การเดินทางมายังฮอกวอตส์ในฐานะมักเกิ้ลนั้นยังมีความคลุมเครืออยู่ เราทราบว่าผู้วิเศษสามารถมองเห็นฮอกวอตส์ได้ แต่มักเกิ้ลจะมองไม่เห็นฮอกวอตส์ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะไม่เห็นฮอกวอตส์หากข้ามผ่านแนวป้องกันเวทมนตร์เข้าไปแล้ว หรือไปยืนอยู่กลางฮอกวอตส์
เฮอร์ไมโอนี่ “แต่ฮอกวอตส์ซ่อนอยู่นะ ใครๆ ก็รู้… คือ… อย่างน้อยก็ทุกคนที่อ่าน ฮอกวอตส์: ประวัติศาสตร์น่ารู้ล่ะ”
รอน “ถ้าอย่างนั้นก็มีแต่เธอล่ะสิ”
เฮอร์ไมโอนี่ “มันถูกเสกคาถาพรางตาไว้ ถ้ามักเกิ้ลมองดูปราสาทก็จะเห็นเป็นเพียงซากปรักหักพังที่ตรงทางเข้ามีป้ายเขียนไว้ว่า อันตราย ห้ามเข้า“
-แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับถ้วยอัคนี บ.11 น.194
จากข้อความข้างต้นสรุปได้ว่า มักเกิ้ลจะมองไม่เห็นปราสาทจากภายนอก แต่หากผ่านเข้าไปแล้วจะมองเห็นได้ และนั่นคงหมายถึงพวกเขาจะถูกลบความทรงจำทันทีที่ก้าวผ่านเข้าไปและมีคนพบเข้า หรืออาจจะด้วยวิธีอื่นที่ทำให้จำจดอะไรไม่ได้
กรณีที่อาจจะใช้ยืนยันได้ว่ามักเกิ้ลสามารถมองเห็นฮอกวอตส์เมื่อเข้าไปอยู่ในอาณาเขต คือ กรณีของ เจคอบ โควัลสกี้ โนแมจหรือมักเกิ้ลชาวอเมริกันที่เดินทางมาถึงฮอกวอตส์ด้วยความช่วยเหลือของนิวท์ สคามันเดอร์ (ภาพยนตร์สัตว์มหัศจรรย์: อาชญากรรมของกรินเดลวัลด์) หรือกรณีที่พ่อแม่ของเฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ ที่ได้รับความช่วยเหลือให้สามารถเดินทางเข้าไปยังตรอกไดแอกอนได้ หรือกรณีผู้ป่วยมักเกิ้ลที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลวิเศษเซนต์มังโก แต่เมื่อรักษาเสร็จแล้วจะถูกลบและเปลี่ยนความทรงจำใหม่
ในอดีตกาล การมาเรียนที่ฮอกวอตส์ พ่อมดแม่มดที่ได้สิทธิ์เข้าเรียนจะใช้วิธีการเดินทางที่เป็นอิสระ บ้างขี่ไม้กวาดบิน หรือเสกคาถาใส่เกวียนเพื่อให้เป็นพาหนะสำหรับเดินทาง ไปจนถึงรถม้า กระทั่งเกิดความวุ่นวายและยุ่งยากในการเดินทาง ก็หันมาใช้กุญแจนำทางในการพานักเรียนมายังฮอกวอตส์ ภายใต้บทบัญญัตินานาชาติเกี่ยวกับความลับพ่อมดแม่มด ที่ป้องกันไม่ให้มักเกิ้ลพบเห็นการเดินทางวิเศษเหล่านี้ แต่กุญแจนำทางก็ยังไม่ตอบโจทย์มากพอ เมื่อมีจำนวนนักเรียนบ้างส่วนพลาดเวลาเดินทางกับกุญแจนำทาง และนำไปสู่การใช้รถไฟอย่างทุกวันนี้ ซึ่งเป็นผลงานความคิดของ อ็อตตาไลน์ แกมโบล (Ottaline Gambol) รัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ในขณะนั้น (อ้างอิง Pottermore)
รถไฟด่วนฮอกวอตส์
