เนื้อหาต่อไปนี้ เป็นเนื้อหาเก่าจากเว็บไซต์ jkrowling.com เวอร์ชั่นแฮร์รี่ พอตเตอร์ ซึ่งอาจมีเนื้อหาคล้ายคลึงกับใน Pottermore และเป็นเนื้อหาเก่าแต่มีสาระใจความที่น่าสนใจ ทาง Muggle-V จึงแปลรวบรวมเก็บไว้ให้แฟนๆ แฮร์รี่ พอตเตอร์ รุ่นใหม่ได้อ่านกัน
[divider type=2 bg_color=”brown”]
เรื่องราวของนกฮูกปรากฏโดดเด่นอยู่ในความเชื่อถือโชคลางหลายต่อหลายเรื่องทั่วโลก สำหรับชาวกรีก นกฮูกถูกใช้เป็นสัญลักษณ์ของอธีน่า เทพีแห่งปัญญาและการสงคราม เมื่อใดก็ตามที่พบเห็นนกฮูกบินอยู่เหนือกองทัพกรีกก่อนออกรบ จะถือว่าเป็นลางดีที่บ่งบอกถึงชัยชนะ ในทางกลับกัน สำหรับชาวโรมันถือว่านกฮูกเป็นสัตว์นำโชคร้ายซึ่งทำนายถึงความตายและหายนะ ส่วนในสหราชอาณาจักรมีความเชื่อในเรื่องโชคลางว่าจะโชคร้ายเมื่อเห็นนกฮูกในเวลากลางวัน ซึ่งเป็นความเชื่ออันงมงายที่ฉันรู้สึกขบขันกับเนื้อเรื่องในบทแรกของเล่มศิลาอาถรรพ์ ที่มีนกฮูกจำนวนมากปรากฏตัวออกมาอย่างฉับพลันทันทีในตอนกลางวัน ซึ่งแสดงให้เห็นว่าจริงๆ แล้วมีบางอย่างที่โชคดีมากๆ เกิดขึ้น แม้ว่าบรรดามักเกิ้ลจะไม่รู้เรื่องอะไรเลยก็ตาม
นกฮูกของเหล่าผู้วิเศษของฉันนั้นสะท้อนถึงบุคลิกของพวกเขาในระดับหนึ่ง ดังเช่น รอนผู้น่าสงสารที่ได้พิกวิดเจียน นกฮูกหูยาวเล็ก (Scops) มาเป็นสัตว์เลี้ยง (นกชนิดนี้เป็นนกฮูกขนาดจิ๋วที่มีหู ท่าทางเฉลียวฉลาด แต่เห็นได้ชัดว่าไม่ค่อยสะดุดตา) หรือแอรัลผู้น่าสงสารที่ดูไร้เรี่ยวแรง ซึ่งเป็นนกฮูกสีเทา (Great Gray) ที่ฉันเห็นว่าเป็นนกฮูกที่ตลกที่สุดในโลก ลองค้นหาคำว่า Great Gray ในกูเกิลดูสิ แล้วคุณจะรู้ว่าฉันหมายความว่ายังไง ตามปกติฉันมักจะให้ตัวละครเอกของฉันเป็นนกฮูกที่ฉันตัดสินว่าสวยที่สุดในบรรดานกฮูกทั้งหมด นั่นคือ นกฮูกหิมะ ซึ่งรู้จักกันในชื่อนกฮูกผี (Ghost Owl) พวกมันไม่ใช่สัตว์ประจำถิ่นของสหราชอาณาจักร
ดังนั้นฉันจึงรู้สึกว่าเฮ็ดวิกควรจะให้การยกย่องแฮร์รี่ที่ฮอกวอตส์ (ซึ่งไม่มีนกฮูกหิมะตัวอื่นๆ ที่นั่นเลย และฉันเชื่อว่าคุณคงจะสังเกตได้ถึงเรื่องนี้) อย่างไรก็ตาม ผู้เชี่ยวชาญด้านนกฮูกทั้งหลายอาจจะบอกว่าเฮ็ดวิกนั้นมีความผิดแผกไปจากสายพันธุ์ปกติของมัน เพียงแค่ภายหลังการตีพิมพ์เล่มศิลาอาถรรพ์เท่านั้น ก็ทำให้ฉันตระหนักได้ว่านกฮูกหิมะนั้นออกหากินในเวลากลางวัน ฉันคิดว่าระหว่างที่เขียนเล่มห้องแห่งความลับนั้นเป็นช่วงที่ฉันค้นพบด้วยว่านกฮูกหิมะเป็นนกที่นิ่งเงียบอย่างแท้จริง ยิ่งไปกว่านั้นตัวเมียจะเงียบกว่าตัวผู้อีกด้วย ดังนั้นการเดินทางในระยะทางสั้นๆ ทั้งหมดในช่วงเวลากลางคืนของเฮ็ดวิก และเสียงร้องฮูกอย่างตำหนิหลายครั้งของมันนั้น อาจจะเข้าใจได้ว่าเป็นสัญลักษณ์ของความสามารถทางเวทมนตร์ขั้นสูงของมัน หรือไม่ก็เป็นเรื่องน่าอายของฉันเองที่บกพร่องในการค้นคว้าข้อมูล ซึ่งก็แล้วแต่ว่าคุณจะเลือกข้อไหน
(ยังมีเรื่องราวอีกมากมายในสื่อสิ่งพิมพ์เมื่อเร็วๆ นี้เกี่ยวกับความนิยมเลี้ยงนกฮูกที่เพิ่มมากขึ้น นัยว่าเป็นผลมาจากหนังสือชุดแฮร์รี่ พอตเตอร์ ซึ่งถ้านี่เป็นเรื่องจริงที่ว่าใครต่อใครต่างก็ได้รับอิทธิพลจากหนังสือของฉัน ที่คิดว่านกฮูกจะมีความสุขที่สุดเมื่อถูกขังอยู่ในกรงเล็กๆ และถูกเก็บไว้ในบ้าน ฉันก็ขอใช้โอกาสนี้บอกอย่างแข็งขันเท่าที่ฉันจะทำได้ว่า ได้โปรดอย่าทำแบบนั้นเลย)
