การแต่งกาย (Clothing)

รวมบทความ Pottermore ฉบับภาษาไทยที่ www.muggle-v.com

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง

พ่อมดแม่มดโดยมากเมื่ออยู่ในสังคมมักเกิ้ลจะเปิดเผยตัวตนต่อผู้อื่นด้วยการสวมใส่เครื่องแต่งกายสีม่วงและเขียว บ่อยครั้งที่ผสมทั้งสองสี อย่างไรก็ตาม สิ่งเหล่านี้ก็ไม่ได้เป็นข้อกำหนดและไม่มีข้อผูกมัดว่าต้องกระทำแบบเดียวกัน พ่อมดแม่มดมากมายในชุมชนผู้วิเศษพอใจที่จะแต่งกายด้วยสีที่ตนเองชอบเมื่อต้องออกไปข้างนอกและอยู่ในโลกมักเกิ้ล หรือเลือกใช้สีดำเพราะเป็นสีที่มีประโยชน์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องเดินทางในยามค่ำคืน

บทบัญญัตินานาชาติเกี่ยวกับความลับพ่อมดแม่มด (The International Statute of Secrecy) ได้วางแนวทางเกี่ยวกับการแต่งกายของผู้วิเศษในที่สาธารณะอย่างชัดเจน ไว้ดังนี้

เมื่อปะปนอยู่ในกลุ่มมักเกิ้ล ผู้วิเศษจำต้องแต่งตัวให้คล้ายคลึงกับเครื่องแต่งกายพื้นฐานของมักเกิ้ล ซึ่งจะต้องสอดคล้องใกล้เคียงเท่าที่เป็นไปได้กับแฟชั่นในวันนั้น เครื่องแต่งกายจะต้องเหมาะสมกับสภาพอากาศ ภูมิศาสตร์ในแต่ละท้องที่ และกาลสมัย ห้ามมิให้มีการปรับเปลี่ยนตามความพึงพอใจตนหรือปรับปรุงแก้ไขเพื่อสวมใส่ต่อหน้ามักเกิ้ล

สำหรับข้อบังคับที่กล่าวมาข้างต้นนั้นคือกฎที่ผู้วิเศษมักละเมิดอยู่บ่อย ๆ พ่อมดแม่มดรุ่นใหม่มีแนวโน้มปรับตัวเข้ากับวัฒนธรรมมักเกิ้ลได้ดีเยี่ยม เพราะพวกเขายังเด็ก จึงมีความคิดที่เปิดกว้างเกี่ยวกับเรื่องนี้  แต่ต่อมาเมื่อเข้าทำงานในโลกเวทมนตร์ การหยิบจับเสื้อผ้ามักเกิ้ลธรรมดา ๆ นั้นดูจะยากขึ้นสำหรับพวกเขา พ่อมดแม่มดสูงวัยนั้นแทบไม่ต้องคาดหวัง พวกเขาไม่อาจเข้าใจแฟชั่นของมักเกิ้ลว่าเปลี่ยนแปลงไปรวดเร็วมากแค่ไหน การซื้อกางเกงขาบานลวดลายหลอน ๆ เข้าคู่กันให้ตัวเองตอนเป็นวัยรุ่น เป็นเหตุให้พวกเขาต้องเผชิญหน้ากับศาลวิเซ็นกาม็อตในห้าสิบปีต่อมา ข้อหาปลุกใจให้กระทำความผิดอย่างแพร่หลายในงานศพของมักเกิ้ลนั่นเอง

กระทรวงเวทมนตร์ไม่ได้เข้มงวดตลอดเวลา มีการประกาศเว้นโทษให้หนึ่งวันในวันที่ข่าวประกาศถึงการหายไปของลอร์ดโวลเดอมอร์ ตามด้วยแฮร์รี่ พอตเตอร์ผู้รอดชีวิตจากคำสาปพิฆาต มันเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นที่ทำให้พ่อมดแม่มดปรากฏกายขึ้นบนท้องถนนในชุดคลุมของพ่อมดแม่มด ซึ่งพวกเขาได้ละทิ้งเรื่องนี้ หรือนำมันมาเป็นเครื่องหมายของการเฉลิมฉลอง

