษย์ส่วนใหญ่ตามปกติแล้วไม่ได้ยิน ซึ่งการที่แม่มดจะใช้ทักษะพิเศษอย่างยิ่งนี้ได้ จะต้องได้รับความสามารถส่งต่อทางสายเลือดเท่านั้น เป็นทักษะติดตัวแต่กำเนิด และไม่ใช่ทุกคนในสายเลือดเดียวกันที่จะเป็นพาร์เซลเมาท์ทั้งหมด …
นักเรียนชายหนึ่งคน และหญิงหนึ่งคน จากแต่ละบ้าน ที่ได้รับการคัดเลือกให้เป็นหัวหน้านักเรียนบ้านนั้นๆ ผ่านการคัดเลือกจากอาจารย์ประจำบ้าน และตัดสินใจแต่งตั้งโดยอาจารย์ใหญ่ (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับภาคีนกฟีนิกซ์ บ.9 น.207) โดยจะคัดเลือกจากนักเรียนชั้นปีที่ 5 และดำรงตำแหน่งไปจนถึงปีที่ 7 ทุกทุกปีจะมีการคัดเลือกนักเรียนชายและหญิงแต่ละบ้านเพื่อรับหน้าที่พรีเฟ็ค โดยจะมีจดหมายที่แนบมาพร้อมกับตราพรีเฟ็คให้ในช่วงเดือนสิงหาคมของทุกปี เครื่องหมายที่ใช้แสดงถึงการเป็นพรีเฟ็ค คือ เข็มกลัดสีประจำบ้านที่มีอักษร พ หรือ P วางทับอยู่บนรูปสัตว์ประจำบ้านนั้นๆ (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับภาคีนกฟีนิกซ์ บ.9) “ลูกอาจจะได้เป็นประธานนักเรียนเหมือนบิลกับเพอร์ซี่ก็ได้ …
แวมไพร์คือสิ่งมีชีวิต (Creature) ที่ส่วนหนึ่งเป็นมนุษย์และกินเลือดเป็นอาหาร ซึ่งแวมไพร์หรือผีดิบดูดเลือดนั้นจัดอยู่ในหมวด “สิ่งมีชีวิตชั้นสูง (Being)” ตามกฎหมายเวทมนตร์ ซึ่งเซ็นทอร์ที่ได้รับการยกให้อยู่ในกลุ่มสิ่งมีชีวิตชั้นสูงด้วย ปฏิเสธที่จะอยู่ในกลุ่มเดียวกันนี้กับพวกแม่มดเฒ่าและผีดิบดูดเลือด และขอให้จัดเป็นเพียง “สัตว์ (Beasts)” ดังเดิม (สัตว์มหัศจรรย์และถิ่นที่อยู่ บทนำ) นอกจากนี้ยังมีระบุถึงสถานะของผีดิบดูดเลือดนั้นไม่ใช่พ่อมดครึ่งมนุษย์ (non-wizard part-humans) ไว้ในวรรคที่ 12 ของคู่มือการปฏิบัติต่อผู้ไม่ใช่พ่อมดครึ่งมนุษย์ (Guidelines for the Treatment of Non-Wizard Part-Humans) ที่ไม่อนุญาตให้ฆ่าผีดิบดูดเลือดโดยพลการ (แฮร์รี่ พอตเตอร์ …
หนังสือ พลังมืด: คู่มือป้องกันตนเอง โดย ควินติน ทริมเบิล ในเว็บไซต์ Pottermore เก่า (อ่านแปลไทย) ระบุเนื้อหาอธิบายเกี่ยวกับแม่มดเฒ่าไว้ว่า แม่มดเฒ่า เป็นสิ่งมีชีวิตรูปลักษณ์คล้ายมนุษย์ที่กินเด็กเป็นอาหาร และมีแนวโน้มที่จะมีหูดมากกว่าแม่มดปกติ (The hag is a child-eating creature of human appearance, though likely to have more warts …