กลายเป็นทวีตยาวต่อเนื่อง หลัง เจ.เค.โรว์ลิ่ง ออกมาเปิดเผยถึงข้อมูลสถานที่กำเนิดแฮร์รี่ พอตเตอร์ ว่าไม่ใช่ที่คาเฟ่ The Elephant House อย่างที่หลายคนเข้าใจ พร้อมอธิบายถึงสถานที่กำเนิดจริงๆ ให้แฟนๆ ได้รู้ แถมท้ายด้วยการออกมาชี้แจงถึงสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ที่พากันบอกว่าเป็นแรงบันดาลใจให้กับสถานที่ต่างๆ ในแฮร์รี่ พอตเตอร์ งานนี้ เจ.เค.โรว์ลิ่งเปิดเผยอะไรบ้าง มาดูกัน
Miguel Rodriguez: เฮ้! เจ. เค. โรว์ลิ่ง เป็นยังไงบ้าง ช่วยเล่าเรื่องจริงเกี่ยวกับ “แหล่งกำเนิดแฮร์รี่ พอตเตอร์” ที่นี่ให้ผมรู้หน่อยสิครับ
J.K. Rowling: ฉันกำลังคิดอยู่เหมือนกันว่าจะให้มีพื้นที่ข้อมูลส่วนหนึ่งบนเว็บไซต์ของฉันที่เกี่ยวกับพวกแหล่งสร้างแรงบันดาลใจหรือแหล่งกำเนิดพอตเตอร์ที่มักถูกอ้างถึงต่าง ๆ นานานะ ฉันเขียนเรื่องพอตเตอร์มาตั้งหลายปีก่อนที่ฉันจะได้ไปที่คาเฟ่นี้เสียอีก เพราะฉะนั้นมันไม่ใช่แหล่งกำเนิดหรอก แต่ฉันก็ “ได้” ไปเขียนที่นั่นอยู่นะ ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็หยวน ๆ ให้ร้านเค้าหน่อยละกัน!
J.K. Rowling: ตัวอย่างเช่น ฉันไม่เคยเข้าร้านหนังสือนี่ที่โอพอร์โตเลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีร้านนี้อยู่ด้วย! ร้านสวยดีนะ ฉันก็หวังอยู่หรอกว่าฉัน “ได้ไป” แต่มันก็ไม่มีอะไรเกี่ยวโยงกับฮอกวอตส์เลยนะ!
J.K. Rowling: ที่นี่คือแหล่งกำเนิดที่แท้จริงของแฮร์รี่ พอตเตอร์ ถ้าคุณนิยามคำว่า “แหล่งกำเนิด” ว่าเป็นสถานที่ที่ฉันจรดปากกาลงกระดาษเป็นครั้งแรกน่ะนะ ฉันเช่าห้องชั้นบนในแฟลตที่ตอนนั้นเปิดเป็นร้านขายอุปกรณ์กีฬา พวกอิฐก้อนแรก ๆ ที่ก่อเป็นฮอกวอตส์ก็กองสุมอยู่ในแฟลตที่แคลพแพมจังก์ชั่นนั่นล่ะ
J.K. Rowling: * ถ้าคุณนิยามคำว่า “แหล่งกำเนิด” แฮร์รี่ พอตเตอร์ ในแง่ช่วงเวลาที่ฉันเกิดความคิดแรกเริ่มแล้วล่ะก็ ถ้าอย่างนั้นมันก็ต้องเป็นรถไฟสายแมนเชสเตอร์-ลอนดอนแล้วล่ะ และฉันเองก็ยังนึกย้อนกลับไปขำกับความคิดที่ว่าฮอกวอตส์นั้นได้รับแรงบันดาลใจโดยตรงมาจากสถานที่สวย ๆ หลายที่ที่ฉันเคยเห็นหรือเคยแวะไป เพราะว่ามันต่างจากความเป็นจริงเหลือเกิน
J.K. Rowling: อาคารนี้อยู่ในเมืองแมนเชสเตอร์ และเคยเป็นโรงแรมบอร์นวิลล์ (ค่อนข้างมั่นใจว่าเป็นอาคารนี้ มันอาจจะเป็นแบบนี้มาตลอด) ยังไงก็เถอะ ฉันอยู่ที่นี่แค่คืนเดียวในปี 1991 แล้วตอนที่ฉันออกจากที่นี่ในเช้าวันต่อมา ฉันก็ได้คิดค้นควิดดิชขึ้นแล้ว
J.K. Rowling: บางครั้งฉันก็ได้ยินมานะว่าฮอกวอตส์น่ะมีรูปแบบพื้นฐานมาจากหนึ่งหรือมากกว่านั้นจากบรรดาโรงเรียนที่เอดินเบอระ แต่ว่ามันผิด 100% เลย ฮอกวอตส์ถูกสร้างขึ้นมาตั้งนานก่อนที่ฉันจะเห็นหรือรู้จักโรงเรียนพวกนั้นเสียอีก! ฉันเขียน ‘เครื่องรางยมทูต’ จบที่โรงแรมบัลโมรัล และแน่ล่ะว่าฉันโกหกไม่ได้หรอกว่าฉันประเมินค่าที่นี่ไว้สูงกว่าที่โรงแรมบอร์นวิลล์นิดนึง
