ไม้สำหรับทำไม้กายสิทธิ์ (Wand Woods)

ไม้สำหรับทำไม้กายสิทธิ์

รายละเอียดต่อไปนี้ กล่าวถึงพลังและคุณสมบัติของไม้ที่ใช้ทำไม้กายสิทธิ์ชนิดต่างๆ ที่ถูกบันทึกขึ้นในการทำงาน ด้วยเวลายาวนานในสายอาชีพนี้ ของนายการ์ริก โอลลิแวนเดอร์ (Mr Garrick Ollivander) ผู้เป็นที่สนใจอย่างแพร่หลายในฐานะ ช่างทำไม้กายสิทธิ์ชั้นเยี่ยมของโลก เฝ้าดูนายโอลลิแวนเดอร์ ผู้เชื่อว่าไม้ที่ใช้ทำไม้กายสิทธิ์ มีความสามารถแทบจะเท่ามนุษย์ในการรับรู้และพึงพอใจ

โอลลิแวนเดอร์บันทึกข้อมูลเกี่ยวกับไม้ที่ใช้ทำไม้กายสิทธิ์ ดังนี้ :

ไม้กายสิทธิ์ทุกอันมีความสามารถพิเศษเฉพาะตัว ขึ้นกับชนิดของไม้และส่วนใดส่วนหนึ่งของสัตว์วิเศษที่นำมาใช้เป็นแกนกลาง นอกจากนี้ ไม้กายสิทธิ์แต่ละอัน เมื่อเจอเจ้าของที่คู่ควรและเหมาะสม มันจะเริ่มเรียนรู้และพร่ำสอนผู้เป็นเพื่อนมนุษย์ของมันอีกด้วย บันทึกต่อไปนี้จะแสดงถึงรายละเอียดของไม้ต่างๆ ที่ผมชอบเลือกใช้ประดิษฐ์ไม้กายสิทธิ์ โดยผมจะไม่บรรยายถึงไม้กายสิทธิ์เฉพาะอันนอกจากชนิดไม้เท่านั้น

มีชนิดไม้ส่วนน้อยมากที่สามารถนำมาผลิตเป็นไม้กายสิทธิ์ที่ดีได้ (เช่นเดียวกับส่วนน้อยของมนุษย์ที่สามารถร่ายเวทมนตร์คาถาได้) มันต้องใช้ประสบการณ์ที่สั่งสมมานานหลายปีถึงจะบอกได้ว่าอันไหนมีพรสวรรค์ แม้ว่างานนี้มันจะง่ายขึ้นมากถ้าเราเจอโบวทรัคเกิลทำรังอยู่ใต้ใบไม้ เช่นเดียวกับที่มันจะไม่มีวันอาศัยอยู่ในต้นไม้ของโลกมนุษย์ บันทึกต่อจากนี้ คือชนิดของไม้ต่างๆ ที่ผมต้องบอกว่าเป็นจุดเริ่มต้นของการศึกษาไม้กายสิทธิ์วิทยาที่ดี และหลังจากเรียนรู้เรื่องเหล่านี้มาตลอดชีวิต ผมก็จะยังคงศึกษาเกี่ยวกับไม้กายสิทธิ์ทุกอันที่ผมทำต่อไป

อาเคเซีย (Acacia)

เป็นไม้ที่แปลกมากเลยทีเดียว ซึ่งผมพบเห็นว่าไม้นี้เป็นไม้ที่ยากต่อการเสกคาถา ยกเว้นแต่กับเจ้าของที่แท้จริงของมัน แน่นอนว่า มันยังไม่ยอมให้คนอื่นใช้งานมันนอกจากคนที่มีพรสวรรค์จริงๆ ไม้ที่อ่อนไหวแบบนี้น่ะยากที่จะรับมือ และผมก็เก็บไม้ชนิดนี้เอาไว้แค่ส่วนหนึ่งสำหรับพ่อมดหรือแม่มดที่มีความละเอียดอ่อน และเข้าอกเข้าใจ ไม้อาเคเซียไม่ใช่ไม้ที่เหมาะกับการเสกคาถาอะไรที่ธรรมดาสามัญอย่าง “คาถาปึงปังและกลิ่นแรง” เมื่ออยู่ในมือของคนที่เหมาะสม มันสามารถเสกคาถาที่มีพลังประเภทไหนก็ได้ แม้ว่ามันจะถูกสบประมาทว่ามันเป็นไม้ที่พิลึกกึกกือ อันเกิดจากความเจ้าอารมณ์ของมันก็ตาม

ออลเดอร์ (Alder)

ออลเดอร์เป็นไม้ที่ค่อนข้างดื้อรั้น แต่กระนั้น ผมก็ค้นพบว่าเจ้าของไม้ประเภทนี้น่ะไม่ได้หัวแข็งหรือว่ายากเลย พวกเขาล้วนมีนิสัยเกื้อกูล มีน้ำใจและเป็นที่ชื่นชอบมากที่สุด แต่ทว่า ไม้ส่วนใหญ่แล้วก็มักจะมองหาเจ้าของที่มีบุคลิกคล้ายคลึงกับมัน เพื่อการทำงานร่วมกันที่ดีที่สุด และนี่คือจุดที่แปลกจุดหนึ่งของไม้ออลเดอร์ ถ้ามันไม่ได้แสวงหาเจ้าของที่แตกต่างจากมัน มันก็คงแค่จะพยายามหาความแตกต่างเฉพาะตัวเท่านั้น เมื่อไม้ออลเดอร์รู้สึกเป็นสุข มันก็จะกลายเป็นไม้ที่วิเศษมาก เป็นทั้งผู้ช่วยที่ซื่อสัตย์และจงรักภักดีในบรรดาไม้ทั้งหมด ออลเดอร์นั้นเป็นไม้ที่เหมาะสำหรับการเสกคาถาไร้เสียง เพราะสาเหตุนี้เอง ไม้ออลเดอร์จึงเหมาะจะเป็นไม้ของพ่อมดแม่มดฝีมือชั้นสูง

แอปเปิ้ล (Apple)

ไม้แอปเปิ้ลไม่ได้ถูกใช้เป็นไม้กายสิทธิ์บ่อยนัก มันมีพลังอำนาจมากและเหมาะสำหรับเจ้าของที่มีเป้าหมายและความมุ่งมั่นสูง นอกจากนี้ ไม้แอปเปิ้ลยังผสมผสานไปด้วยมนตร์ดำเล็กน้อย ว่ากันว่า ผู้ครอบครองไม้แอปเปิ้ลเป็นคนรักดีและมีชีวิตที่ยืนยาว ผมสังเกตบ่อยๆ ว่าลูกค้าที่มีเสน่ห์ส่วนบุคคลมักจะเป็นนายของไม้แอปเปิ้ลเสมอ ความสามารถที่ไม่ธรรมดาในการสนทนากับสิ่งมีชีวิตวิเศษอื่นๆ ด้วยภาษาถิ่นของพวกนั้นมักจะพบเห็นในเจ้าของไม้แอปเปิ้ล รวมไปถึงผู้เขียนหนังสือ ชาวเงือก: คู่มือสรุปภาษาและขนบธรรมเนียมของพวกเขา โดย ดีแลน มาร์วู้ด (Dylan Marwood)

แอช (Ash)

