คฤหาสน์มัลฟอยตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของอังกฤษ ในวิลต์เชียร์ (ภาคีนกฟีนิกซ์ บ.15) คฤหาสน์มัลฟอยเป็นสถานที่สะท้อนความร่ำรวยของครอบครัว หนึ่งในครอบครัวผู้วิเศษที่ร่ำรวยที่สุดในเกาะอังกฤษ (ตระกูลมัลฟอย, Pottermore)
ที่ดินในเขตรั้วมัลฟอย
คฤหาสน์มัลฟอย ตั้งอยู่ในเขตชนบทของมักเกิ้ล แนวรั้วต้นไม้สูงที่ตัดแต่งเข้ารูป รั้วต้นไม้สูงโค้งตามไป ทอดยาวผ่านเลยประตูรั้วเหล็กดัดสง่างามสองบานที่ขวางกั้นอยู่กลางทาง หลังประตูคือถนนเข้าบ้านสายยาว (เครื่องรางยมทูต บ.1,23)
เมื่อผ่านประตูรั้วจะพบกับรั้วต้นยูที่ช่วยเก็บเสียงฝีเท้า มีนกยูงเผือกสีขาวบริสุทธิ์เดินอย่างองอาจผ่าเผยอยู่บนรั้ว
ประตูเหล็กเปลี่ยนรูป ลวดลายม้วนขดบิดตัวมาเป็นใบหน้าที่น่าสะพรึงกลัว และพูดด้วยเสียงโกร่งกร่างก้องสะท้อนว่า “แจ้งจุดประสงค์มา!” ประตูจะเหวี่ยงเปิดออกเมื่อเป็นจุดประสงค์อันสมควร (เครื่องรางยมทูต บ.23)
อีกวิธีในการเข้าสู่ภายในคฤหาสน์ เพียงชูแขนซ้ายขึ้นเงียบ ๆ ในท่าแสดงความเคารพ ก็สามารถเดินทะลุผ่านโลหะขวางกั้นนั้นได้ราวกับเดินทะลุหมอกควัน (นี่อาจเป็นวิธีผ่านเข้าไปสำหรับผู้เสพความตายที่มีตรามารเท่านั้น)
คฤหาสน์หลังงามตั้งโดดเด่นอยู่ในความมืดสุดทางสายตรงโรยกรวดเส้นนี้ แสงไฟทอประกายตามหน้าต่างกระจกรูปข้าวหลามตัดชั้นล่าง มีเสียงน้ำพุไหลรินอยู่ที่ไหนสักแห่งในสวนมืด ๆ เลยรั้วต้นไม้ไป
เบื้องหน้าคฤหาสน์คือขั้นบันไดหินขั้นใหญ่ที่นำไปโถงทางเดินที่มีภาพเหมือนแขวนเรียงเป็นแถว (เครื่องรางยมทูต บ.23)
ภายในคฤหาสน์
โถงทางเข้า
โถงทางเข้ากว้างใหญ่ มีแสงไฟสลัว ๆ และตกแต่งอย่างโอ่อ่า พรมผืนงามปูคลุมเกือบทั่วพื้นหิน มีภาพเหมือนแขวนเรียงเป็นแถว ดวงตาในภาพเหมือนซีด ๆ บนผนังมองตามผู้คนที่เดินเข้ามา เบื้องหน้าเป็นประตูไม้บานหนานำไปสู่ห้องนั่งเล่น (เครื่องรางยมทูต บ.1)
ห้องนั่งเล่น (Drawing-Room)
ห้องกว้างใหญ่ที่สว่างจนบาดตา โคมระย้าแก้วเจียระไนแขวนอยู่บนเพดาน ภาพเหมือนอีกหลายภาพติดอยู่ตามผนังสีม่วงเข้ม มีเก้าอี้นวมหน้าเตาผิงหินอ่อนงามวิจิตร (เครื่องรางยมทูต บ.23)
“แต่ฉันสังเกตว่าหมู่นี้ แกกับครอบครัวดูเหมือนจะไม่สุขใจเท่าไร… การที่ฉันมาอยู่ที่บ้านแกนี่ทำให้แกไม่พอใจหรือยังไง ลูเซียส”