Andy Kerr: นั่นไง! แล้วผมก็คิดมาตลอดว่าเป็นที่คาเฟ่นิโคลสันส์ร้านเก่าที่อยู่ชั้นบนในเมืองเอดินเบอระ ช่วงต้นยุค 90 ที่ผมเคยไปสมัยเป็นนักศึกษาที่เอดินเบอระ
J.K. Rowling: ที่นั่นก็ใช่อยู่นะ! ฉันเคยไปนั่งเขียนหนังสือที่ร้านนิโคลสันส์ตลอด ฉันเคยนั่งเขียนทั้งบทที่นั่นแล้วก็มาเปลี่ยนคำเอาตอนหลัง นั่นเป็นวันวานที่คุณจำได้นั่นแหละ ฉันคิดว่าตอนนี้ร้านนิโคลสันส์กลายเป็นร้านอาหารจีนไปแล้วนะ
J.K. Rowling: ฉันเขียนเนื้อหาช่วงแฮร์รี่ไปซื้อไม้กายสิทธิ์ตอนที่นั่งใต้ต้นไม้นี่ ก็เหมาะเจาะอยู่นะ (ฉันรับรองไม่ได้หรอกว่าไม่มีใครโค่นต้นไม้เดิมไปแล้ว หรือว่าปลูกต้นใหม่ในจุดนี้ ฉันไม่ได้ไปที่นั่นมาเกือบ 30 ปีแล้ว แต่ฉันก็คิดว่าน่าจะต้นนี้แหละ)
Dr Harry R. McCarthy: ไหน ๆ คุณก็ตอบเรื่องพวกนี้แล้ว ถ้างั้นคุณช่วยสยบข่าวลือที่พูดต่อกันในมหาวิทยาลัยเอ็กซีเตอร์ว่าร้านโอลด์ไฟร์เฮ้าส์คือร้านหม้อใหญ่รั่ว และถนนแกนดี้ (ถนนเส้นทางตรง) คือตรอกไดแอกอนได้ไหมครับ
J.K. Rowling: ได้เลยค่ะ ไม่จริงทั้งสองที่เลย ฉันไม่เห็นจะจำได้เลยว่าเคยไปร้านโอลด์ไฟร์เฮ้าส์สมัยฉันเป็นนักศึกษา และถนนแกนดี้ก็ไม่ได้มีอะไรคล้ายกับตรอกไดแอกอนในหัวฉันเลย
J.K. Rowling: ถ้ามันจะพอช่วยให้ใครที่ผิดหวังเรื่องร้านหนังสือที่โอพอร์โตรู้สึกร่าเริงขึ้นมาได้บ้าง ฉันเคยไปเขียนหนังสือที่นี่บ้างเป็นบางครั้งนะ ที่นี่น่าจะเป็นคาเฟ่ที่สวยที่สุดเท่าที่ฉันเคยไปนั่งเขียนมาเลย คาเฟ่มาเจสติก บนถนนรัวซานต้าคาทาริน่าค่ะ
Jane Duke: มันมีพวกร้านค้าที่เมืองยอร์คนะคะที่จะโต้กลับใครก็ตาม (บางทีอาจจะรวมถึงคุณด้วย) ที่มาสงสัยว่าตรอกไดแอกอนจริง ๆ แล้วคือถนนเดอะแชมเบิ้ลส์ (The Shambles) แน่เหรอ ฉันไม่ขอแนะนำให้พวกคุณมาอยู่ระหว่างเจ้าของร้านในเขตยอร์คเชอร์กับการตลาดของพวกเขาหรอกนะ
J.K. Rowling: เอ่อ ดูเหมือนว่าฉันจะต้องโต้กลับนะ เพราะฉันไม่เคยเห็นหรือเคยไปที่ถนนเดอะแชมเบิ้ลส์เลย
Garry: ได้ยินมาว่ามีทัวร์แฮร์รี่ พอตเตอร์ที่เอดินเบอระถึงขั้นพูดถึงเรื่องค่ามิเตอร์จอดรถที่เจ.เค.โรว์ลิ่งใช้ในช่วงเขียน ‘เครื่องรางยมทูต’ เลยนะ 🙂
J.K. Rowling: เรื่องเล่าที่ออกจะบ้องตื้นเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวที่เกี่ยวโยงกับแฮร์รี่ พอตเตอร์ที่ฉันชอบที่สุดยังคงเป็นอันนี้นะ ก็ฉันขับรถเป็นซะที่ไหนกันล่ะ
Jem: เจ. เค. โรว์ลิ่ง อย่างน้อยช่วยบอกเราหน่อยได้ไหมว่านี่เป็นตราประทับรอยมือของคุณจริง ๆ (มีแนบภาพแผ่นพื้นปูนตราประทับรอยมือของเจ. เค. โรว์ลิ่ง ที่อยู่ที่ City Chambers ถนน High Street ในเมืองเอดินเบอระมาประกอบ)
J.K. Rowling: พวกนี้ (อยู่ที่เมืองเอดินเบอระ) เป็นตราประทับรอยมือของฉันจริง ๆ!