ไม้แอชซื่อสัตย์ต่อนายที่แท้จริงของมัน และเจ้านายก็ไม่ควรที่จะส่งต่อไม้นี้ให้กับพ่อมดแม่มดคนอื่นใช้งาน เพราะไม้จะสูญเสียพลังและทักษะไปเสียหมด ไม้นี้สามารถโอนอ่อนได้ง่ายหากแกนกลางของมันคือส่วนใดส่วนหนึ่งของยูนิคอร์น ความเชื่อเก่าแก่ในเรื่องของไม้กายสิทธิ์พวกนี้ ไม่ค่อยเปิดเผยข้อมูลออกมาอย่างชัดเจนเท่าไหร่ แต่ผมรู้ว่าคำกลอนที่เกี่ยวกับไม้โรวัน, เกาลัด, แอช และฮาเซล (โรวันชอบซุบซิบ เกาลัดชอบคุย แอชดื้อด้าน ฮาเซลครวญคราง) มีความจริงปะปนอยู่ด้วยส่วนหนึ่ง อ้างอิงจากประสบการณ์ของผม พ่อมดแม่มดที่เหมาะกับไม้แอชจะต้องเป็นคนมั่นคงต่อสิ่งที่เขายึดมั่นเชื่อถือ อย่างไรก็ตาม พ่อมดแม่มดที่มีนิสัยหุนหันพลันแล่น หรือมั่นใจในตัวเองมากเกินไป ก็มักจะเรียกร้องให้ไม้ของพวกเขารับใช้เพื่อเกียรติยศสูงส่ง แต่พวกเขาจะต้องผิดหวังกับผลลัพธ์ที่มันเกิดขึ้นในภายหลังเสมอ เจ้าของในอุดมคติของไม้แอชอาจจะเป็นคนที่หัวรั้นหน่อยๆ และแน่นอนว่า เป็นคนกล้าหาญบ้าบิ่นมาก แต่จะไม่มีวันแสดงอาการหยาบคายหรือหยิ่งยโสออกมา

แอสเพน (Aspen)

ไม้แอสเพนคือไม้ที่มีคุณภาพ ลักษณะของมันคือไม้สีขาวที่ถูกประดิษฐ์ขึ้นอย่างประณีต ราคาค่อนข้างสูงสำหรับสีที่เหมือนงาช้างของมัน ส่วนใหญ่แล้วช่างทำไม้กายสิทธิ์พบว่าเป็นงานที่มีเสน่ห์มาก เจ้าของที่เหมาะสมสำหรับไม้แอสเพน มักจะเป็นคนที่ประสบความสำเร็จทางด้านการประลอง หรือถูกโชคชะตาลิขิตให้เป็นในอนาคต เพราะฉะนั้นเอง แอสเพนจึงเป็นไม้ที่เหมาะสำหรับการดวลคาถาเป็นอย่างยิ่ง ชมรมการประลองเวทลับที่ไร้ชื่อเสียงแห่งหนึ่งในศตวรรษที่ 18 (ชมรมนั้นมีชื่อว่า ทวนสีเงิน) ประกาศว่าพวกเขาจะยอมรับพ่อมดแม่มดที่ใช้ไม้กายสิทธิ์อันทำจากไม้แอสเพนเท่านั้น อ้างอิงจากประสบการณ์ของผม เจ้าของไม้แอสเพนมักจะเป็นพวกที่มั่นคงและมีจิตใจที่หนักแน่น มากกว่าพวกที่ถูกดึงดูดความสนใจให้ไปทำอะไรอื่นๆได้ง่ายๆ ไม้แอสเพนคือไม้แห่งการปฏิวัติ

บีช (Beech)

คู่ที่เหมาะสมของไม้บีชนั้น หากยังเด็ก เขาหรือเธอคนนั้นก็จะฉลาดกว่าเด็กวัยเดียวกัน และหากโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ก็จะมั่งคั่งไปด้วยเชาวน์และประสบการณ์ ไม้บีชนั้นจะใช้งานได้แย่มากสำหรับพวกที่จิตใจคับแคบและมีทิฐิ อย่างเช่น พ่อมดแม่มดที่ดันทุรังใช้ไม้บีชเป็นไม้กายสิทธิ์ทั้งๆ ที่ไม่เหมาะสมกับมันเลย (ซ้ำแล้ว ยังละโมบในไม้ที่น่าพึงประสงค์และมีคุณค่าสูงแบบนี้) ไม้บีชมักจะเหมาะกับพวกที่ชอบเรียนรู้ในด้านไม้กายสิทธิ์วิทยา ยกตัวอย่างเช่นตัวผมเอง เป็นต้น เรียกร้องให้รู้ถึงเหตุผลของพวกมันว่าทำไมอำนาจของไม้ถึงบกพร่อง เมื่อผู้ครองไม้นั้นเหมาะสมกับมัน ไม้บีชจะแสดงถึงความละเอียดอ่อนและความสามารถในเชิงศิลปะ ซึ่งคุณสมบัติเฉพาะตัวนี้ จะหาพบเจอได้ยากมากในไม้อื่นๆ ด้วยเหตุนี้เอง มันจึงมีชื่อเสียงรุ่งโรจน์ในด้านนี้โดยเฉพาะ

แบล็กทอร์น (Blackthorn)

แบล็กทอร์นเป็นไม้ที่ประหลาดเอามากๆเลยทีเดียว มีชื่อเสียงโด่งดังพอตัวด้วย ในมุมมองของผม มันจะเหมาะกับพวกนักรบมากที่สุด แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าผู้ครองไม้แบล็กทอร์นจะต้องเชี่ยวชาญด้านศาสตร์มืดเสมอไป (แม้ว่าจะปฏิเสธไม่ได้ว่าพวกฝึกฝนศาสตร์มืด จะชอบใช้ไม้แบล็กทอร์นในการร่ายคาถาสุดมหัศจรรย์) คุณสามารถพบเห็นผู้ครอบครองไม้แบล็กทอร์นในกลุ่มของมือปราบมาร รวมไปถึงพวกคนที่อยู่ในคุกอัซคาบันด้วย มีบางสิ่งบางอย่างที่น่าแปลกเกี่ยวกับพุ่มไม้แบล็กทอร์น ซึ่งเราสามารถสังเกตเห็นมันได้ชัดจากหนามแหลมของมัน หลังจากที่อากาศอันหนาวเย็นทำให้ต้นแบล็กทอร์นกลายเป็นน้ำแข็งในที่สุด มันจะผลิตเบอร์รี่ที่หวานมากๆ ออกมา ไม้แบล็กทอร์นจะต้องผ่านการผจญภัย และเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายร่วมกับเจ้าของไม้เพื่อการเชื่อมโยงเข้าหากันอย่างแท้จริง และหลังจากนั้น แบล็กทอร์นจะกลายเป็นไม้ที่จงรักภักดีต่อเจ้าของ เปรียบเสมือนคนรับใช้ของเขาหรือเธอ ผู้นั้นเลยทีเดียว

วอลนัตสีดำ (Black Walnut)

มันเป็นไม้ที่ไม่ธรรมดามากที่สุดในบรรดาไม้วอลนัตอื่นๆ ไม้วอลนัตสีดำเลือกจะอยู่กับเจ้านายที่ทรงพลังและมีสัญชาติญาณดีเยี่ยม วอลนัตสีดำเป็นไม้ที่งดงามมากทีเดียว แต่ก็ไม่ง่ายดายนักหากคุณพยายามจะควบคุมมัน มีไม้วอลนัตประเภทนี้อยู่อย่างน้อยหนึ่งอันที่ไม่แน่นอน ซึ่งถือว่าเป็นข้อขัดแย้งที่ประหลาดมาก มันจะสูญเสียพลังมากอย่างไม่น่าเชื่อหากเจ้าของได้ฝึกฝนการใช้คาถาในรูปแบบใดก็ตาม ที่ถือว่าเป็นการหลอกลวงตนเอง ถ้าพ่อมดแม่มดคนใดก็ตามไม่ซื่อสัตย์ต่อตนเองหรือกับคนอื่น ไม้กายสิทธิ์นี้จะไม่สามารถแสดงอำนาจได้อีก แม้กระทั่งเล็กน้อยก็ตาม มันจะพยายามแสวงหาเจ้านายที่เหมาะสมคนใหม่ทันที เพื่อได้มาซึ่งอำนาจที่แข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อน การจับคู่นี้ต้องอาศัยความจริงใจและความหยั่งรู้ชัดของตนเอง ถึงอย่างไรก็ตาม มันจะกลายเป็นไม้ที่ภักดีและน่าประทับใจที่สุด ด้วยพรสวรรค์เฉพาะตัวอันมีเสน่ห์ทั้งหมดของมัน

ซีดาร์ (Cedar)