– ลอร์ดโวลเดอมอร์ (เครื่องรางยมทูต บ.1)
ในปี 1996-7 ภายในห้องมีโต๊ะยาวหรูหรา เครื่องเรือนประจำห้องถูกดันส่ง ๆ ไปชิดผนัง แสงสว่างจากกองไฟลุกโชนในกรอบเตาผิงหินอ่อนงดงามซึ่งมีกระจกกรอบทองงามวิจิตรแขวนอยู่ด้านบน ห้องแห่งนี้คือที่ซึ่งจอมมารใช้เป็นที่ประชุมกับผู้เสพความตายของเขา (เครื่องรางยมทูต บ.1, 23)
เป็นห้องที่ใช้สำหรับซ่อนวัตถุศาสตร์มืดต่างๆ โดยซุกซ่อนอยู่ใต้พื้นของห้องนั่งเล่นรวม (ห้องแห่งความลับ)
มีประตูบานตรงข้ามอีกบานหนึ่งซึ่งนำไปสู่คุกใต้ดิน (เครื่องรางยมทูต บ.23)
ห้องลับใต้ห้องนั่งเล่น
ตระกูลมัลฟอยใช้ห้องลับนี้ในการเก็บสะสมของศาสตร์มืด ในปี 1992 เดรโกบอกว่าพ่อของเขามีข้าวของศาสตร์มืดอยู่สามสี่ชิ้น ซึ่งเก็บซ่อนเอาไว้ในห้องนี้ (ห้องแห่งความลับ บ.12)
มีความเป็นไปได้ว่า ห้องลับที่ว่านี้คือคุกใต้ดินที่ใช้ขังโอลลิแวนเดอร์กับคนอื่น ๆ เพราะอยู่ใต้ห้องนั่งเล่นเหมือนกัน (เครื่องรางยมทูต บ.1)
คุกใต้ดิน
ทางลงมายังคุกใต้ดินเป็นบันไดสูงชันใต้ประตูกลที่ไม่สามารถระบุตำแหน่งที่แน่ชัดได้ ที่ตีนบันไดมีประตูบานหนาหนัก ประตูสามารถเปิดได้ด้วยการเคาะไม้กายสิทธิ์ทีหนึ่ง ภายในคุกเป็นห้องอับชื้นและมืดมิด (เครื่องรางยมทูต บ.23)
คุกใต้ดินที่ขังโอลลิแวนเดอร์ไว้อยู่เบื้องล่างของห้องนั่งเล่น (เครื่องรางยมทูต บ.1) สถานที่ซึ่งโอลลิแวนเดอร์ถูกจับขังเอาไว้ร่วมกับ กริ๊ปฮุก ดีน โทมัส และลูน่า เลิฟกู๊ด รวมถึงแฮร์รี่ รอนด้วยเช่นกัน หลังจากที่ทั้งสามถูกจับตัวในในป่า
“ทำไม่ได้หรอก รอน ห้องนี้ป้องกันการหนีทุกชนิด ทีแรกฉันก็พยายาม คุณโอลลิแวนเดอร์มาอยู่ที่นี่ตั้งนานแล้ว เขาก็ลองทุกอย่าง”
– ลูน่า เลิฟกู๊ด (เครื่องรางยมทูต บ.23)
หางหนอนที่เผลอใจคิดช่วยเหลือแฮร์รี่ถูกมือเงินที่จอมมารมอบให้เขาบีบคอตัวเองจนเสียชีวิตที่คุกใต้ดินแห่งนี้ (เครื่องรางยมทูต บ.23)
ประวัติ
รับพระราชทานที่ดิน
