เพนซิฟ คือ เครื่องมือสำหรับเก็บและเรียกดูความทรงจำ
เนื้อหาใหม่จากเจ.เค. โรว์ลิ่ง
เพนซิฟเป็นอ่างทรงกว้างก้นตื้นทำจากโลหะหรือหิน มักทำอย่างประณีตบรรจง ตกแต่งหรือเลี่ยมด้วยหินมีค่า เต็มเปี่ยมไปด้วยความทรงพลังและความน่าหลงใหลอันซับซ้อน เพนซิฟเป็นของหายากเพราะมีเพียงพ่อมดชั้นสูงเท่านั้นที่ใช้มัน และเพราะพ่อมดส่วนใหญ่กลัวที่จะทำเช่นนั้น
เป็นที่ทราบกันว่าความอันตรายของเพนซิฟสัมพันธ์กับพลังของมันที่มีต่อความทรงจำหรือความคิด เพนซิฟมีอำนาจเวทมนตร์ในการฟื้นความทรงจำกลับขึ้นมาใหม่ รายละเอียดทั้งหมดที่ถูกเก็บไว้ใต้จิตสำนึกถูกนำมารังสรรค์อย่างครบถ้วน จนกระทั่งเจ้าของ หรือบุคคลอื่นสามารถเข้าไปในความทรงจำและสำรวจมันได้ (ในกรณีนี้แฝงไปด้วยความอันตราย) จึงเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้สำหรับพ่อมดที่ซุกซ่อนบางสิ่งไว้ในใจ หรือมีอดีตอันขมขื่น พ่อมดที่ปรารถนาจะเก็บความลับของตน หรือรักษาความเป็นส่วนตัวจะระมัดระวังการใช้วัตถุอย่างเพนซิฟ
สิ่งที่ยากยิ่งกว่าการฟื้นความทรงจำของเพนซิฟ คือการใช้เพนซิฟเพื่อแสดงและจัดลำดับความคิด มีพ่อมดน้อยคนนักที่สามารถทำได้ เราจะเห็นว่า อัลบัส ดัมเบิลดอร์ ใช้เพนซิฟของฮอกวอตส์ (The Hogwarts Pensieve) ในลักษณะนี้ ดังที่ปรากฏในบทที่ 30 ของ แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับถ้วยอัคนี เมื่อเขาเพิ่มความคิดลงไปในเพนซิฟและใบหน้าของแฮร์รี่ที่สะท้อนผิวสสารค่อยๆ เปลี่ยนเป็นหน้าของสเนป ดัมเบิลดอร์เตือนตัวเองเกี่ยวกับความเชื่อมโยงที่ซ่อนอยู่ระหว่างแฮร์รี่กับสเนป (ที่ว่าสเนปหลงรักแม่ของแฮร์รี่ และสาบานจะปกป้องแฮร์รี่อย่างไม่เต็มใจนัก)
ตามธรรมเนียมแล้วเพนซิฟของแม่มดหรือพ่อมดจะถูกฝังพร้อมร่างของพวกเขาไม่ต่างจากไม้กายสิทธิ์ ด้วยคำนึงว่าเป็นทรัพย์สินส่วนตัวอย่างหนึ่ง ความคิดหรือความทรงจำใดๆ ที่อยู่ภายในเพนซิฟจะถูกฝังไว้กับเจ้าของเช่นกัน เว้นเสียแต่ว่าเขาหรือเธอจะขอร้องเป็นอย่างอื่น อย่างไรก็ตาม เพนซิฟของฮอกวอตส์ไม่ได้เป็นสมบัติของใครคนใดคนหนึ่งแต่เป็นสมบัติของโรงเรียน มันถูกใช้มาอย่างยาวนานโดยอาจารย์ใหญ่ทั้งชายและหญิงที่ดำรงตำแหน่ง และยังทิ้งประสบการณ์ชีวิตของพวกเขาไว้ในรูปของความทรงจำ เปรียบเสมือนห้องสมุดที่รวมแหล่งข้อมูลอันประเมินค่ามิได้ของอาจารย์ใหญ่ในยุคสมัยต่างๆ
เพนซิฟของฮอกวอตส์ประดิษฐ์จากหินที่ถูกแกะสลักอย่างวิจิตร จารึกด้วยอักขระรูนแซกซอน*แบบดัดแปลงแล้ว ซึ่งเป็นเครื่องหมายแสดงถึงความเก่าแก่และสร้างขึ้นมาก่อนมีการก่อตั้งโรงเรียน มีตำนานหนึ่ง (ที่ยังไม่มีการพิสูจน์) เล่าไว้ว่าผู้ก่อตั้งโรงเรียนค้นพบเพนซิฟจมดินไปครึ่งหนึ่งในบริเวณที่ต่อมาพวกเขาตัดสินใจสร้างโรงเรียนนั่นเอง
ชื่อ ‘เพนซิฟ’ (Pensieve) เป็นคำพ้องของ ‘pensive’ หมายถึงความคิดที่ลึกซึ้ง จริงจัง นอกจากนั้น คำว่า ‘sieve’ (หมายถึงตะแกรง เครื่องร่อน หรือท่อลำเลียง) ยังเข้ากับกับลักษณะการใช้งานของมันในแง่ของการจัดเรียงสสารความคิดหรือความทรงจำอีกด้วย
*รูนแซกซอน หรือรูนแองโกลแซกซอน คาดว่าจะเข้ามาในอังกฤษช่วงศตวรรษที่ 5 และถูกใช้มาจนถึงศตวรรษที่ 11
ต้นฉบับภาษาอังกฤษ: https://www.pottermore.com/writing-by-jk-rowling/pensieve