ทุกครั้งที่ผมเจอพ่อมดแม่มดที่ถือไม้ซีดาร์ ผมพบว่าพวกเขามักจะเต็มไปด้วยพลัง และความจงรักภักดีที่ไม่ธรรมดา พ่อของผม เกอร์เวียส โอลลิแวนเดอร์ (Gervaise Ollivander) มักจะพูดเสมอว่า “ลูกจะไม่มีวันหลอกลวงผู้ถือไม้ซีดาร์ได้” และผมก็เห็นด้วย ไม้ซีดาร์รับรู้ได้ถึงบ้านที่สมบูรณ์แบบสำหรับมัน ที่ซึ่งเต็มไปด้วยความหลักแหลม และการหยั่งรู้ ผมจะก้าวไปไกลกว่าพ่อของผมเอง ถึงอย่างไรก็ตาม ผมสามารถพูดได้เต็มปากว่าไม่เคยเจอเจ้าของไม้ซีดาร์คนใด ที่ผมอยากมีเรื่องด้วย โดยเฉพาะถ้าเป็นการทำร้ายคนที่เขารักใคร่ พ่อมดแม่มดที่คู่ควรกับไม้ซีดาร์ ล้วนมีศักยภาพ เป็นศัตรูที่น่าหวาดกลัว ซึ่งมักจะทำให้คนที่ไปท้าดวลกับพวกเขานั้นเกิดอาการลนลานเสมอ

เชอร์รี (Cherry)

ไม้เชอร์รีเป็นไม้กายสิทธิ์หายาก เป็นไม้ที่ให้พลังประหลาด เป็นไม้ชั้นยอดของนักเรียนพ่อมดแม่มดโรงเรียนมาโฮโทะโคะโระ (Mahoutokoro) ประเทศญี่ปุ่น ใครก็ตามที่เป็นเจ้าของไม้เชอร์รีจะมีเกียรติเป็นพิเศษ ผู้ซื้อไม้กายสิทธิ์ในฝั่งตะวันตกควรจะล้มเลิกความคิดเห็นโง่ๆ ที่ว่าดอกสีชมพูบนต้นไม้ชนิดนี้ไม่น่าสนใจ หรือเป็นไม้กายสิทธิ์ที่เอาไว้ใช้แค่ประดับตกแต่งอย่างเดียว ไม้เชอร์รีมักจะเป็นไม้ที่มีอำนาจร้ายแรงอย่างแท้จริง ไม่ว่าแกนกลางของมันคืออะไรก็ตาม แต่มันจะทำงานได้ดีเยี่ยมทีเดียว หากแกนกลางคือเอ็นหัวใจมังกร ไม้เชอร์รีไม่สมควรจะเป็นไม้ของพ่อมดแม่มดที่ไม่สามารถควบคุมตนเอง และขาดความความหนักแน่น

เกาลัด (Chestnut)

นี่เป็นไม้ที่แปลกมาก มันมีหลายแง่มุม ซึ่งขึ้นกับแกนกลางของไม้กายสิทธิ์ และบุคลิกภาพของผู้ถือครองเป็นอย่างมาก ไม้เกาลัดเป็นไม้ที่ดึงดูดแม่มดและพ่อมดที่มีทักษะในการฝึกฝนสัตว์วิเศษให้เชื่อง รวมถึงผู้เชี่ยวชาญด้านสมุนไพรศาสตร์ และเป็นนักบินโดยธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม เมื่อจับคู่กับเอ็นหัวใจมังกร จะพบว่ามันเหมาะกับคนที่นิยมชมชอบในความหรูหรา พวกวัตถุนิยม และระมัดระวังน้อยกว่าที่พวกเขาควรจะเป็น เกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาได้รับมา ในทางตรงกันข้าม หัวหน้าศาลสูงวิเซ็นกาม็อตสามคนเรียงตามลำดับ เป็นผู้ถือครองไม้เกาลัดที่มีแกนกลางเป็นขนยูนิคอร์น การผสมผสานกันครั้งนี้ แสดงถึงความชื่นชอบในวิถีแห่งความยุติธรรม

ไซเปรส (Cypress)

ไม้ไซเปรสเชื่อมโยงกับคนชั้นสูง ช่างทำไม้กายสิทธิ์ในยุคกลาง เกอเรียนต์ โอลลิแวนเดอร์ (Geraint Ollivander) ได้เขียนเอาไว้ว่า เขามักจะรู้สึกเป็นเกียรติเสมอที่คู่กับไม้ไซเปรส เขารู้ว่าเขาจะพบกับพ่อมดหรือแม่มดที่ยอมตายอย่างห้าวหาญเพื่อมัน โชคดี ในยุคนี้เป็นยุคที่การนองเลือดลดน้อยลง ผู้ถือครองไม้ไซเปรสจึงแทบไม่ต้องสละชีวิตตนเอง กระนั้นก็อาจจะมีพวกที่ยอมทำเช่นนั้น หากปรารถนาเข้าจริงๆ อย่างไม่ต้องสงสัย ไม้ไซเปรสพบว่าพวกมันเหมาะกับพ่อมดแม่มดที่กล้าหาญ บ้าบิ่น และเสียสละ พวกเขาไม่กลัวที่จะเผชิญหน้าด้านมืดของตัวเอง และวิสัยของผู้อื่นเลย

ด็อกวูด (Dogwood)

ด็อกวูดเป็นไม้โปรดของผมเลย ผมค้นพบว่าเจ้าของไม้ด็อกวูดในอุดมคติของมัน มักเป็นคนเฮฮาอยู่เสมอ ไม้ด็อกวูดเป็นไม้เจ้าสำบัดสำนวน และซุกซน พวกมันมีอุปนิสัยขี้เล่นโดยธรรมชาติ และยืนยันที่จะอยู่กับคู่หู ที่สามารถให้โอกาสพวกมันได้สัมผัสกับความตื่นเต้น และความสนุกสนาน มันพิกลเอามากๆ กระนั้นเมื่อหาข้อสรุปจากไม้ด็อกวูดนี้ จะพบว่ามันไม่สามารถตอบสนองกับเวทมนตร์ที่ร้ายแรงได้เลย เมื่อถูกเรียกร้องให้ทำเช่นนั้น พวกเขาทราบดีถึงความสามารถในการเสกคาถาที่ยอดเยี่ยม ภายใต้สภาวะที่ยากลำบากนี้ และเมื่อถูกจับคู่กับพ่อมดแม่มดที่หลักแหลม และเจ้าความคิด มันจะสามารถร่ายคาถาที่น่าพิศวงออกมาได้ ข้อบกพร่องเล็กๆ น้อยๆ ของไม้ด็อกวูด คือ มันปฏิเสธที่จะเสกคาถาไร้เสียง และพวกมันชอบที่จะทำเสียงดังมากกว่า

มะเกลือ (Ebony)

ไม้สีดำสนิทชนิดนี้มีลักษณะที่น่าประทับใจ มันมีชื่อเสียงมากในการร่ายคาถาต่อสู้ทั้งมวล และรวมถึงการแปลงร่างด้วย ไม้มะเกลือจะมีความสุขที่สุด เมื่อมันอยู่ในมือของผู้ที่กล้าจะเป็นตัวของตัวเอง มักจะไม่คล้อยตามผู้อื่น มีความเป็นส่วนตัวสูง หรือ รู้สึกสบายใจในฐานะของคนนอก เจ้าของไม้มะเกลือมักจะพบเห็นได้ในหมู่ของภาคีนกฟีนิกซ์ และผู้เสพความตาย ในประสบการณ์ของผม ไม้มะเกลือจะเหมาะกับผู้ที่ยึดมั่นในความเชื่อ ของเขา หรือของเธอมากที่สุด (ไม่ว่าจะโดนแรงกดดันอย่างไรก็ตาม) และเจตนารมณ์ของพวกเขาจะต้องไม่ถูกบิดเบือนโดยง่าย

เอลเดอร์ (Elder)