วิธีปกติที่สุดที่นักเรียนจะเดินทางมายังฮอกวอตส์ โดยรถไฟด่วนฮอกวอตส์เป็นผลงานยอดเยี่ยมของ อ็อตตาไลน์ แกมโบล (Ottaline Gambol) ที่ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ในช่วงปี ค.ศ. 1827-1835 (อ้างอิง Pottermore) โดยเริ่มต้นการเดินทางที่สถานีรถไฟคิงส์ครอส ของลอนดอน จากนั้นมองหาชานชาลาที่เก้ากับสิบ แล้วพุ่งเข้าไปที่แผงกั้นระหว่างชานชาลาทั้งสอง เพื่อเข้ามายังชานชาลาที่ 9 3/4 ในทุกวันที่ 1 กันยายนของทุกปี หรือช่วงวันหยุดคริสต์มาส คุณจะพบกับหัวรถจักรไอน้ำสีแดง หมายเลขรถไฟสายด่วนฮอกวอตส์ คือ หมายเลข 5972 ป้ายเหนือหัวของชานชาลาเขียนว่า รถด่วนฮอกวอตส์ สิบเอ็ดนาฬิกา ในส่วนของทางเข้าระหว่างชานชาลาที่เก้ากับสิบ จะเปลี่ยนเป็นซุ้มทางเข้ารูปโค้งทำด้วยเหล็กดัด มีตัวหนังสือ ชานชาลาที่เก้าเศษสามส่วนสี่เขียนไว้ ใช้เวลาในการเดินทางไม่เกิน 5 ชั่วโมงก็จะมาถึงสถานีรถไฟฮอกส์มี้ด ซึ่งตรงนี้ทุกคนจะทิ้งสัมภาระต่างๆ ไว้ในรถไฟ และมันจะถูกขนย้ายไปยังหอนอนของแต่ละคนให้เอง
เมื่อมาถึงสถานีรถไฟฮอกส์มี้ด นักเรียนปีหนึ่งจะเดินทางด้วยเรือบดล่องไปตามทะเลสาบสู่ปราสาทฮอกวอตส์ ส่วนนักเรียนชั้นปีที่สูงขึ้นไปจะเดินทางด้วยรถม้าที่เทียมด้วยเธสตรอล
การเดินทางทางบก
การเดินเท้า
เป็นที่ทราบกันอยู่แล้วว่าอาณาเขตฮอกวอตส์มีการเสกคาถาต้านการหายตัว การจะมายังฮอกวอตส์ได้นั้นจะต้องเดินเท้าจากหมู่บ้านฮอกส์มี้ดเข้าไปยังตัวปราสาทฮอกวอตส์ แม้แต่ช่วงวันหยุดที่นักเรียนได้รับอนุญาตให้เดินทางไปยังหมู่บ้านฮอกส์มี้ดก็ยังต้องเดินเท้าไปเท่านั้น
วิธีอื่นๆ ที่นอกเหนือจากการเดินเท้าหรือเรือบดและรถม้าเทียมด้วยเธสตรอลที่ให้บริการเฉพาะสำหรับนักเรียนจะอยู่ภายใต้การอนุญาตจากอาจารย์ใหญ่เป็นกรณีไป และการเดินทางทางอากาศสามารถกระทำได้แต่ถือว่าเป็นวิธีที่ไม่สมควร
รถม้าที่เทียมด้วยเธสตรอล
นักเรียนปีสองถึงเจ็ดจะเดินทางด้วยรถม้าที่เทียมด้วยเธสตรอลราวร้อยคัน ซึ่งคนที่เห็นความตายหรือรู้สึกถึงความตายมาแล้วเท่านั้น จึงจะมองเห็นตัวเธสตรอลเหล่านี้ ส่วนคนอื่นๆ จะมองเห็นแค่ว่ารถที่เคลื่อนไปด้วยตัวของมันเอง โดยไม่ต้องใช้อะไรมาเทียมเพื่อลากให้รถเคลื่อน
แฮร์รี่ “นาย…มองไม่เห็นเหรอ”
รอน “เห็นอะไร”
แฮร์รี่ “นายมองไม่เห็นหรือว่าตัวอะไรลากรถพวกนี้”
รอน “นายสบายดีรึเปล่า แฮร์รี่”
– แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับภาคีนกฟีนิกซ์ บ.10 น.250)
รถม้าที่เทียมด้วยเธสตรอลทั้งหมดนี้จะรออยู่ที่สถานีรถไฟฮอกส์มี้ดทุกวันที่ 1 กันยายน แล้วจะมุ่งหน้าไปยังประตูรั้วเหล็กดัดลวดลายวิจิตรที่มีเสาหินคู่หนึ่งขนาบอยู่และบนยอดเสามีรูปหมูติดปีกประดับอยู่ของฮอกวอตส์ (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับนักโทษแห่งอัซคาบัน บ.5 น.111)
ในหนังสือรถม้าแต่ละคันจะมีที่นั่งและโครงหลังคาพร้อมประตูปิด แตกต่างกับในภาพยนตร์ที่ไม่มีหลังคาและประตู