Shelley Hanvey: น่าสนใจสุด ๆ ไปเลย! ว่าแต่จริงไหมคะที่ว่าอุโมงค์ทางเดินใต้ถนนที่อยู่ใกล้กับมหาวิทยาลัยเอดินเบอระเป็นแรงบันดาลใจสำหรับอุโมงค์ที่แฮร์รี่กับดัดลีย์ถูกพวกผู้คุมวิญญาณไล่ตาม และทัวร์แฮร์รี่ พอตเตอร์ก็บอกพวกเราไว้ว่าโรงเรียนจอร์จเฮเรียตในเมืองเอดินเบอระเป็นแรงบันดาลใจสำหรับฮอกวอตส์ ดูค่อนข้างน่าเชื่ออยู่นะคะ
J.K. Rowling: ไม่และก็ไม่ค่ะ ขอโทษด้วย ทัวร์ที่ถูกต้องแท้จริงสำหรับแหล่งแรงบันดาลใจแฮร์รี่ พอตเตอร์คงจะเป็นในแบบที่ไกด์ยืนทื่อ ๆ เอาแต่ชี้ไม้ไปที่ภาพในหัวของฉัน ซึ่งมันหาความสนุกไม่ได้เลยและก็ไม่มีใครที่จะซื้อตั๋วแน่ ๆ ถ้าฉันเกิดแรงบันดาลใจกับทุก ๆ อาคารเก่า ตรอกซอกซอยที่น่าขนลุก ผับ สุสาน และอุโมงค์ทางเดินใต้ถนนที่ถูกกล่าวอ้างมาหมด ฉันคงได้ใช้เวลาช่วงวัย 20 ปลาย ๆ ของฉันตะลอนไปกับทริปบนท้องถนนแบบไม่รู้จบไปยังสถานที่ต่าง ๆ แล้วล่ะ และฉันพูดได้เลยว่าฉันไม่ได้ทำ ฉันนี่แทบจะนั่งรากงอกในสถานที่ต่าง ๆ ที่ฉันพอจะหากาแฟราคาถูกได้ หรือไม่ก็สถานที่ที่พอจะเช่าอาศัยอยู่ได้ไหว และแต่งเรื่องราวทุกอย่างขึ้นมา
Dan Barker: แล้วกู๊ดวินส์คอร์ทหรือเซซิลคอร์ทที่โคเวนท์การ์เด้นล่ะครับ มีทัวร์เยอะเป็นโหลทุกวันนี้ที่พูดปาว ๆ ว่าทั้งสองที่เป็นตรอกน็อกเทิร์นกับตรอกไดแอกอนก่อนช่วงล็อกดาวน์
J.K. Rowling: ฉันกำลังขำอยู่เนี่ย ก่อนที่ฉันจะเริ่มเปิดประเด็นนี้ ฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่ามีถนนที่แตกต่างกันมากมายถูกกล่าวอ้างว่าเป็น ‘แรงบันดาลใจ’ สำหรับตรอกไดแอกอน แต่นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ฉันเห็นเรื่องตรอกน็อกเทิร์นด้วย! ทั้งสองที่นี้ไม่ได้อิงจากสถานที่ที่มีอยู่จริงหรอก
J.K. Rowling: เริ่มชักกังวลแล้วสิว่าฉันอาจจู่ ๆ หายตัวไปก็ได้นะ ถ้ามันเกิดขึ้นล่ะก็ กรุณาไปสอบถามสมาคมมัคคุเทศก์แฮร์รี่ พอตเตอร์แห่งประเทศอังกฤษก่อนเลยนะ
J.K. Rowling: แจ้งเตือนสถานที่ที่เป็นแรงบันดาลใจแฮร์รี่ พอตเตอร์ที่แท้จริง: ฉันเดินผ่านป้ายนี้ทุกวันเวลาฉันไปทำงานตอนที่ฉันยังอยู่ที่แคลพแพม พอผ่านมาก็นานมากแล้วหลังจากการตีพิมพ์ ฉันกลับไปที่ย่านนี้อีกที แล้วฉันก็ระลึกได้ทันทีว่านี่เป็นเหตุผลว่าทำไม ‘เซเวอรัส’ ถึงได้โดดเด้งอยู่ในหัวของฉันในตอนที่คิดถึงชื่อแรกให้สเนป