ไม้ที่หายากที่สุดในบรรดาไม้ทั้งหมด มันมีชื่อเสียงของความโชคร้ายมาก ไม้เอลเดอร์คือไม้ที่มีเล่ห์เหลี่ยมต่อเจ้านายมากกว่าไม้อื่นๆ มันบรรจุพลังที่ยิ่งใหญ่เอาไว้ แต่รังเกียจที่จะอยู่กับเจ้าของ ผู้ปราศจากความพิเศษเลิศเลอใดๆ การจะครอบครองไม้เอลเดอร์เป็นเวลานานๆ ได้ บุคคลนั้นต้องเป็นพ่อมดที่มีฝีมือเยี่ยมยอดเลยทีเดียว ความเชื่อเก่าๆ ที่ว่า ‘ไม้เอลเดอร์ไม่มีวันเลิศเลอ’ คือสิ่งที่ทำให้ไม้เอลเดอร์ เป็นไม้ที่น่าหวาดกลัว แต่ความจริงแล้ว ความเชื่อเหล่านั้นไม่มีมูลความจริงเลย ช่างทำไม้กายสิทธิ์ผู้โง่เขลาที่ปฏิเสธจะทำงานกับไม้เอลเดอร์ เผยแพร่ความเชื่อนี้มากขึ้น เพียงเพราะพวกเขาสงสัยว่า พวกเขาจะสามารถขายผลิตภัณฑ์ของตนได้ มากกว่าความหวาดกลัวในการทำงานร่วมกับไม้เอลเดอร์ ความจริงคือ ต้องเป็นบุคคลผู้ไม่ธรรมดาอย่างมาก ถึงจะสามารถครอบครองไม้เอลเดอร์ได้ดีกว่าใครอื่น และนั่นคือโอกาสที่มีน้อยมาก หากมีการจับคู่ระหว่างคนกับไม้นี้เกิดขึ้นจริงๆ ผมมั่นใจว่า พ่อมดหรือแม่มดคนใดที่ได้ถือครองไม้เอลเดอร์นั้น นับว่าถูกทำเครื่องหมาย ให้พวกเขามีโชคชะตาที่พิเศษออกไป และไม่เหมือนใครอื่นอีกแล้ว มีข้อเท็จจริงอีกข้อหนึ่ง ซึ่งผมได้ค้นพบระหว่างการศึกษาอันยาวนาน นั่นก็คือ เจ้าของไม้เอลเดอร์มักจะสัมผัสได้ถึงความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้น กับผู้ที่ถือครองไม้โรวัน

เอล์ม (Elm)

ความเชื่อไม่มีมูลที่ว่า “พ่อมดแม่มดเลือดบริสุทธิ์เท่านั้นที่ สามารถเสกคาถาด้วยไม้เอล์มได้” ไม่ต้องสงสัยเลยว่าผู้ริเริ่มปล่อยข่าวลือนี้ คือเจ้าของไม้เอล์ม ที่แสวงหาข้อพิสูจน์ในสายเลือดของเขา เท่าที่ผมรู้ ไม้เอล์มนั้น เหมาะกับพ่อมดแม่มดผู้เกิดจากมักเกิ้ลเป็นที่สุด ความจริงคือ ไม้เอล์มชอบเจ้าของที่ดูมีความเชี่ยวชาญในด้านเวทมนตร์สูง และเป็นผู้ที่มีฐานันดรศักดิ์โดยกำเนิดอย่างแท้จริง ในบรรดาไม้ทั้งหมด อ้างอิงจากประสบการณ์ของผม ไม้เอล์มคือไม้ที่เกิดอุบัติเหตุ และมีข้อผิดพลาดโง่เง่าน้อยที่สุด และเป็นไม้ที่ร่ายคาถาได้งดงามที่สุดด้วย ไม้เอล์มคือไม้ที่ซับซ้อน มันมีประสิทธิภาพในการร่ายมนตร์สูงหากถือด้วยมือขวา (และนี่เป็นอีกครั้ง ที่ทำให้ไม้เอล์มเป็นที่ต้องการ สำหรับผู้สนับสนุนความเป็นเลือดบริสุทธิ์)

โอ๊กอังกฤษ (English Oak)

ไม้กายสิทธิ์สำหรับช่วงเวลาที่ดีและแย่ มันคือเพื่อนที่จงรักภักดี เช่นเดียวกับพ่อมดทื่คู่ควรกับมัน ไม้กายสิทธิ์ที่ทำจากโอ๊กอังกฤษ เรียกร้องคู่หูซึ่งเต็มไปด้วยพลัง ความกล้าหาญ และความซื่อสัตย์ เป็นที่รู้กันน้อยนักว่า เจ้าของไม้โอ๊กอังกฤษมักจะมีสัญชาตญาณที่แม่นยำ และบ่อยครั้ง จะมีความสัมพันธ์อันดีงามกับเวทมนตร์ของโลกโดยธรรมชาติ รวมถึงกับสัตว์ และพืชอีกด้วย ซึ่งจำเป็นสำหรับเผ่าพันธุ์พ่อมด ทั้งโดยเวทมนตร์คาถา และจากความพึงพอใจของพวกเขา ต้นโอ๊กถูกเรียกว่า ‘ราชันย์แห่งป่า’ อันมาจากเวลาเริ่มต้นของเหมายัน (Winter Solstice)* จวบจนถึงเวลาครีษมายัน (Summer Solstice)*โดยต้นไม้ชนิดนี้ ควรจะถูกเก็บเกี่ยวมาใช้ระหว่างอยู่ในระยะเวลาดังกล่าวเท่านั้น (ฮอลลี่ จะกลายเป็นราชันย์แห่งป่า เมื่อวันเวลาเริ่มจะร่นสั้นลงอีกครั้ง และไม้ฮอลลี่เองก็สมควรจะถูกเก็บเกี่ยวเมื่อถึงเวลาข้างแรม นี่เป็นส่วนที่ทำให้เกิดความเชื่อเก่าแก่อีกอันที่ว่า ”เมื่อไม้เขาเป็นโอ๊ก และไม้เธอคือฮอลลี่ ถ้าแต่งงานกัน ก็บ้าสิ้นดี” ความเชื่อนี้เป็นอีกความเชื่อที่ผมค้นพบว่า ไม่มีมูลความจริง) มีเสียงร่ำลือกันว่า ไม้กายสิทธิ์ของเมอร์ลินทำมาจากไม้โอ๊กอังกฤษเช่นกัน (ทว่า หลุมศพของเขาไม่เคยถูกค้นพบเลย ข่าวลือนี้จึงไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าจริงหรือเท็จ)

*เหมายัน (Winter Solstice) คือช่วงเวลาที่กลางคืน ยาวนานกว่ากลางวัน เป็นช่วงวันที่ 22 ธันวาคม
ครีษมายัน (Summer Solstice) คือช่วงเวลาที่ กลางวันยาวนานกว่ากลางคืน ตรงกับวันที่ 21 มิถุนายน

เฟอร์ (Fir)

เกอร์โบลด์ อ็อคทาเวียส โอลลิแวนเดอร์ (Gerbold Octavius Ollivander) คุณปู่ที่น่าเคารพคนหนึ่งของผม มักจะเรียกไม้กายสิทธิ์ที่ทำมาจากไม้เฟอร์ว่า ‘ไม้ของผู้รอดชีวิต’ เพราะเขาได้ขายไม้ที่ทำจากเฟอร์ให้กับพ่อมดสามคน และทั้งหมดต่างล้วนผ่านพ้นภยันตรายมาได้ โดยปราศจากรอยขีดข่วน ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ไม้กายสิทธิ์ดังกล่าวนี้ มาจากบรรดาต้นไม้ที่ยืดหยุ่นที่สุด ซ้ำยังให้ไม้ที่เรียกร้องการคงอยู่ของอำนาจ และเจตนารมณ์อันแรงกล้า ไม้เฟอร์จะกลายเป็นแค่ไม้ห่วยๆ ไปทันที หากมันตกไปอยู่ในมือของคนที่อ่อนไหวง่ายและไม่เด็ดขาด ไม้เฟอร์นั้น เหมาะกับการแปลงร่างอย่างยิ่ง และชื่นชอบเจ้าของที่มีสมาธิ จิตใจเข้มแข็ง และในบางโอกาส ยังชอบข่มขู่คนด้วย

ฮอว์ทอร์น (Hawthorn)