ช่องทางลับสู่ฮอกวอตส์
เดิมรู้กันว่าช่องทางลับออกจากฮอกวอตส์ที่เชื่อมไปยังด้านนอกนั้นมีทั้งหมด 7 ช่องทาง แต่ในปีช่วงปี 1997-1998 ได้มีการค้นพบอีกช่องทางใหม่คือ ช่องทางจากด้านในห้องต้องประสงค์ตรงสู่ร้านหัวหมู โดยสาเหตุที่ช่องทางนี้ไม่ปรากฏข้อมูลบนแผนที่ตัวกวนเพราะมันซ่อนอยู่ในห้องต้องประสงค์ ซึ่งไม่แสดงข้อมูลใดๆ ในเขตห้องต้องประสงค์ในแผนที่
- เพิงโหยหวนสู่ใต้ต้นวิลโลว์จอมหวด
- ห้องใต้ดินร้านฮันนี่ดุกส์ สู่ รูปปั้นแม่มดตาเดียวหลังค่อมที่ชั้น 3
- ที่ใดสักแห่งของฮอกส์มี้ด สู่ ด้านหลังกระจกเงาที่ชั้น 4
- ที่ใดสักแห่ง สู่ อนุสาวรีย์เกรกอรี่จอมสอพลอบนชั้น 5
- อีก 3 แห่งซึ่งไม่เปิดเผยข้อมูลและปิดตายไปแล้ว
- ภาพวาดของแอรีอานนา ดัมเบิลดอร์ ในร้านหัวหมู สู่ห้องต้องประสงค์
เดินทางทางน้ำ
ทะเลสาบของฮอกวอตส์นั้นเป็นส่วนหนึ่งของทะเลสาบน้ำจืดของสกอตแลนด์ ที่เชื่อมโยงไปยังเส้นทางอื่นๆ ได้ ดังจะเห็นได้จากการเดินทางมาของเดิร์มสแตรงก์
เรือบด
นักเรียนปีหนึ่งเมื่อเดินทางมาถึงหมู่บ้านฮอกส์มี้ดด้วยรถไฟด่วนฮอกวอตส์ พวกเขาจะได้รับการนำทางมายังเรือบดโดยรูเบอัส แฮกริด เรือบดลำเล็กขนาดนั่งได้สี่คนเหล่านี้ ได้รับการลงคาถาให้เคลื่อนที่ได้ด้วยตัวเอง โดยจะเดินทางจากริมทะเลสาบฮอกส์มี้ดมายังฮอกวอตส์โดยทางเข้าปราสาทสำหรับเรือบดคือหน้าผาหินที่ถูกปกคลุมด้วยม่านต้นไอวี่ นักเรียนแต่ละคนจะต้องก้มหัวเพื่อลอดผ่านม่านต้นไอวี่ที่อำพรางทางเข้าไว้ หลังจากผ่านเข้ามา ก็จะมุ่งตรงไปเรื่อยๆ ผ่านอุโมงค์มืดๆ ใต้ปราสาท และจบที่อ่าวใต้ดินที่เต็มไปด้วยก้อนหินและกรวด (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับศิลาอาถรรพ์ บ.6 น.138-9)
เรือผีของสถาบันเดิร์มสแตรงก์
ในวันที่ 30 ตุลาคม 1994 นักเรียนฮอกวอตส์ได้เห็นการเดินทางของสถาบันเดิร์มสแตรงก์มายังฮอกวอตส์ด้วยเรือขนาดใหญ่ที่มองดูเหมือนโครงกระดูกอย่างน่าประหลาด “ราวกับเป็นซากเรือที่กู้ขึ้นมาซ่อมใหม่” ซึ่งไม่ได้ล่องมาตามน้ำ แต่โผล่ขึ้นมาจากใต้น้ำอย่างสง่างาม ซึ่งทะเลสาบฮอกวอตส์นั้นไม่ได้ตัดขาดจากทะเลสาบอื่น แต่คือส่วนหนึ่งของทะเลสาบน้ำจืดของสกอตแลนด์ และสามารถเดินทางผ่านทะเลสาบมาถึงได้อย่างปลอดภัยหากรู้เส้นทางและเป้าหมายอย่างชัดเจน (อ้างอิง Pottermore)
เดินทางทางอากาศ
ไม้กวาดบิน
การใช้ไม้กวาดบินเดินทางมายังฮอกวอตส์เป็นอีกวิธีที่ปลอดภัย แต่ก็ต้องผ่านอาคมป้องกันฮอกวอตส์ด้วยส่วนหนึ่ง อาคมที่จะทำให้การเดินทางด้วยไม้กวาดบินจะเดินทางได้ด้วยความเร็วปกติและเต็มที่ของไม้กวาด (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเจ้าชายเลือดผสม บ.27 น.609)