อาร์มันด์ มัลฟอย บรรพบุรุษผู้ติดตามวิลเลี่ยมผู้พิชิต (William the Conqueror) จากฝรั่งเศสมายังเกาะอังกฤษ ในปี ค.ศ. 1066 หลังเอาชนะกษัตริย์ฮาโรลด์และสองพี่น้องของเขาได้สำเร็จ วิลเลี่ยมผู้พิชิตก็ได้รับการสวมมงกุฏขึ้นเป็นกษัตริย์แห่งเกาะอังกฤษ ในวันคริสต์มาสปี 1066 (เรารู้จักพระองค์ในนามของพระเจ้าวิลเลี่ยมที่ 1) มีเหตุจราจลเกิดขึ้นหลายครั้ง ในอีกห้าปีต่อมา ซึ่งเขาใช้มันเป็นข้ออ้างในการยึดที่ดินมาเป็นสินทรัพย์ของตน และแจกจ่ายให้กับผู้ติดตามของเขา แน่นอนว่าหนึ่งในนั้นคือ อาร์มันด์ มัลฟอย พระเจ้าวิลเลี่ยมที่หนึ่งจึงพระราชทานที่ดินในวิลต์เชียร์ (ซึ่งยึดเอามาจากชาวบ้านในละแวก) ให้เขาเพื่อตอบแทนความช่วยเหลือที่มอบให้พระองค์เสมอ (J.K.Rowling, Pottermore และ Biography) ไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่าพระองค์มอบที่ดินนี้ให้แก่มัลฟอยในปีใดระหว่างปี 1067-1072
ล่ำลือกัน (โดยปราศจากการพิสูจน์) ว่าตระกูลมัลฟอยปั่นป่วนเงินทองและทรัพย์สินที่ดินของพวกมักเกิ้ลมาเป็นของตัวเองหลายต่อหลายศตวรรษ ที่ดินในวิลต์เชียร์ที่คฤหาสน์มัลฟอยตั้งอยู่แผ่ขยายออกไปจากการยึดทรัพย์มาจากพวกมักเกิ้ลใกล้เคียง (ตระกูลมัลฟอย, Pottermore)
เป็นเวลากว่า 950 ปีที่คฤหาสน์มัลฟอยแห่งนี้ก่อสร้างขึ้นมา และยืนยาวจนถึงปัจจุบัน
ครอบครัวมัลฟอยใช้ชีวิตแทรกซึมอยู่ในสังคมชั้นสูงของพวกมักเกิ้ล หากินกับพวกมักเกิ้ลมายาวนาน กระทั่งมีการออกบทบัญญัตินานาชาติเกี่ยวกับความลับของพ่อมดแม่มดในปี 1692 ทำให้มัลฟอยต้องหยุดการข้องแวะกับมักเกิ้ล ด้วยเหตุผลที่กลัวสูญเสียอำนาจในกระทรวงเวทมนตร์ที่กำลังก่อตั้งขึ้นใหม่ในปี 1707 (ตระกูลมัลฟอย, เจ.เค.โรว์ลิ่ง)
บุกค้นคฤหาสน์
ธันวาคม 1992 หนึ่งสัปดาห์ก่อนคริสต์มาส กระทรวงเวทมนตร์ได้บุกค้นคฤหาสน์มัลฟอย แต่เพราะมีห้องลับอยู่ใต้พื้นห้องนั่งเล่น กระทรวงเลยไม่พบอะไรที่ต้องสงสัย (ห้องแห่งความลับ บ.12)
ด๊อบบี้เป็นอิสระ
30 พฤษภาคม 1993 ตระกูลมัลฟอยได้สูญเสียด๊อบบี้ เอลฟ์ประจำบ้านไปอย่างถาวร จากแผนของแฮร์รี่ที่ส่งคืนบันทึกของทอม ริดเดิ้ลแก่ลูเซียส และเขาส่งมันให้ด๊อบบี้ โดยไม่รู้เลยว่าในบันทึกมีถุงเท้าของแฮร์รี่ซ่อนอยู่ ซึ่งการให้เครื่องนุ่งห่มแก่เอลฟ์ประจำบ้านเป็นการปลดเอลฟ์ประจำบ้านที่ทำงานรับใช้ให้เป็นอิสระ (ห้องแห่งความลับ บ.18)
ไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่าที่คฤหาสน์แห่งนี้มีเอลฟ์ประจำบ้านตัวอื่นด้วยหรือไม่
บุกค้นอีกครั้ง