เกรโกโรวิตช์ ช่างทำไม้กายสิทธิ์ กล่าวว่า ‘ไม้กายสิทธิ์ที่ทำจากไม้ฮอว์ทอร์นนั้น จะมีคุณสมบัติที่ขัดแย้งในตัวเอง และเปี่ยมไปด้วยความแปลกประหลาด ฮอว์ทอร์นเป็นต้นไม้แห่งการเกิด ดอกกับใบช่วยเยียวยา แต่กิ่งก้านที่ถูกตัดกลับส่งกลิ่นแห่งความตายออกมา’ ในขณะที่ ผมมักจะไม่เห็นด้วยกับความคิดเห็นอื่นๆ ของเกรโกโรวิตช์ แต่ความคิดของเราเกี่ยวกับไม้นั้นตรงกันที่ว่าซับซ้อน และมีธรรมชาติอันน่าทึ่ง เช่นเดียวกับผู้ถือครองไม้ที่เหมาะสมกับมันมากที่สุด ไม้ฮอว์ทอร์น อาจจะทำงานได้ดีกับเวทมนตร์ประเภทรักษา แต่มันก็สามารถเข้ากันกับคำสาปได้ดีเช่นกัน และผมยังสังเกตได้ว่า ไม้ฮอว์ทอร์นนั้น มักจะอาศัยอยู่ในบ้านที่โดยแท้แล้ว ขัดกับนิสัยโดยธรรมชาติของมัน หรือเป็นของเจ้านายที่เคยผ่านประสบการณ์ถึงขั้นวิกฤติมาแล้ว ไม้ฮอว์ทอร์นนั้นยากต่อการควมคุม ผมจึงมอบไม้ฮอว์ทอร์น ให้แก่พ่อมดหรือแม่มดที่มีความสามารถ หรือบางครั้งในภายหลังได้กลายเป็นตัวอันตรายไปเท่านั้น คุณสมบัติพิเศษของไม้ฮอว์ทอร์นอีกอย่างคือ เมื่อถูกเจ้านายของมันใช้งานหนักเกินไป คาถาจะตีกลับหาผู้ใช้อัตโนมัติ

ฮาเซล (Hazel)

ฮาเซลเป็นไม้ที่อ่อนไหว และมักจะสะท้อนอารมณ์ปัจจุบันของเจ้าของ และจะมีประสิทธิภาพสูงสุดสำหรับเจ้านาย ที่สามารถเข้าใจและควบคุมความรู้สึกตนเองได้ คนอื่นๆ ควรจะระมัดระวังผู้ที่ถือครองไม้ฮาเซล หากเจ้าของๆ มัน ขาดสติ หรือ กำลังรู้สึกเจ็บปวดกับความผิดหวังขั้นรุนแรง เพราะไม้กายสิทธิ์จะซึมทราบพลังดังกล่าว และปลดปล่อยมันออกมา ในรูปแบบที่ไม่สามารถคาดเดาได้ แง่มุมดีๆ ของไม้ฮาเซลนั้นมีมากพอ จะชดใช้ความไม่สะดวกสบายเล็กๆ น้อยๆ นั้นได้ อย่างไรก็ตาม ไม้ฮาเซลจะมีพลังมาก เมื่อมันอยู่ในมือของพ่อมดแม่มดที่มีทักษะสูง นอกจากนั้น ไม้ยังคงจงรักภักดี ต่อเจ้านายของมันอีกด้วย โดยบ่อยครั้งที่ไม้ฮาเซลจะร่วงโรย (มันจะขับไล่เวทมนตร์ออกจากตัวของมันเอง และปฏิเสธที่จะร่ายคาถาใดๆ ทั้งยังทำให้แกนกลางถูกดึงออกมา และแทรกเข้าไปในเปลือกไม้กายสิทธิ์อีกอัน แม้ว่าไม้กายสิทธิ์จะยังคงทำงานได้ก็ตาม) และตายไปพร้อมๆ กับจุดจบของเจ้านาย (ถ้าแกนกลางของไม้ฮาเซล เป็นขนยูนิคอร์น ซึ่งแทบไม่มีโอกาสการจับคู่นี้เกิดขึ้นเลย ไม้กายสิทธิ์มักจะมีสถานะเกือบใกล้ ‘ตาย’ เสมอ) ไม้ฮาเซลยังมีความสามารถพิเศษ ในการตรวจหาน้ำที่อยู่ใต้ดิน และยังปล่อยควันรูปร่างคล้ายหยดน้ำสีเงินออกมา หากผ่านแถวบ่อน้ำพุร้อนหรือบ่อน้ำอีกด้วย

ฮอลลี่ (Holly)

ไม้ฮอลลี่ เป็นไม้ที่หายากที่สุดชนิดหนึ่ง มันเป็นสัญลักษณ์แห่งการปกป้องคุ้มครอง และจะช่วยเอาชนะความรู้สึกโกรธเคือง หรืออารมณ์รุนแรง ที่กำลังถูกกระตุ้นขึ้นมาได้ดีเยี่ยม ไม้ฮอลลี่ มักจะเลือกเจ้านายที่ต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับอันตราย และพัวพันกับเรื่องทางใจ หรือจิตวิญญาณสม่ำเสมอ ไม้ฮอลลี่ เป็นหนึ่งในบรรดาไม้ต่างๆ ที่สามารถแสดงประสิทธิภาพได้หลากหลาย ขึ้นกับว่าแกนกลางของมันคืออะไร อย่างเช่น การจะจับคู่ไม้ฮอลลี่กับขนนกฟีนิกซ์นั้น เป็นที่ลือกระฉ่อนว่า เป็นเรื่องที่ยากมาก เพราะจะเกิดการผันผวนอันแปลกประหลาดขึ้น ระหว่างไม้ฮอลลี่และขนนกฟีนิกซ์ และหากการจับคู่ระหว่างไม้ กับแกนกลางดังกล่าวเกิดขึ้น ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม จะไม่มีอะไร หรือใครไปขวางทางพวกเขาได้เลย

ฮอร์นบีม (Hornbeam)

ไม้กายสิทธิ์ของผมนั้น ทำจากไม้ฮอร์นบีม ซึ่งผมขอระบุไว้อย่างถ่อมตนว่า ฮอร์นบีมจะเลือกพ่อมดหรือแม่มดเป็นคู่หูของมัน จากการที่เขาหรือเธอมีพรสวรรค์ และความหลงใหลในสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพียวๆ ซึ่งบางคนถึงขนาดเรียกมันว่า ความมัวเมา แต่ผมชอบที่จะเรียกมันว่า ‘วิสัยทัศน์’ มากกว่า ไม้ฮอร์นบีมคือหนึ่งในบรรดาไม้ที่ประยุกต์ตนเอง ให้เข้ากับสไตล์การใช้เวทมนตร์ของเจ้าของได้ไวที่สุด และจะกลายเป็นไม้เฉพาะบุคคลไปอย่างรวดเร็ว คนอื่นๆ ที่ไม่ใช่เจ้าของ เมื่อใช้ไม้ฮอร์นบีมนี้แล้วจะพบว่า มันยากยิ่งที่จะร่ายคาถาใดๆ ออกมาได้ แม้ว่าจะเป็นคาถาที่ง่ายดายที่สุดก็ตาม ไม้ฮอร์นบีมจะซึมซับหลักปฏิบัติของเจ้านาย ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม และปฏิเสธที่จะร่ายคาถาใดๆ เพื่อสิ่งดีงาม หรือสิ่งชั่วร้าย ที่ไม่เกี่ยวข้องกับหลักการของเจ้านายตน ไม้ฮอร์นบีม นับว่าเป็นไม้ที่ถูกปรับแต่งมาอย่างประณีต และมีความรู้สึกนึกคิดมากเป็นพิเศษ

ลาร์ช (Larch)