สำหรับสมาชิกสังคมผู้วิเศษบางคนได้ทำการแต่งตัวตามใจเพื่อทำลายกฎที่สภาบทบัญญัตินานาชาติเกี่ยวกับความลับพ่อมดแม่มดได้กำหนดไว้ กลุ่มเคลื่อนไหวนี้เรียกตัวเองว่า “ผู้ยินดีกับลมโกรกหมุนเวียน  (ผ.ย.ล.ม.) (Fresh Air Refreshes Totally F.A.R.T.)”* ยืนยันว่ากางเกงของมักเกิ้ลเป็น ‘ตัวการสกัดกั้นการไหลเวียนของเวทมนตร์’ และยืนกรานที่จะสวมใส่ชุดคลุมในที่สาธารณะ ทั้งๆ ที่ถูกเตือนหลายครั้ง พร้อมปรับเกลเลียนก็ตามที** ที่น่าทึ่งกว่าคือ พวกเขาจงใจแต่งกายน่าขันด้วยการนำชุดมักเกิ้ลมาผสมกัน เช่น ใส่กระโปรงสุ่มกับหมวกปีกกว้างแบบเม็กซิโกและรองเท้าฟุตบอล***

โดยทั่วไป เครื่องแต่งกายพ่อมดแม่มดยังคงอยู่นอกเหนือแฟชั่น ถึงแม้ว่าการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยกับชุดคลุม ชุดคลุมมาตรฐานของพ่อมดแม่มดนั้นเป็นชุดคลุมเรียบๆ ใส่หรือไม่ใส่กับหมวกยอดแหลมก็ได้ และจะสวมใส่ในโอกาสที่เป็นพิธีการ เช่น พิธีชำระล้าง งานแต่งงาน และงานศพ แม่มดจะแต่งกายด้วยชุดคลุมยาว เสื้อผ้าของพ่อมดอาจกล่าวได้ว่าไม่เปลี่ยนแปลง เมื่อย้อนกลับไปในศตวรรษที่ 17 ครั้งที่พวกเขาต้องหลบซ่อนตัว การระลึกถึงความหลังในอดีตถึงรูปแบบการแต่งกายสมัยก่อน อาจเป็นการเก็บรักษาวิถีและเวลาเก่าๆ ไว้ เพื่อเป็นเครื่องบ่งบอกความภาคภูมิใจในวัฒนธรรมดั้งเดิม

ในแต่ละวัน แม้ว่าพวกเขาจะเกลียดชังมักเกิ้ล แต่การแต่งกายด้วยเครื่องแต่งกายมักเกิ้ลก็เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อเทียบกับการใส่ชุดคลุม พวกต่อต้านมักเกิ้ลที่พยายามพิสูจน์ว่าตัวเองเหนือกว่าจะจงใจแต่งกายอย่างหรูหรา ล้าสมัย หรืองดงามเป็นพิเศษในที่สาธารณะ

* ผู้นำกลุ่มคือ อาร์ชี่ อีมสโลว์ (Archie Aymslowe) (เคยปรากฏตัวครั้งแรกในแฮร์รี่ พอตเตอร์ กับถ้วยอัคนี ที่ลานกางเต็นท์ที่ควิดดิชเวิลด์คัพ)

** ปัจจุบัน มักเกิ้ลจัดพวกเขาเป็นสมาชิกกลุ่มลัทธิความเชื่อ

*** สิ่งเหล่านี้ส่วนใหญ่ถูกมักเกิ้ลมองว่าเป็นนักเรียนใจกล้า


ต้นฉบับภาษาอังกฤษ: https://www.pottermore.com/writing-by-jk-rowling/clothing

ขอบคุณพี่แชมป์ พี่ชิน พี่จาร์ ปัน ที่ช่วยคิดชื่อกลุ่ม F.A.R.T. เป็นชื่อไทยจนสำเร็จว่า “ผู้ยินดีกับลมโกรกหมุนเวียน (ผ.ย.ล.ม)” (7/6/2557)