1996 อาเธอร์ วีสลีย์ นำทีมจากสำนักงานสืบค้นและริบคาถาป้องกันตัวและวัตถุคุ้มครองภัยปลอม บุกค้นบ้านของผู้เสพความตาย หนึ่งในนั้นคือการเข้าตรวจค้นคฤหาสน์มัลฟอย เป็นหนที่สอง ตามข้อมูลที่แฮร์รี่บอกกับเขาที่สถานีรถไฟคิงส์ครอส แต่ก็ไม่พบหลักฐานวัตถุศาสตร์มืดที่น่าสงสัยอะไร (เจ้าชายเลือดผสม บ.11)
ลูเซียส มัลฟอยให้สัมภาษณ์กับเดลี่พรอเฟ็ต
สัปดาห์แรกของเดือนกันยายน 1995 ลูเซียส มัลฟอย หนึ่งในสมาชิกของกระทรวงเวทมนตร์อังกฤษ ให้สัมภาษณ์ถึงประเด็นการแต่งตั้งเจ้าหน้าที่โดโลเรส อัมบริดจ์ ขึ้นเป็นเจ้าพนักงานสอบสวนใหญ่ประจำฮอกวอตส์ จากคฤหาสน์ที่วิลต์เชียร์แห่งนี้ (ภาคีนกฟีนิกซ์ บ.15)
“ผมรู้สึกสบายใจขึ้นมากเลยครับเมื่อรู้ว่าดัมเบิลดอร์จะได้รับการประเมินอย่างเป็นกลางและยุติธรรม พวกเราหลายคนที่คิดถึงประโยชน์ของลูก ๆ เป็นหลักต่างก็กังวลกับการตัดสินใจพิลึกพิลั่นหลายครั้งของดัมเบิลดอร์ในช่วงสองสามปีหลังนี้ และดีใจจริง ๆ ที่รู้ว่ากระทรวงเฝ้าติดตามสถานการณ์อยู่”
– ลูเซียส มัลฟอย ในวัย 41 ปี (1954) ให้สัมภาษณ์จากคฤหาสน์ที่วิลต์เชียร์ (ภาคีนกฟีนิกซ์ บ.15)
ใต้การยึดครองของจอมมาร
ฤดูร้อนปี 1997- 1998 ลอร์ดโวลเดอมอร์ใช้คฤหาสน์มัลฟอยเป็นฐานกองกำลังผู้เสพความตาย การประชุมหารือแผนจับกุมตัวแฮร์รี่ พอตเตอร์ และสังหารแชริตี้ เบอร์เบจ ศาสตราจารย์วิชามักเกิ้ลศึกษา เกิดขึ้นที่นี่ในวันเดียวกัน (ราววันที่ 21 กรกฎาคม 1997 (เครื่องรางยมทูต บ.1)
30 มีนาคม 1998 แฮร์รี่ รอน และเฮอร์ไมโอนี่ ถูกนักต้อนจับตัวมายังคฤหาสน์ พร้อมกับดีน โทมัส และกริ๊ปฮุก (เครื่องรางยมทูต บ.23)
นิรุกติศาสตร์
คำว่า Manor ตามประวัติศาสตร์ในอังกฤษและเวลส์ หมายถึง คฤหาสน์หรือที่อยู่อาศัยในชนบท เป็นเขตที่ดินศักดินาของขุนนางชั้นลอร์ด ประกอบด้วยกรรมสิทธิ์ที่ดินและที่ดินให้เช่าของขุนนางคนนั้น ๆ (Oxford English Dictionary) ในที่นี้จึงนับเนื่องมาตั้งแต่อาร์มันด์ มัลฟอย ที่ได้รับพระราชทานที่ดินจากพระเจ้าวิลเลี่ยมที่หนึ่ง
เกร็ดน่ารู้
- ฉากถ่ายทำรอบนอกของคฤหาสน์มัลฟอย ในภาพยนตร์ แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเครื่องรางยมทูต ภาค 1 ถ่ายทำที่ Hardwick Hall (Harry Potter: Page to Screen, น.414)