ครั้งหนึ่งเพื่อนๆ สี่คนของชาลี ได้โดยสารไม้กวาดบินมายังฮอกวอตส์เพื่อรับนอร์เบิร์ต (มังกรน้อยของแฮกริด) ที่ยอดหอคอยที่สูงที่สุดไปให้ชาลีซึ่งศึกษามังกรอยู่ที่โรมาเนียเลี้ยงดูต่อ (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับศิลาอาถรรพ์ บ.14)
รถฟอร์ดแองเกลียของครอบครัววีสลีย์
“พ่อมดอายุไม่บรรลุนิติภาวะได้รับอนุญาตให้ใช้เวทมนตร์ได้ถ้าเป็นเรื่องฉุกเฉิน มาตราที่ 19 หรืออะไรนี่แหละในกฏข้อห้ามของทินจี้ –“
โรนัลด์ วีสลีย์ (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับห้องแห่งความลับ บ.5 น.91)
ดูเหมือนว่าการเดินทางมายังฮอกวอตส์นั้นสามารถมาถึงได้หากรู้เส้นทางและปลายทางที่ชัดเจน แต่การสั่นและสูญเสียความเร็วของมันไม่สามารถยืนยันแน่ชัดได้ว่าเกิดจากคาถาป้องกันของฮอกวอตส์ที่ทำให้รถแสดงอาการเช่นนั้น หรือเพราะมันอ่อนแรงอย่างที่รอน วีสลีย์บอกไว้กันแน่ ในแฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเจ้าชายเลือดผสม บ.27 น.609 มีการระบุถึงคาถาป้องกันของฮอกวอตส์ที่ทำให้ความเร็วของไม้กวาดไม่คงที่และทำงานได้ไม่เต็มประสิทธิภาพ เป็นไปได้ว่ากรณีของรถฟอร์ดแองเกลียจะเกิดขึ้นจากคาถาเหล่านี้ด้วย ยังไม่นับที่เป็นพาหนะของมักเกิ้ลที่ทำงานไม่ได้ในเขตฮอกวอตส์ ซึ่งถูกนายวีสลีย์ดัดแปลงด้วยเวทมนตร์
รถม้าเทียมด้วยม้ามีปีกของโบซ์บาตง
รถม้าสีฟ้าจางขนาดมโหฬารเท่าบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง ที่เทียมด้วยม้ามีปีกพันธุ์พาโลมิโนสีทอง จำนวน 12 ตัว ประตูรถม้ามีตราอาร์มของสถาบันติดไว้เป็นรูปไม้กายสิทธิ์สีทองไขว้กัน แต่ละอันมีดาวสามดวงพุ่งออกมา (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับถ้วยอัคนี บ.15 น.280)
สัตว์วิเศษที่บินได้ อย่างเธสตรอล
ในแฮร์รี่ พอตเตอร์ กับภาคีนกฟีนิกซ์ เราทราบอย่างชัดเจนว่า แฮร์รี่และเพื่อนของพวกเขาเดินทางออกจากฮอกวอตส์ไปยังกระทรวงเวทมนตร์โดยอาศัยฝูงเธสตรอลของฮอกวอตส์ในการเป็นพาหนะสำหรับเดินทาง
การเดินทางด้วยเวทมนตร์อื่น
เครือข่ายฟลู
โดยทั่วไปแล้วเตาผิงของฮอกวอตส์ไม่ได้วางการเชื่อมต่อเครือข่ายฟลูไว้ แต่มีบ้างที่เชื่อมโยงกับเครือข่าย แต่ความผิดพลาดนี้เกิดขึ้นจากความไม่รู้ของเจ้าหน้าที่ (Pottermore)
การใช้เครือข่ายฟลูของฮอกวอตส์สามารถใช้งานโดยออกไปจากฮอกวอตส์ได้ หากได้รับอนุญาต อย่างกรณีที่นักเรียนจะต้องกลับบ้านไปด้วยเหตุทันด่วน เช่น กรณีที่ครอบครัววีสลีย์ต้องไปเยี่ยมนายอาเธอร์ที่ถูกเล่นงานจนได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ก็ไม่สามารถใช้งานได้เนื่องจากในขณะนั้นเครือข่ายฟลูที่เกี่ยวข้องกับฮอกวอตส์ได้รับการจับตาดูอย่างจริงจังจากกระทรวงเวทมนตร์ พวกเขาจึงต้องใช้กุญแจนำทางแทน (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับภาคีนกฟีนิกซ์ บ.22 น.575)