ไม้ลาร์ชที่แข็งแรง ทนทาน และมีสีอุ่น ถูกตีค่าว่าเป็นไม้กายสิทธิ์ ที่น่าดึงดูดและทรงอำนาจ ชื่อเสียงของมันที่สร้างความกล้าหาญ และความมั่นใจให้กับผู้ใช้นั้น เป็นเครื่องรับรองเลยว่า สามารถใช้งานได้ล้ำหน้ายิ่งกว่าสิ่งอื่นใด ไม้กายสิทธิ์อันเป็นที่น่าพึงประสงค์นี้ ยากที่จะปฏิบัติตนให้ถูกใจเจ้านาย และยังซับซ้อน รับมือยาก ยิ่งกว่าในจินตนาการของใครหลายๆ คนอีกด้วย ผมพบว่า ต้นลาร์ชมักจะนำมาผลิตไม้กายสิทธิ์ อันประกอบด้วยความสามารถพิเศษที่ซ่อนอยู่ และส่งผลลัพธ์ที่ไม่คาดฝัน ราวกับจะบรรยายถึงลักษณะของเจ้านายที่คู่ควรกับมัน เหตุการณ์ที่พบเจอได้บ่อยๆ อีกอย่างคือ พ่อมดหรือแม่มดที่คู่ควรกับไม้สน มักจะไม่ทราบถึงความความสามารถพิเศษอย่างเต็มที่ของตน จนกว่าจะได้ถูกจับคู่กับมัน และให้กำเนิดคู่หูที่วิเศษกว่าใครอื่น

**ลาร์ชจัดเป็นต้นสนประเภทหนึ่ง

ลอเรล (Laurel)

มีเสียงเล่าขานกันมาว่า ไม้ลอเรล ไม่สามารถร่ายคาถาที่ไร้ศีลธรรมได้ แม้ว่าในการแสวงหาความรุ่งโรจน์ (ไม่ใช่เรื่องผิดปกติ สำหรับผู้ที่คู่ควรกับไม้ลอเรลโดยแท้) ผมทราบว่า สามารถใช้ไม้ลอเรลในการร่ายคาถาที่รุนแรง และอาจถึงตายได้ในบางครั้ง บางครั้ง ไม้ลอเรลถูกเรียกว่าไม้ที่โลเล แต่นั่นก็ไม่ยุติธรรมเท่าไหร่นัก ไม้ลอเรลนั้นดูจะไม่สามารถอดทน ต่อความขี้เกียจของเจ้านายได้ และเพราะสภาวะนี้เอง ทำให้ไม้ลอเรล เปลี่ยนแปลงไปอย่างง่ายดาย และด้วยความเต็มใจเสียด้วย มิฉะนั้น มันจะตัดความสัมพันธ์ระหว่างมัน กับเจ้านายคนแรก ด้วยความรู้สึกยินดีไปตลอดกาล แน่นอนว่า ไม้ลอเรล มีความแปลกประหลาด และน่าพิศวงอีกอย่าง นั่นก็คือ หากมีพ่อ หรือแม่มดคนไหน พยายามที่จะขโมยมัน ไม้ลอเรลจะพ่นสายฟ้าใส่หัวขโมยด้วยตนเอง

เมเปิ้ล (Maple)

ผมมักจะพบว่า เจ้าของไม้เมเปิ้ลโดยส่วนใหญ่นั้น มักเป็นนักเดินทาง และนักผจญภัย ไม้เมเปิ้ลไม่ใช่ไม้ที่ชอบอยู่ติดบ้าน และชอบจะเลือกเจ้าของซึ่งมีความทะเยอทะยานสูง เพราะไม่อย่างงั้น เวทมนตร์ของมันจะมืดมัวลงเรื่อยๆ และเซื่องซึม ไม่สดใส ความท้าทาย และการเปลี่ยนสถานที่อยู่บ่อยๆ จะทำให้ไม้เปล่งปลั่ง ช่วงโชติ เหมือนกับเจ้าของทั้งความสามารถและสถานะ ไม้เมเปิ้ลมีความงดงาม และเป็นที่พึงปรารณนา อันเปี่ยมด้วยคุณสมบัติ และความสูงค่ามาหลายศตวรรษ การครอบครองไม้เมเปิ้ล ยังแสดงถึงสถานะภาพที่ดีเลิศ เพราะมันขึ้นชื่อว่าเป็นไม้ของพ่อมดแม่มด ผู้มีประสบความสำเร็จมานักต่อนักแล้ว

แพร์ (Pear)

ไม้โทนสีทองชนิดนี้ สามารถนำมาทำเป็นไม้กายสิทธิ์ ซึ่งเปี่ยมด้วยพลังวิเศษได้ดีเยี่ยม ไม้แพร์สามารถทำงานได้มีประสิทธิภาพที่สุด ในมือของเจ้านายที่ใจดี เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ และเฉลียวฉลาด จากประสบการณ์ของผม ผู้ถือครองไม้แพร์ มักจะเป็นผู้ที่มีชื่อเสียง และเป็นที่เคารพ ผมไม่เคยได้ยินว่า พ่อมด หรือแม่มด ที่ข้องเกี่ยวกับศาสตร์มืด ได้ครอบครองไม้แพร์มาก่อนเลยสักคน ไม้แพร์นั้น หาได้มากที่สุดในกลุ่มของผู้มีความหยุ่นตัวสูง และผมมักจะสังเกตได้ว่า
รูปลักษณ์ของไม้แพร์นั้น จะดูใหม่เอี่ยมอยู่เสมอ แม้ว่าจะผ่านการใช้งานมาหลายปีแล้วก็ตาม

ไพน์ (Pine)

โดยนิสัยที่แท้จริงแล้ว ไม้ไพน์มักจะเลือกเจ้านาย ที่มีลักษณะโดดเด่น มีความเป็นตัวของตัวเอง น่าดึงดูด สันโดษ หรือในบางครั้ง ลึกลับ อยู่เสมอ ไม้ไพน์พอใจกับการถูกนำไปใช้ในเชิงสร้างสรรค์ และยังแตกต่างจากไม้กายสิทธิ์อื่นๆ ด้วยการที่สามารถปรับตัว ให้เข้ากับขั้นตอน และคาถาใหม่ๆ อย่างไม่คัดค้านใดๆ ช่างทำไม้กายสิทธิ์หลายคนยืนยันว่า ไม้ไพน์นั้น จะใช้การได้ที่ดีที่สุดต่อเจ้านายที่มีอายุยืนยาว และผมก็สามารถยืนยันความเชื่อนั้นได้ ในเมื่อผมไม่เคยรู้จักผู้ถือครองไม้ไพน์ที่อายุสั้นสักคนเลย ไม้ไพน์ยังเป็นหนึ่งในไม้กายสิทธิ์ ที่ไวต่อคาถาไร้เสียงที่สุดไม้หนึ่งอีกด้วย

**ไพน์เป็นไม้สนประเภทหนึ่ง

ปอปลาร์ (Poplar)

“ถ้าคุณมองหาความสัตย์ซื่อ ต้องเริ่มจากไม้ปอปลาร์” นี่เป็นคำสอนสำคัญของ เกอร์โบลด์ โอลลิแวนเดอร์ ปู่ของผม และจากประสบการณ์ของผมเกี่ยวกับไม้กายสิทธิ์ที่ทำจากไม้ปอปลาร์ และเจ้าของไม้ที่เหมาะกัน นี่คือไม้กายสิทธิ์ที่เชื่อใจได้ในเรื่องของความมั่นคง ความทนทาน และพลังที่สม่ำเสมอ มันจะสุขใจเสมอเมื่อทำงานร่วมกับแม่มดหรือพ่อมด ที่มีความชัดเจนในวิสัยทัศน์ทางศีลธรรม นี่เป็นตลกเก่าที่น่าเบื่อในบรรดาช่างทำไม้กายสิทธิ์ เพราะไม่มีไม้ปอปลาร์อันไหนถูกเลือกให้เป็นนักการเมือง แต่ในที่นี้พวกเขาชี้ให้เห็นว่าความเขลาของพวกเขาเป็นเรื่องน่าเศร้า: สองรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุด เอลดริทช์ ดิกกอรี่ (Eldritch Diggory) และ อีวานเจลีน ออร์พิงตัน (Evangeline Orpington) เป็นผู้ครอบครองของดี โอลลิแวนเดอร์ทำไม้กายสิทธิ์ให้พวกเขาจากไม้ปอปลาร์

เรดโอ๊ก (Red Oak)

