เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์

สมัยก่อน คำถามที่ฉันถูกถามมากที่สุดคือ ‘ชื่อเธอออกเสียงยังไงน่ะ’ และฉันว่าคุณคงสังเกตแล้ว ฉันใส่คำตอบไว้อย่างแยบยลในถ้วยอัคนี ตอนที่เฮอร์ไมโอนี่สอนครัมให้ออกเสียงชื่อเธออย่างถูกต้อง: เฮอร์-มาย-โอ-นี่. ฉันเคยได้ยินคนออกเสียง เฮอร์มอยนี่ บ่อยมาก แต่การออกเสียงผิด ๆ ที่ถูกใจฉันที่สุดคือ ‘เฮอร์ไมวัน’ ฉันชอบแบบนั้นมากกว่าวิธีที่ถูกซะอีก

ในกาลอดีตที่มืดสลัวและห่างไกลมาแล้วนั้น นามสกุลของเฮอร์ไมโอนี่คือ พัคเคิล (Puckle) แต่มันไม่เข้ากับเธอเลย ก็เลยเปลี่ยนให้เป็นอะไรที่ฟังดูเหลาะแหละน้อยกว่านั้น

เฮอร์ไมโอนี่เกิดวันที่ 19 เดือนกันยายน

ตอนเรากำลังปรับแก้ต้นฉบับศิลาอาถรรพ์ บรรณาธิการของฉันอยากให้ฉันตัดฉากที่แฮร์รี่ รอน เฮอร์ไมโอนี่สู้กับโทรลล์ออก และถึงแม้ว่าฉันจะยอมรับการตัดทอนเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขาต้องการได้ ฉันเถียงคอเป็นเอ็นเพื่อให้ฉากนี้ยังอยู่ เฮอร์ไมโอนี่นั้นน่ารำคาญมากในช่วงแรก ๆ ของศิลาอาถรรพ์ จนฉันรู้สึกว่าต้องใช้อะไรสักอย่างใหญ่โต (แล้วก็ใหญ่จริงๆ) เพื่อให้เธอสานสัมพันธ์กับแฮร์รี่และรอนได้

ฉันพูดบ่อย ๆ ว่าเฮอร์ไมโอนี่นั้นแอบเหมือนฉันตอนเด็ก คนค่อนข้างมองฉันเป็นเด็กจอมอวดรู้ไปหมดเสียทุกอย่าง แต่ฉันหวังว่ามันจะเด่นชัดแล้วว่าภายใต้ความคงแก่เรียนนั้น เธอมีความรู้สึกไม่มั่นใจและความกลัวความล้มเหลวอยู่เยอะมาก (เห็นได้จากบ็อกการ์ตของเธอในนักโทษแห่งอัซคาบัน)

Hermione Granger

In the old days the question I was asked most often was, ‘how do you pronounce the girl’s name?’ As I expect you have noticed, I cunningly inserted the answer to this question in ‘Goblet of Fire’, when I had Hermione instruct Viktor Krum how to say it properly: Her – my – o – nee. I used to hear ‘Her – moyne’ a lot, but my favourite mis-pronunciation ever was ‘Hermy – one.’ I think I like it better than the proper way.

In the dim and distant past Hermione’s surname was ‘Puckle’, but it didn’t suit her at all and was quickly changed for something a little bit less frivolous.

Hermione’s birthday is September the 19th.

When we were editing ‘Philosopher’s Stone’ my editor wanted me to cut the scene in which Harry, Ron and Hermione fight the troll. Although I had accepted most of the smaller cuts he wanted me to make I argued hard for this one. Hermione, bless her, is so very annoying in the early part of ‘Philosopher’s Stone’ that I really felt it needed something (literally) huge to bring her together with Harry and Ron.

I have often said that Hermione is a bit like me when I was younger. I think I was seen by other people as a right little know-it-all, but I hope that it is clear that underneath Hermione’s swottiness there is a lot of insecurity and a great fear of failure (as shown by her Boggart in ‘Prisoner of Azkaban’).