โรคภัยไข้เจ็บและทุพพลภาพ (Illness and Disability)

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง

ฉันเคยครุ่นคิดถึงเรื่องโรคภัยไข้เจ็บและทุพพลภาพในช่วงแรกๆ ระหว่างการสร้างโลกของแฮร์รี่… พ่อมดเป็นหวัดได้ไหม พวกเขาสามารถรักษาโรคที่ทำให้มักเกิ้ลงุนงงได้หรือเปล่า มีพ่อมดแม่มดที่พิการไหม ขีดจำกัดของยารักษาในโลกเวทมนตร์นั้นอยู่ตรงไหน หรือมันสามารถใช้รักษาโรคอะไรได้บ้าง

คำถามบางข้อได้แทรกซึมเข้าไปยังหัวใจของเรื่อง เพราะว่าแก่นสารเกี่ยวกับความตายนั้นอยู่ในหนังสือทุกเล่ม หลังตัดสินใจว่าเวทมนตร์ไม่สามารถชุบชีวิตคนตายได้ (แม้แต่หินชุบวิญญาณก็ไม่สามารถทำให้พวกเขาฟื้นคืนชีพได้จริงๆ) ฉันจึงต้องตัดสินใจว่า อะไรที่สามารถสังหารพ่อมดได้ โรคประเภทไหนที่พวกเขาอาจจะติด ความบาดเจ็บแบบไหนที่พวกเขาต้องเอาใจใส่กับมัน และอะไรในสองอย่างหลังที่สามารถรักษาให้หายขาดได้

หากพูดในมุมกว้างๆ ฉันได้ตัดสินใจว่า พ่อมดแม่มดมีพลังอำนาจที่จะแก้ไข หรือเอาชนะโรคภัยไข้เจ็บซึ่งเกิดขึ้นตามธรรมชาติได้ แต่ไม่ใช่กับโรคภัยไข้เจ็บทางเวทมนตร์ ดังนั้น พ่อมดแม่มดสามารถเป็นโรคอะไรก็ได้อย่างที่มักเกิ้ลเป็น แต่พวกเขาสามารถรักษามันได้ นอกจากนั้น เขายังสามารถเอาตัวรอดจากพิษแมงป่องที่อาจฆ่ามักเกิ้ลได้อย่างสบายๆ แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็เสียชีวิตได้หากโดนกัดด้วยแทนทาคูเลอะมีพิษ เช่นเดียวกับกรณีกระดูกหักในอุบัติเหตุที่ไม่เกี่ยวข้องกับเวทมนตร์ อาทิ การตกจากที่สูง หรือการชกต่อย ก็สามารถรักษาได้ด้วยเวทมนตร์ แต่หากต้องคำสาป หรือคาถาสะท้อนกลับ ผลลัพธ์ที่ตามมาอาจสามารถสร้างความเสียหายรุนแรงและถาวร หรือเป็นอันตรายถึงชีวิต

นี่คือเหตุผลที่ว่า ทำไมกิลเดอรอย ล็อกฮาร์ต ผู้ป่วยจากคาถาลบความทรงจำอันรุนแรงของตัวเขาเองถึงได้ความจำเสื่อมถาวร ทำไมครอบครัวลองบอตทอมที่น่าสงสารถึงได้รับความเสียหายถารจากการโดนทรมานด้วยเวทมนตร์ และทำไมแม้ด-อาย มู้ดดี้ ถึงต้องใช้ขาไม้เทียมและตาวิเศษแทนที่อวัยวะเดิมของเขา ซึ่งถูกทำลายเสียหายชนิดที่ว่าไม่สามารถซ่อมแซมได้จากการต่อสู้ แพนโดรา (Pandora) มารดาของลูน่า เลิฟกู๊ดเองก็เสียชีวิตเมื่อคาถาที่เธอกำลังทำการทดลองอยู่เกิดผิดพลาดขึ้นมา ส่วนบิล วีสลีย์ ก็ได้รับแผลเป็นถาวรหลังจากพบกับเฟนเรีย เกรย์แบ็ก

เพราะฉะนั้น จึงเห็นได้ชัดว่า ขณะที่พ่อมดแม่มดมีความสามารถอันน่าอิจฉาในการรับมือกับไข้หวัด และอาการบาดเจ็บสาหัสอื่นๆ ทุกประเภท แต่พวกเขาก็ต้องรับมือกับปัญหาต่างๆ ที่พวกเราทั้งหมดไม่ต้องเจอ ไม่เพียงแต่โลกมักเกิ้ลจะปลอดภัยจากภยันตรายอย่างกับดักมารและสกรู๊ตปะทุไฟ บทบัญญัติว่าด้วยการปกปิดความลับ ยังช่วยปกป้องเราจากการติดต่อกับใครก็ตามแต่ที่สามารถส่งต่อโรคฝีมังกร (อย่างที่ชื่อบ่งบอก มักจะมีต้นตอมาจากพ่อมดที่ทำงานใกล้ชิดกับมังกรเพรูเวียน ไวเปอร์ทูท) หรือโรคจุดกระจาย

ความเจ็บป่วยของรีมัส ลูปิน เป็นการพาดพิงถึงโรคติดต่อทางกระแสเลือดที่มีอยู่จริง ยกตัวอย่างเช่น การติดเชื้อ HIV ซึ่งพ่วงมาด้วยรอยอัปยศอันเป็นที่รังเกียจในสังคม น้ำยาที่สเนปปรุงให้เขานั้นมีความคล้ายคลึงกับยาต้านไวรัส ซึ่งจะป้องกันไม่ให้ลูปินแสดงอาการป่วยของเขาออกมาอย่างเต็มตัว ความรู้สึกของการถูกแบ่งแยกที่เกิดมาจากโรคเรื้อรังชนิดนี้สามารถส่งผลกระทบต่อผู้ป่วย ซึ่งเป็นส่วนสำคัญในบุคลิกของลูปิน ในขณะเดียวกัน แม้ด-อาย มู้ดดี้ เป็นมือปราบมารที่แข็งแกร่งที่สุด และเป็นชายผู้อยู่เหนือความพิการอันน่าสะดุดตาของเขาด้วย

ต้นฉบับภาษาอังกฤษ: https://www.pottermore.com/writing-by-jk-rowling/illness-and-disability