เรามักจะได้ยินอยู่บ่อยๆ ด้วยความไม่รู้ว่า เรดโอ๊ก เป็นเครื่องชี้ชัดถึงอารมณ์ร้อนของเจ้าของมัน ในความเป็นจริงแล้ว คู่ที่เหมาะกับไม้กายสิทธิ์อย่างเรดโอ๊ก จะมีความสามารถในการตอบสนองความผิดปกติได้อย่างรวดเร็ว ทำให้มันเป็นไม้กายสิทธิ์สำหรับการดวลที่สมบูรณ์แบบ แทบจะไม่ต่างไปจากไม้โอ๊กอังกฤษ ผมพบว่ามันเป็นต้นแบบในอุดมคติ ที่ให้ทั้งสัมผัสเบา, มีไหวพริบ และปรับตัวได้ ซึ่งมักจะสร้างความโดดเด่นให้กับคาถาเฉพาะตัวของเจ้าของ ยิ่งไปกว่านั้นบุรุษหรือสตรีดีๆ จะอยู่ข้างคุณในการต่อสู้ ในความเห็นของผม เรดโอ๊กเป็นไม้กายสิทธิ์ที่มีความโอบอ้อมอารีที่สุด

เรดวูด (Redwood)

ไม้กายสิทธิ์คุณภาพอย่างเรดวูดเป็นที่ต้องการอย่างมากของตลาด ณ ตอนนี้ยังคงเป็นไม้หายาก สาเหตุจากชื่อเสียงในการนำความโชคดีมาสู่เจ้าของมัน ตามปกติข้อเท็จจริงในทางไม้กายสิทธิ์วิทยา ประชาชนทั่วไปมักเข้าใจตรงกันข้าม: ไม้กายสิทธิ์อย่างไม้เรดวูดไม่ได้มีอำนาจโชคดีในตัวมันเอง แต่จะดึงดูดอย่างยิ่งกับแม่มดหรือพ่อมดผู้มีความสามารถน่าเลื่อมใสในตัว และมีโชค มันจะช่วยในการตัดสินใจ และเอาตัวรอดจากหายนะ การรวมกันระหว่างแม่มด หรือพ่อมด กับไม้กายสิทธิ์อย่างไม้เรดวูด เป็นเรื่องน่าทึ่งเสมอ และผมมักคาดหวังที่จะได้ฟังความกล้าหาญน่าตื่นเต้น เมื่อผมส่งมอบคู่หูสุดพิเศษนี้จากห้องทำงานของผม

โรวัน (Rowan)

ไม้โรวันเป็นไม้ยอดนิยมเสมอสำหรับการทำไม้กายสิทธิ์ เพราะมันเป็นที่เลื่องลือด้านความสามารถในการปกป้องได้ดีกว่าไม้อื่นๆ และประสบการณ์ของผมแสดงให้เห็นถึงวิธีการป้องกันคาถาทั้งหมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับคาถาที่มีความแข็งแกร่งและยากจะทำลาย มันเป็นที่รู้กันดีว่าไม่เคยมีพ่อมดหรือแม่มดศาสตร์มืดคนไหน ได้เป็นเจ้าของไม้กายสิทธิ์ที่ทำจากไม้โรวัน ซึ่งผมจำไม่ได้ว่ามีสักรายไหม ที่ซื้อไม้กายสิทธิ์ที่ทำด้วยไม้โรวันจากผม แล้วทำเรื่องชั่วร้ายในโลก โรวันเป็นไม้ที่ร่าเริงที่สุด ทั้งยังหัวใส และมีหัวใจอันบริสุทธิ์ แต่มีกิตติศัพท์ในเรื่องคุณธรรมที่ไม่ควรจะหลอกใคร – ไม้กายสิทธิ์เหล่านี้มีความสมน้ำสมเนื้อกันบ้าง ไม้โรวันมักจะให้ผลดีกว่า และโดยมากจะดีกว่าไม้อื่นๆ ในการประลอง

ซิลเวอร์ไลม์ (Silver lime)

ไม้สำหรับทำไม้กายสิทธิ์ชนิดนี้ มีความแปลกและน่าสนใจอย่างมากในช่วงสมัยศตวรรษที่สิบเก้า ความต้องการไม้ซิลเวอร์ไลม์มีมากกว่าการผลิต และช่างทำไม้กายสิทธิ์ไร้ศีลธรรมถึงกับย้อมแมว ด้วยการใช้ไม้ที่ต่ำกว่ามาตรฐานหลอกลวงผู้ซื้อ ให้พวกเขาเชื่อว่าได้ไม้ซิลเวอร์ไลม์ไป เหตุผลสำหรับความปรารถนาในไม้กายสิทธิ์พวกนี้ ไม่เพียงแต่ภาพลักษณ์ที่ดูดีแปลกๆ ของมัน แต่ซิลเวอร์ไลม์ยังมีชื่อเสียงเรื่องการทำงานอันยอดเยี่ยมด้านการหยั่งรู้ และมีทักษะในการพินิจใจ (Legilimency) ศิลปะอันลึกลับทั้งสองประการนี้ ส่งผลให้ผู้ครอบครองไม้กายสิทธิ์ที่ทำจากซิลเวอร์ไลม์มีฐานะมั่งคั่ง เมื่อความต้องการไม้ซิลเวอร์ไลม์สูงขึ้น ช่างทำไม้กายสิทธิ์ อาร์ทูโร เซฟาโลพอส (Arturo Cephalopos) อ้างว่า ความสัมพันธ์ระหว่างซิลเวอร์ไลม์และการหยั่งรู้นั้น ‘เป็นเรื่องเหลวไหลที่แพร่กระจายโดยพ่อค้าอย่าง เกอร์โบลด์ โอลลิแวนเดอร์ (ปู่ของผมเอง) ผู้ที่กักตุนไม้ซิลเวอร์ไลม์ไว้ในห้องทำงานของเขา และหวังจะเปลี่ยนให้มันเป็นผลกำไร’ แต่เซฟาโลพอสเป็นช่างทำไม้กายสิทธิ์ที่สะเพร่าและเบาปัญญา ไม่มีใครสังเกตหรือประหลาดใจเลยเมื่อเขาออกจากธุรกิจสายนี้

สพรูส (Spruce)

ช่างทำไม้กายสิทธิ์ไร้ฝีมือเรียก สพรูส ว่าเป็นไม้ดื้อรั้น ซึ่งการทำแบบนั้นแสดงให้เห็นว่าพวกเขาไร้ความสามารถ มันเป็นความจริงทีเดียว ที่ต้องใช้ความเชี่ยวชาญเฉพาะในการทำงานกับสพรูส ซึ่งผลผลิตของไม้กายสิทธิ์ชนิดนี้ไม่เหมาะจะจับคู่กับนิสัยระมัดระวัง หรือนิสัยกลัวลนลาน และเป็นอันตรายขึ้นไปอีกเมื่ออยู่ในนิ้วมือที่ซุ่มซ่าม ไม้กายสิทธิ์ที่ทำจากไม้สพรูสต้องการมือที่หนักแน่น เพราะมันดูเหมือนจะมีความคิดเป็นของตัวเอง เกี่ยวกับเวทมนตร์ที่มันควรจะเรียกออกมาแสดง อย่างไรก็ตาม เมื่อไม้กายสิทธิ์อย่างสพรูสพบคู่ที่เหมาะสม – ซึ่งในประสบการณ์ของผม การร่ายคาถาอย่างกล้าหาญกับสัมผัสดีๆ จากอารมณ์ขบขัน เมื่อรวมกันมันจะเป็นผู้ช่วยอย่างยอดเยี่ยม และซื่อสัตย์อย่างมากกับเจ้าของของมัน ทั้งยังมีความสามารถในการผลิตเฉพาะอย่างยิ่งกับผลของคาถาที่มีสีสันและน่าทึ่ง

ซิคามอร์ (Sycamore)

