ขอแสดงความยินดีด้วย! ฉัน โรเบิร์ต ฮิลยาร์ด (Robert Hilliard) พรีเฟ็คประจำบ้านเรเวนคลอขอต้อนรับเธอเข้าสู่บ้านเรเวนคลอ สัญลักษณ์ของพวกเราคือนกอินทรี ซึ่งหมายถึงความสามารถทะยานขึ้นฟ้าไปในที่ซึ่งผู้อื่นไม่สามารถไปถึงได้ สีประจำบ้านเราคือสีน้ำเงินและสีบรอนซ์ และผ่านที่เคาะประตูเข้าไปด้านในบนหอคอยเรเวนคลอ ก็คือห้องนั่งเล่นรวมของพวกเรานั่นเอง หน้าต่างแบบโค้งฝังลึกลงไปในห้องนั่งเล่นรวม หลังคาเป็นรูปโดม หากเธอมองผ่านหน้าต่างไปยังข้างล่าง เธอจะมองเห็นชั้นพื้นดินของโรงเรียนเกือบทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็น ทะเลสาบ ป่าต้องห้าม สนามควิดดิช และเรือนกระจก ไม่มีบ้านอื่นอีกแล้วที่จะมองเห็นวิวทิวทัศน์จับตาเช่นบ้านของพวกเรา
ไม่ได้อยากจะโม้หรอกนะ แต่บ้านเรเวนคลอคือบ้านที่รวมเหล่าพ่อมดและแม่มดที่ฉลาดสุดเอาไว้ ผู้ก่อตั้งของเรา โรวีน่า เรเวนคลอ ให้ความสำคัญกับการศึกษาเล่าเรียนมากกว่าสิ่งอื่น พวกเราก็เช่นกัน พวกเรานั้นไม่เหมือนบ้านอื่นที่ต้องปิดผนึกประตูห้องนั่งเล่นเอาไว้ ประตูของห้องนั่งเล่นเราตั้งอยู่ที่เหนือสุดของบันไดวนแห่งหอคอยเรเวนคลอ มันไม่มีที่จับหรือลูกบิด มีแต่ที่เคาะประตูสลักรูปนกอินทรีสัมฤทธิ์ เมื่อเธอเคาะมัน ที่เคาะประตูจะถามคำถามเธอ และถ้าเธอตอบถูก เธอก็สามารถเข้าไปด้านในได้ มันเป็นบาเรียง่ายๆที่ป้องกันทุกคนยกเว้นพวกเรเวนคลอมาเป็นเวลาเกือบพันปีแล้ว
เด็กนักเรียนปีหนึ่งบางคนอาจจะกลัวที่จะตอบคำถามนกอินทรี แต่อย่ากังวลไป เรเวนคลอนั้นเรียนรู้ไว และอีกไม่นาน เธอจะสนุกสนานกับการไขปริศนาทื่ประตูคิดค้นขึ้น มันไม่ใช่เรื่องแปลกถ้าเธอจะเดินผ่านมาและเห็นเด็กเรเวนคลอประมาณยี่สิบคนยืนออกันอยู่ข้างนอกประตูห้องนั่งเล่นรวม และพยายามช่วยกันตอบคำถามนั้นด้วยกัน นี่คือวิธีที่ดีที่สุดที่เธอจะพบปะพูดคุยกับเด็กเรเวนคลอจากชั้นปีอื่นๆ แม้ว่ามันจะน่ารำคาญก็ตามหากเธอแค่ลืมเสื้อคลุมควิดดิชไว้ข้างบน และต้องรีบเข้าออกอย่างรวดเร็ว ในความเป็นจริงแล้ว ฉันแนะนำให้เธอตรวจสอบกระเป๋าของเธอให้แน่ชัดในทุกๆ เรื่องก่อนจะออกจากหอคอยเรเวนคลอนะ
สิ่งที่เจ๋งที่สุดเกี่ยวกับชาวเรเวนคลอก็คือพวกเราแตกต่าง มีความเป็นตัวของตัวเอง บางคนอาจจะเรียกพวกเขาว่าตัวประหลาด แต่อัจฉริยะน่ะมักจะไม่เหมือนคนธรรมดาทั่วไปอยู่แล้วนี่นะ พวกเราไม่เหมือนบ้านอื่น พวกเรามีสิทธิ์ที่จะใส่อะไรก็ตามที่เราชอบ เชื่อในสิ่งที่เราอยากจะเชื่อ และพูดอะไรก็ได้ที่เราอยากจะพูด พวกเราไม่จำเป็นปรับตัวเพื่อให้เข้ากับคนอื่นๆ ได้ ในทางตรงกันข้าม พวกเราพอใจในสิ่งนั้นอยู่แล้วแต่เดิม!
พูดถึงคนประหลาด เธออาจจะชอบศาสตราจารย์ฟิเลียส ฟลิตวิก หัวหน้าบ้านของเรา คนส่วนใหญ่ชอบสบประมาทเขา อาจจะเพราะเขาตัวเล็กมากๆ (พวกเราคิดว่าเขามีเชื้อของพวกเอลฟ์ประจำบ้าน แต่เราไม่เคยหยาบคายกล้าถามเขาหรอก) เขามีเสียงแหลมเล็ก แต่ก็เป็นครูสอนเวทมนตร์คาถาที่ยังมีชีวิตอยู่ ซึ่งเชี่ยวชาญและดีเยี่ยมที่สุดในปัจจุบันของโลกนี้เลยล่ะ ห้องทำงานของศาสตราจารย์ฟลิตวิก จะเปิดต้อนรับนักเรียนเรเวนคลอที่มีปัญหาทุกข์ใจอยู่เสมอ และถ้าเธออยู่ในสภาวะนั้นจริงๆ เขาจะหยิบคัพเค้กรสอร่อยชิ้นเล็กๆ ออกมาจากกระป๋องในลิ้นชักโต๊ะทำงาน และร่ายคาถาใส่มัน ให้เธอดูมันเต้นรำ ในความเป็นจริงแล้ว มันก็คุ้มค่าที่จะเสแสร้งทำเป็นมีเรื่องทุกข์ใจเพียงเพื่ออยากจะดูคัพเค้กเต้นได้
เรเวนคลอคือบ้านที่มีประวัติอันเปี่ยมไปด้วยชื่อเสียงและความรุ่งโรจน์ พ่อมดแม่มดส่วนใหญ่ที่เป็นนักประดิษฐ์ก็มักจะอยู่ในบ้านเรา เมื่อครั้นยังศึกษาอยู่ที่ฮอกวอตส์ รวมไปถึง เพอร์เพทัว แฟนคอร์ต (Perpetua Fancourt) ผู้ประดิษฐ์ลูน่าสโคป (ใช้ส่องดูดวงจันทร์) ลาเวอร์น เดอ มอนต์มอเร็นซี (Laverne de Montmorency) ผู้คิดค้นน้ำยาเสน่ห์ อิกเนเชีย ไวลด์สมิธ (Ignatia Wildsmith) ผู้ประดิษฐ์ผงฟลู และรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ชื่อดังอย่าง มิลลิเซนต์ แบ็กโนลด์ (Millicent Bagnold) ที่ดำรงอยู่ในช่วงคืนที่ แฮร์รี่ พอตเตอร์ รอดพ้นจากคำสาปพิฆาตของจอมมาร และแก้ต่างแทนผู้วิเศษที่ออกมาเฉลิมฉลองกันทั่วทุกมุมของเกาะอังกฤษด้วยคำพูดที่ว่า “ดิฉันมอบสิทธิ์เต็มเหนี่ยวให้ทุกคนจัดปาร์ตี้!!” ยังมีรัฐมนตรีอีกท่านหนึง คนที่ชื่อว่า ลอร์แกน แมคแลร์ด (Lorcan McLaird) เขาค่อนข้างเป็นพ่อมดที่เยี่ยมยอด แต่ก็ชื่นชอบที่จะสื่อสารกับคนคนอื่นด้วยการเป่าควันออกมาจากปลายไม้กายสิทธิ์ (ตรงนี้ ฉันเคยบอกไปแล้วนี่นะว่าบ้านเรเวนคลอมักจะมีคนประหลาดๆ อยู่บ้าง) ในความเป็นจริงแล้ว บ้านเรายังผลิตพ่อมดที่มีชื่อเสียงอีกคนหนึ่งออกมาด้วย เขาคือ อูริกจอมเพี้ยน นั่นเอง พ่อมดที่ชอบเอาแมงกะพรุนมาใส่ไว้บนหัว โดยบอกว่ามันคือหมวก เขาเป็นบุคคลระดับแถวหน้าของมุกตลกในหมู่พ่อมดแม่มดเลยล่ะ
สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างพวกเรากับบ้านอื่นๆ เธอคงจะได้ยินเกี่ยวกับพวกสลิธีรินมาแล้วสินะ พวกเขาไม่ได้แย่ไปซะทุกคนหรอก แต่ก็ควรระวังตัวไว้จนกว่าจะรู้จักพวกเขาดีก็แล้วกัน พวกเขามีชื่อเสียงมานานในด้านการทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้ได้ชัยชนะมาครอง เพราะฉะนั้น ระวังตัวไว้ด้วยล่ะ โดยเฉพาะในเกมควิดดิชกับตอนสอบ
พวกกริฟฟินดอร์ก็โอเคอยู่หรอก แต่ถ้าจะให้ฉันวิจารณ์ตรงๆ ฉันอยากจะบอกว่ากริฟฟินดอร์น่ะเป็นพวกที่ชอบโชว์ออฟสุดๆ ความอดทนก็มีต่ำกว่าพวกเราเยอะเลย ในความเป็นจริงแล้ว พวกเขาน่ะเป็นที่รู้กันว่าชอบหัวเราะและคิดว่าชาวเรเวนคลอน่ะเป็นพวกตลกๆ เพราะพวกเรามักจะมีความชอบที่แปลกๆอยู่บ้าง อย่างการพยายามคิดค้นประโยชน์ทางเวทมนตร์จากขี้มูกโทรลล์ หรือไม่ก็วิธีการพยากรณ์ด้วยไข่ (อย่างที่เธอรู้) เป็นขั้นตอนการทำนายจากไข่ กริฟฟินดอร์ไม่ได้มีความฉลาดหรือช่างสงสัยแบบเรา ซึ่งถ้าเธออยู่กับพวกเราชาวเรเวนคลอนะ เธอไม่ต้องกังวลถ้าเธอคิดอยากจะใช้เวลาทั้งวันทั้งคืนไปกับการฟักไข่ที่มุมห้องนั่งเล่นรวม หรือเขียนเรื่องการทำนายต่างๆ ที่อ้างอิงจากไข่แดงตก ในความจริงแล้ว เธออาจจะเจอคนบางคนที่พอช่วยเธอเรื่องแบบนั้นก็ได้
สำหรับบ้านฮัฟเฟิลพัฟ ไม่มีใครพูดได้หรอกว่าพวกเขาเป็นคนไม่ดี ในความเป็นจริงแล้ว พวกเขาคือกลุ่มคนที่น่าคบหาและดีที่สุดในโรงเรียนเลยล่ะ เอาเป็นว่า พวกเราไม่ต้องห่วงมากนักในเวลาที่จู่ๆ เราต้องไปแข่งขันกับบ้านฮัฟเฟิลพัฟยามสอบ
ฉันคิดว่าใกล้จะหมดแล้วนะ โอ้ ใช่ ผีประจำบ้านของเราคือสุภาพสตรีสีเทา คนอื่นๆ ในโรงเรียนชอบคิดว่าเธอเป็นผีที่ไม่ยอมปริปากพูด แต่เธอจะพูดกับชาวเรเวนคลอ สุภาพสตรีสีเทาจะคอยช่วยเหลือเธอยามที่เธอหลงทางหรือทำอะไรหาย
ฉันแน่ใจว่าพวกเธอจะมีราตรีที่แสนสุขในค่ำคืนนี้ หอนอนของเธอตั้งอยู่ในป้อมของหอคอยหลัก เตียงสี่เสาที่ปูด้วยผ้าปูเตียงนุ่มๆ สีท้องฟ้ากับเสียงลมพัดรอบหน้าต่างน่ะจะทำให้เธอผ่อนคลายมากๆ เลยทีเดียว
และขอแสดงความยินดีอีกครั้งหนึ่ง พวกเธอทำได้ดีมากที่เข้ามาอยู่ในบ้านที่ฉลาดที่สุด จ้าวสำบัดสำนวน และน่าสนใจที่สุดในฮอกวอตส์
ปัจจุบันเนื้อหาของแต่ละบ้านจะปรากฏในข้อมูลส่วนตัวสมาชิกของ Pottermore หลังจากทำการคัดสรรบ้านแล้ว โดยต้นฉบับเหมือนกับ Pottermore เวอร์ชั่นแรก สามารถอ่านต้นฉบับภาษาอังกฤษได้ที่ https://pottermore.fandom.com/wiki/Ravenclaw