ในช่วง 2-3 วันหลังปีใหม่ปี 1997 กระทรวงเวทมนตร์จัดการเชื่อมต่อเครือข่ายฟลูเฉพาะกิจเพื่อส่งนักเรียนกลับฮอกวอตส์อย่างรวดเร็วและปลอดภัย ในช่วงเวลาที่โลกเวทมนตร์ไม่สงบจากการกลับมาลอร์ดโวลเดอมอร์และผู้เสพความตายอย่างเปิดเผย เมื่อพิจารณาจากการกลับฮอกวอตส์ของแฮร์รี่ รอน และจินนี่ ที่มาปรากฏยังเตาผิงในห้องทำงานของศาสตราจารย์มักกอนนากัล นักเรียนบ้านต่างๆ อาจโผล่ยังห้องทำงานของศาสตราจารย์ประจำบ้านนั้นๆ(แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเจ้าชายเลือดผสม บ.17)
กุญแจนำทาง
แม้กุญแจนำทางจะเป็นอีกหนึ่งช่องทางในการเดินทางเข้าออกฮอกวอตส์ แต่ก็ไม่สามารถกระทำได้โดยพลการ ครั้งหนึ่งในเดือนธันวาคม 1995 ที่มีการใช้กุญแจนำทางออกไปจากฮอกวอตส์คือตอนที่อัลบัส ดัมเบิลดอร์ ตัดสินใจพาแฮร์รี่ เฟร็ด จอร์จ รอน และจินนี่ ไปยังบ้านเลขที่ 12 กริมโมลด์เพลซ ผ่านกาต้มน้ำเก่าๆ ที่เสกให้เป็นกุญแจนำทาง เพื่อเตรียมไปเยี่ยมอาการของอาเธอร์ วีสลีย์ หลังจากที่เขาถูกนากินีเล่นงานหน้ากองปริศนาจนได้รับบาดเจ็บสาหัส (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับภาคีนกฟีนิกซ์ บ.22)
ในการประลองเวทไตรภาคี ภารกิจที่สาม ที่ฮอกวอตส์ ครอบครัวของตัวแทนแข่งขันได้รับเชิญให้มาร่วมชมการแข่งขันสุดท้าย ไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่าพวกเขาเดินทางมาอย่างไร แต่หากพิจารณาถึงการเดินทางที่รวดเร็วและปลอดภัยที่สุด กุญแจนำทางที่สามารถใช้เดินทางข้ามประเทศได้ น่าจะเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดทั้งในแง่ของเวลาและความปลอดภัย
รวมถึงกรณีที่ บาร์ตี้ เคร้าช์ จูเนียร์ ในร่างแม้ด-อาย มู้ดดี้ ที่เสกให้ถ้วยรางวัลประลองเวทไตรภาคีกลายเป็นกุญแจนำทางพาแฮร์รี่ และเซดริกไปยังสุสานในหมู่บ้านลิตเติ้ลแฮงเกิลตัน ในวันที่ 24 มิถุนายน 1995
18 มิถุนายน 1996 อัลบัส ดัมเบิลดอร์ เสกหัวรูปปั้นพ่อมดสีทองให้กลายเป็นกุญแจนำทางเพื่อส่งแฮร์รี่กลับไปฮอกวอตส์ ยังห้องทำงานของดัมเบิลดอร์ (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับภาคีนกฟีนิกซ์ บ.36-7 น.985-7)
“คุณไม่ได้รับอนุญาตให้เสกกุญแจนำทางได้นะ! คุณทำแบบนี้ต่อหน้ารัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ได้ยังไงกัน คุณ — คุณ”
– คอร์นีเลียส ฟัดจ์ (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับภาคีนกฟีนิกซ์ บ.36 น.985)
ความน่าสนใจอยู่ที่ว่า ทำไมผู้เสพความตายถึงไม่ใช่กุญแจนำทางเดินทางเข้ามาในฮอกวอตส์ แต่กลับไปเสียเวลากับหนทางอย่างตู้อันตรธานที่กินเวลานานมากกว่าจะซ่อมแซมสำเร็จและอาจซ่อมไม่ได้ เป็นไปได้ว่าการใช้กุญแจนำทางออกจากฮอกวอตส์สามารถกระทำได้อย่างปลอดภัย แต่การใช้กุญแจนำทางเข้ามายังเขตฮอกวอตส์จะถูกสกัดกั้นหากไม่ได้รับอนุญาตหรือเสกขึ้นโดยอาจารย์ใหญ่ของฮอกวอตส์คนปัจจุบัน
ตู้อันตรธาน
ตู้อันตรธานนั้นมีความสามารถในการเชื่อมโยงเส้นทางระหว่างตู้แฝด ให้ผู้ที่หลบเข้าไปในตู้สามารถเดินทางไปยังอีกที่ซึ่งตู้อันตรธานแฝดวางอยู่ ซึ่งตู้ที่ฮอกวอตส์นั้นเชื่อมโยงกับตู้อันตรธานที่ร้านบอร์กินและเบิร์กส์ เดรโก มัลฟอยลงมือซ่อมตู้อันตรธานที่ถูกเก็บไว้ในห้องต้องประสงค์จนสำเร็จ และใช้มันเป็นเส้นทางให้ผู้เสพความตายเดินทางมาถึงฮอกวอตส์ได้ในปี 1997
ปัจจุบันตู้อันตรธานในฮอกวอตส์ได้ถูกทำลายไปพร้อมกับสิ่งของอื่นๆ ในห้องต้องประสงค์ด้วยคาถาเพลิงปีศาจของ วินเซนต์ แครบ ระหว่างการรบที่ฮอกวอตส์ในช่วงวันที่ 1-2 พฤษภาคม 1998 ซึ่งไม่ปรากฏช่วงเวลาถูกทำลายที่แน่ชัด
การหายตัวมายังฮอกวอตส์ไม่สามารถกระทำได้
การหายตัวมายังฮอกวอตส์นั้นเป็นสิ่งที่ไม่สามารถกระทำได้ คุณจะสามารถหายตัวมาได้ใกล้กับฮอกวอตส์ที่สุดคือ นอกแนวกำแพงของฮอกวอตส์ หรือบริเวณหมู่บ้านฮอกส์มี้ดเท่านั้น เนื่องจากฮอกวอตส์มีการเสกคาถาคุ้มภัยจำนวนมาก หนึ่งในนั้นคือการต้านการหายตัว วิธีที่จะหายตัวมายังฮอกวอตส์ได้นั้นต้องใช้อำนาจในการเป็นอาจารย์ใหญ่ถึงจะสามารถปลดคาถาบางส่วนเพื่อให้หายตัวได้ เช่น การหายตัวในระหว่างการสอนหายตัวของนักเรียนชั้นปีที่ 6
“อย่างที่พวกเธอคงรู้กันแล้ว ปกติเราไม่สามารถปรากฏตัวหรือหายตัวได้ในฮอกวอตส์ อาจารย์ใหญ่ได้ถอนมนตราเฉพาะในห้องโถงใหญ่นี้ เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง เพื่อให้พวกเธอฝึกซ้อมได้ ฉันขอเน้นว่าเธอจะไม่สามารถหายตัวออกไปนอกกำแพงห้องโถงนี้ และไม่ฉลาดเลยถ้าจะลองทำ”
– วิลคี ทไวครอส (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเจ้าชายเลือดผสม บ.18 น.402)
ในภาพยนตร์ สัตว์มหัศจรรย์: อาชญากรรมของกรินเดลวัลด์ เราเห็นว่าคณะเดินทางจากกระทรวงเวทมนตร์ได้หายตัวมายังฮอกวอตส์แล้วมุ่งตรงไปตามสะพานฮอกวอตส์เข้าสู่ตัวปราสาท ทว่าในบทภาพยนตร์ที่เจ.เค.โรว์ลิ่งเขียนนั้น ไม่ได้ระบุถึงการหายตัวมาฮอกวอตส์ แต่ระบุแค่เดินไปตามทางสู่ปราสาท (บทภาพยนตร์สัตว์มหัศจรรย์: อาชญากรรมของกรินเดลวัลด์ ฉากที่ 63)
การหายตัวของเอลฟ์ประจำบ้านนั้นเป็นเวทมนตร์ที่การป้องกันของฮอกวอตส์ไม่ครอบคลุมถึง ทำให้เอลฟ์ประจำบ้านสามารถหายตัวเข้าออกฮอกวอตส์ได้