ซิคามอร์เป็นไม้กายสิทธิ์ที่มีความน่าพิศวง มันมักแสวงหาประสบการณ์แปลกใหม่อยู่เสมอ แต่ถ้านำไปใช้กับวัตถุประสงค์ทางโลกจะทำให้อำนาจของไม้เสื่อมลง ความประหลาดของไม้ซิคามอร์คือ เมื่อใดที่ถูกเจ้าของปล่อยให้ ‘เบื่อ’ มันจะระเบิดตัวเองทิ้ง ซิคามอร์มักสร้างความกระอักกระอ่วนให้กับเหล่าพ่อมดแม่มดในยุคกลาง เวลาที่พวกเขายกไม้ขึ้นร่ายคาถา อาวุธคู่กายกลับลุกเป็นไฟเอาดื้อๆ เวลาที่พวกเขาร่ายคาถาเดิมซ้ำๆ เพื่อแก้มือ ซึ่งอาจอนุมานได้ว่า เจ้าของที่เหมาะสมกับไม้ซิคามอร์ จะต้องเป็นคนช่างสงสัย ฉลาดปราดเปรียว และชอบผจญภัย เมื่อใดที่ซิคามอร์อยู่ในมือเจ้าของที่เหมาะสม จะทำให้มันสามารถแสดงความสามารถในการปรับเปลี่ยน และเรียนรู้สิ่งต่างๆ จนจัดเป็นไม้กายสิทธิ์ระดับสูงของโลกไม้หนึ่งทีเดียว

องุ่น (Vine)

บรรดาพวกดรูอิดทั้งหลายมักจะถือกันว่าสิ่งใดก็ตามที่มีก้านเป็นไม้ สิ่งนั้นก็ถือเป็นเหมือนต้นไม้ต้นหนึ่ง ไม้กายสิทธิ์ที่ทำจากไม้องุ่นจึงมีความพิเศษอย่างยิ่ง และฉันก็มีความยินดีอย่างยิ่งที่ได้สืบต่อธรรมเนียมนี้มา ไม้กายสิทธิ์จากไม้องุ่นแตกต่างจากไม้กายสิทธิ์ทั่วๆ ไป ที่น่าแปลกใจคือ ฉันสังเกตได้ว่าผู้ครอบครองไม้กายสิทธิ์ที่ทำจากไม้องุ่นนี้ มักจะเป็นผู้ที่มีเป้าหมายยิ่งใหญ่ มีความคิดความอ่านที่ยาวไกลเกินหน้าพ่อมดแม่มดทั่วไป บ่อยครั้งที่จะเห็นพวกเขาทำให้แม้แต่คนที่คุ้นเคย ต้องประหลาดใจกับตัวตนที่ซ่อนอยู่ภายใน ความลึกลับน่าค้นหานี้ เป็นลักษณะของพ่อมดแม่มดที่ดึงดูดไม้กายสิทธิ์ที่ทำจากไม้องุ่นได้อย่างชัดเจน ฉันสังเกตได้ว่าไม้ประเภทนี้มีสัมผัสที่ไวมาก ต่อพ่อมดแม่มดที่มันถูกโฉลก เมื่อเปรียบเทียบกับอาการของไม้กายสิทธิ์ทั่วๆ ไป แหล่งข้อมูลที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งอ้างว่า ไม้กายสิทธิ์จากไม้องุ่นจะปล่อยมนตร์ออกมาหาเจ้าของทันที ที่รู้สึกได้ว่าเจ้าของที่ใช่อยู่ในบริเวณห้องนั้น และฉันก็เคยได้เห็นปรากฏการณ์นี้มาสองครั้งแล้ว ในร้านของตัวเอง

วอลนัต (Walnut)

แม่มดและพ่อมดที่มีเชาว์ปัญญามาก ควรเสนอไม้กายสิทธิ์ที่ทำจากไม้วอลนัตสำหรับการทดลองครั้งแรก เพราะตัวอย่างเก้าในสิบคน สองคนจะพบมันเหมาะสมลงตัวกัน ไม้กายสิทธิ์ที่ทำจากไม้วอลนัตมักจะพบมันอยู่ในมือของผู้ริเริ่มเวทมนตร์ใหม่ๆ และเป็นนักประดิษฐ์ มันเป็นไม้ที่เหมาะกับผู้ครอบครองที่เก่งกาจ และปรับตัวเก่งต่างจากคนทั่วไป คำเตือน: อย่างไรก็ดี ในขณะที่ไม้บางอันยากต่อการควบคุม และอาจต่อต้านคาถาที่ผิดไปจากธรรมชาติของมัน ไม้วอลนัต จะเชื่อฟัง และทำตามทุกอย่างที่เจ้านายมันต้องการ ให้ความหลักแหลมที่น่าพอใจต่อผู้ใช้ มันเป็นอาวุธที่อันตรายไม่น้อย เมื่ออยู่ในมือของแม่มดหรือพ่อมดที่ไร้สติรู้ผิดชอบ เนื่องจากไม้กายสิทธิ์และพ่อมด สามารถกระตุ้นกันและกันโดยเฉพาะเวลาที่ไม่แข็งแรง

วิลโลว์ (Willow)

วิลโลว์เป็นไม้สำหรับทำไม้กายสิทธิ์ที่ไม่ธรรมดาในเรื่องพลังในการรักษาเยียวยา ฉันสังเกตว่าผู้ครอบครองไม้กายสิทธิ์จากไม้วิลโลว์ มักมีความไม่มั่นคง (ซึ่งไม่รับประกันตามปกติ) กระนั้นพวกเขาก็พยายามที่จะซ่อนมัน ขณะที่ลูกค้าผู้มั่นใจเด็ดเดี่ยว ยืนกรานที่จะลองมัน (มักถูกดึงดูดด้วยภาพลักษณ์เก่งกาจของพวกเขา และกิตติศัพท์ในฐานะผู้ทรงพลังขั้นสูง อย่างการใช้คาถาไร้เสียง) ไม้วิลโลว์ของฉันมักจะเลือกพวกที่มีศักยภาพสูงสุด มากกว่าพวกมีใจใฝ่รู้น้อย มันเป็นสุภาษิตให้ครอบครัวของฉันเสมอว่า ใครที่เดินทางได้ไกลที่สุด จะไปได้เร็วที่สุดด้วยวิลโลว์

ยู (Yew)

ไม้กายสิทธิ์ที่ทำจากไม้ยูเป็นหนึ่งในไม้กายสิทธิ์หายาก และความต้องการของพวกมันมักจะเหมือนไม่ปกติ บางครั้งก็มีชื่อเสียงในทางไม่ดี ไม้ยูมีชื่อเสียงในเรื่องของการมอบพลังความเป็นและความตายให้แก่เจ้าของ อาจจะแปลกจากไม้อื่นๆ ไม้ยูยังคงรักษาความสามารถทางด้านมืดโดยเฉพาะ และมีชื่อเสียงพิลึกๆ ในด้านการประลองและการใช้คำสาปทั้งมวล ถึงอย่างไรมันไม่ถูกที่จะพูด (อย่างคนที่ไม่ได้ศึกษาไม้กายสิทธิ์วิทยาพูดกัน) ว่าคนที่ใช้ไม้ยูจะถูกดึงดูดจากศาสตร์มืดง่ายกว่าคนอื่นๆ แม่มดหรือพ่อมดที่เหมาะกับไม้ยูที่สุด เปรียบได้กับผู้พิทักษ์ที่โหดเหี้ยมสำหรับพวกเขา ไม้กายสิทธิ์ที่ถูกตัดจากต้นไม้ที่มีอายุยืนยาว ถูกพบในเหล่าวีรบุรุษน้อยกว่าพวกอาชญากร ในที่ซึงพ่อมดถูกฝังไปพร้อมกับไม้ยู เป็นไม้ชนิดเดียวที่จะงอกเงยขึ้นเป็นต้นอีกครั้ง เพื่อปกป้องหลุมฝังศพเจ้าของมัน ด้วยประสบการณ์ของฉัน ไม้ยูไม่เคยเลือกคนที่มีความสามารถพื้นๆ หรือขี้ขลาดเป็นเจ้าของ


ต้นฉบับภาษาอังกฤษ: https://www.pottermore.com/writing-by-jk-rowling/wand-woods
แปลและเรียบเรียงหลัก: Feliona Bishop
ช่วยเหลือในการแปล: Faraino Bell, Vedas Noldor, พี่สาว และ Dimitriz Bell

ขอบคุณทุกคนที่ช่วยเหลือ และทำให้บทความนี้สำเร็จในวันนี้ ^^

*ไม่อนุญาตให้คัดลอกหรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาต