“ฉันว่าพี่น้องเพฟเวอเรลล์คงเป็นแค่พ่อมดเก่งๆ ที่สร้างวัตถุทรงอานุภาพพวกนั้นขึ้นมาได้ ส่วนเรื่องเล่าที่ว่ายมทูตเป็นเจ้าของเครื่องรางหรืออะไรนั้น ฟังดูแล้วเหมือนตำนานทั่วไปที่มักผูกให้เกี่ยวข้องกับสิ่งประดิษฐ์ประเภทนี้มากกว่า”
– อัลบัส ดัมเบิลดอร์ (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเครื่องรางยมทูต บ.35 น.657)
ลักษณะของไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์
ไม้กายสิทธิ์ที่ทำขึ้นจากไม้เอลเดอร์ นิทานสามพี่น้อง หนึ่งในผลงานนิทานของบีเดิลยอดกวีทำให้ผู้อ่านเข้าใจและเชื่อว่าไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ที่ทรงพลังนี้สร้างขึ้นโดยยมทูต (ผู้มอบมันให้เป็นของขวัญแก่พี่ชายคนโต แอนตีโอก เพฟเวอเรลล์ ผู้กระหายในอำนาจ และอยากเอาชนะทุกคน) แท้จริงแล้วมันเป็นสมบัติของ แอนตีโอก เพฟเวอเรลล์ ที่ไม่ได้มาจากยมทูตมอบให้อย่างที่เราเข้าใจในนิทาน
ในทางไม้กายสิทธิ์วิทยา นักประดิษฐ์ไม้กายสิทธิ์ส่วนใหญ่ เลือกหลีกเลี่ยงที่จะทำไม้กายสิทธิ์ด้วยไม้เอลเดอร์
สำหรับแกนกลางของไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ของแท้นั้น คือ ขนหางเธสตรอล (จากคำยืนยันของ เจ.เค.อาร์. เธอกล่าวว่า ขนหางเธสตรอลนั้นทรงพลังและเจ้าเล่ห์ ซึ่งแม่มดหรือพ่อมดที่เผชิญหน้ากับความตายเท่านั้น ที่จะสามารถควบคุมมันได้)
“ข้าต้องการอาวุธที่จะทำให้ข้าเก่งกาจ และไม่มีใครเอาชนะข้าได้”
– แอนตีโอก เพฟเวอเรลล์ (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเครื่องรางยมทูต)
ไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ คือ 1 ใน 3 ชิ้นของ เครื่องรางยมทูต เป็นไม้กายสิทธิ์ที่เหล่าผู้ศึกษาไม้กายสิทธิ์วิทยา เชื่อกันว่า เป็นไม้กายสิทธิ์ที่ทรงพลังมากที่สุด มากกว่าไม้กายสิทธิ์ทั่วไปๆ โดยไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์นี้ มันได้ถูกสร้างขึ้นในช่วงเวลาศตวรรษที่ 13 (อ้างอิงจาก Harry Potter Film Wizardry หน้า 155 แผ่นป้ายหลุมศพของอิกโนตัส เพฟเวอเรลล์)
“…ไม้กายสิทธิ์ที่มีอำนาจเหนือกว่าไม้ใดๆ ในโลก ไม้กายสิทธิ์ที่จะทำให้เจ้าของชนะการประลองเสมอ ไม้กายสิทธิ์ที่มีค่าคู่ควรแก่พ่อมดที่เอาชนะยมทูตได้!”
— นิทานสามพี่น้อง
ผู้ใดที่ครอบครองไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ จะมีชัยเหนือศัตรูทุกคน จะไม่มีใครเอาชนะเขาได้ จนได้ชื่อว่าเป็น “ไม้กายสิทธิ์ที่ไม่มีวันพ่ายแพ้” ว่ากันว่าการจะเป็นเจ้านายของไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ได้นั้น ต้องสังหารเจ้านายเดิมของมันเสียก่อน เป็นการเอาชนะเจ้าของเดิม เพื่อแย่งชิงตำแหน่งนายแห่งไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ นั่นเอง
ชื่อเรียกอื่นๆ
- ไม้เอลฮอร์น (ชื่อโบราณของไม้เอลเดอร์)
- ไม้เอลดรัน (พบชื่อนี้ในศตวรรษที่ 18 โดยเจ้าของชื่อ บาร์นาบัส เดเวอริลล์
- ไม้แห่งโชคชะตา
- ไม้มฤตยู
*บ้างกล่าวว่า ไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ “ไ่ม่มีวันเลิศเลอ” (นิทานของบีเดิลยอดกวี)
เจ้านายที่แท้จริงของไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์
ผู้ที่ครอบครองไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ โดยเป็นเจ้าของอย่างชอบธรรม ไม่ว่าจะด้วยการยึดมา หรือสังหารเจ้านายเดิม
- แอนตีโอก เพฟเวอเรลล์ (ผู้ครอบครองไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์คนแรก)
- ผู้สังหารแอนตีโอก เพฟเวอเรลล์
- เอ็มเมอริกจอมชั่วร้าย
- เอ็กเบิร์ตผู้เลวมหันต์
- โกเดล็อต (เสียชีวิตในห้องตายดินของตัวเอง)
- เฮียร์เวิร์ต (ลูกชายผู้แย่งไม้กายสิทธิ์มาจากโเดล็อต ผู้เป็นพ่อของตัวเอง)
- บาร์นาบัส เดเวอริลล์
- ล็อกซิอัสผู้ร้ายกาจ
- อาร์คัส และ/กับ ลิเวียส (ใครสักคนที่ยึดไม้มาจากล็อกซิอัสได้)
- — ไม่ปรากฏหลักฐานการส่งต่อไม้จนกระทั่งมาพบอีกครั้งที่เกรโกโรวิตช์ —
- เกรโกโรวิตช์ (เขาคือผู้ครอบครองมัน ก่อนที่กรินเดวัลด์วัยเด็กจะขโมยจากเขาไป และเสียชีวิตด้วยคำสาปพิฆาตจากโวลเดอมอร์วันที่ 2 กันยายน 1997 )
- เกลเลิร์ต กรินเดลวัลด์
- อัลบัส ดัมเบิลดอร์ (ผู้ครอบครองคนสุดท้าย)
- เดรโก มัลฟอย
- แฮร์รี่ พอตเตอร์
ผู้ครอบครองไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์
คือ ผู้ที่มีโอกาสได้สัมผัส หรือรับเอาไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ไว้ในครอบครอง
- แอนตีโอก เพฟเวอเรลล์
- เอ็มเมอริกจอมชั่วร้าย
- เอ็กเบิร์ตผู้เลวมหันต์
- โกเดล็อต (เสียชีวิตในห้องตายดินของตัวเอง)
- เฮียร์เวิร์ต (ลูกชายผู้แย่งไม้กายสิทธิ์มาจากโเดล็อต ผู้เป็นพ่อของตัวเอง)
- บาร์นาบัส เดเวอริลล์
- ล็อกซิอัสผู้ร้ายกาจ
- อาร์คัส และ/กับ ลิเวียส (ใครสักคนที่ยึดไม้มาจากล็อกซิอัสได้)
- เกรโกโรวิตช์ (เขาคือผู้ครอบครองมัน ก่อนที่กรินเดวัลด์วัยเด็กจะขโมยจากเขาไป และเสียชีวิตด้วยคำสาปพิฆาตจากโวลเดอมอร์วันที่ 2 กันยายน 1997 )
- เกลเลิร์ต กรินเดลวัลด์
- อัลบัส ดัมเบิลดอร์ (ผู้ครอบครองคนสุดท้าย)
- ลอร์ดโวลเดอมอร์ (ทอม มาร์โวโล ริดเดิ้ล)
- แฮร์รี่ พอตเตอร์
การเดินทางของไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์
“เส้นทางสายเลือดของไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์น่ะ กระจายเปรอะทั่วหน้าประวัติศาสตร์ของผู้วิเศษเลยละ”
– เซโนฟิเลียส เลิฟกู๊ด (เครื่องรางยมทูต น.380)
ไม้กายสิทธิ์อันแรกที่มีลายลักษณ์อักษร บันทึกว่าเป็นไม้กายสิทธิ์ที่ทำจากไม้เอลเดอร์ และมีอำนาจอันตรายยิ่งนัก เป็นของเอ็มเมอริก ซึ่งเรียกกันทั่วไปว่า “จอมชั่วร้าย” เขาเป็นพ่อมดที่ก้าวร้าวหาตัวจับยาก แม้จะมีชีวิตสั้นมาก แต่ก็ก่อความหวาดหวั่นไปทั่วภาคใต้ของอังกฤษในต้นยุคกลาง (ในยุคกลางพ่อมดแม่มดส่วนใหญ่มีชีวิตสั้น) เขาเสียชีวิตในสนามประลองอย่างดุเดือดกับพ่อมดผู้มีนามว่า เอ็กเบิร์ต
ในศตวรรษต่อมา โกเดล็อต ผู้พัฒนาการศึกษาศาสตร์มืดด้วยการเขียนคาถาที่อันตรายที่สุดชุดหนึ่ง โดยได้รับความช่วยเหลือจากไม้เอลฮอร์น (ชื่อโบราณของไม้เอลเดอร์) เราพบจากบันทึกประจำวันที่เขาเขียนไว้ว่า “เพื่อนที่ลึกลับและร้ายกาจที่สุดของฉัน ผู้มีร่างเป็นไม้เอลฮอร์น และรู้วิถีทางต่างๆ ของเวทมนตร์ชั่วร้ายที่สุด” ผู้มีความรอบรู้ด้านไม้กายสิทธิ์วิทยา เห็นพ้องกันว่าไม้กายสิทธิ์ สามารถซึบซับความชำนาญของผู้ใช้มันมาเก็บไว้ได้
โกเดล็อตเสียชีวิตในห้องใต้ดินของตนเอง โดยฝีมือของ เฮียเวิร์ต ลูกชายผู้บ้าคลั่งจับเขาขังไว้ เป็นที่สันนิษฐานว่า เฮียเวิร์ตยึดไม้กายสิทธิ์ของพ่อไป
ศตวรรษที่ 18 บาร์นาบัส เดเวอริลล์ ใช้ไม้เอลดรัน (ชื่อดั้งเดิมของไม้เอลเดอร์) จารึกว่าตนเองเป็นผู้วิเศษที่น่าเกรงกลัว กระทั่งเขาถูก ล็อกซิอัส ผู้มีชื่อเสียงอื้อฉาวพอๆ กันช่วงชิงไปได้ และตั้งชื่อใหม่ให้ไม้กายสิทธิ์อันนั้นว่า “ไม้มฤตยู” และใช้มันฆ่าทุกคนที่เขาไม่พอใจ เรื่องราวหายไปหลังจากที่คนมากมายอ้างว่าตนเป็นผู้กำจัดเขา รวมถึงแม่ของล็อกซิอัสเอง
ร่องรอยต่อจากล็อกซิอัสเริ่มรางเลือนระหว่างอาร์คัส กับลิเวียส ไม่มีใครบอกได้ว่าคนไหนเอาชนะล็อกซิอัส แล้วใครได้ไม้กายสิทธิ์ไป (เซโนฟิเลียส เลิฟกู๊ด, แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเครื่องรางยมทูต น.380)
ไม่มีข้อมูลบ่งชี้ว่าเกรโกรวิตช์ ได้ไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์มาอย่างไร และจากใคร แต่มันก็ได้สร้างชื่อเสียงในการทำไม้กายสิทธิ์ให้กับเขาเป็นอย่างดี
หลังจากนั้น เกลเลิร์ต กรินเดลวัลด์ ซึ่งตามรอยไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์อยู่นาน และตามมาจนถึงเกรโกโรวิตช์ เขาลอบเข้าไปในบ้านของเกรโกโรวิตช์ และขโมยไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ไป แน่นอนว่า ไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ทำให้เขามีอำนาจ จนได้ชื่อว่าเป็นพ่อมดศาสตร์มืดที่อันตรายที่สุดตลอดกาล (รองจากโวลเดอมอร์) และนั่นเองทำให้เพื่อนสนิทของเขา อัลบัส ดัมเบิลดอร์ เห็นว่า มีเพียงเขาเองเท่านั้นที่จะหยุดกรินเดลวัลด์ได้ และนั่นทำให้เขาได้ไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์มา ในคืนที่เขาล้มกรินเดลวัลด์ได้ และส่งเขาไปอยู่ในนูร์เมนการ์ด คุกที่เขาเคยสร้างไว้ขังคนที่ต่อต้านเขาเอง ในปี 1945
การตามรอยของไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ ดูจะเงียบหายไป จนกระทั่งวันที่พ่อมดศาสตร์มืดคนใหม่ถือกำเนิด และกลับมาพร้อมกับเป้าหมายในการครอบครอง และเป็นใหญ่ที่สุดในโลกเวทมนตร์ โวลเดอมอร์ ได้ออกตามหาไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ ตามคำกล่าวของโอลลิแวนเดอร์ เพราะเขาต้องการมีชัยเหนือทุกคน และไม่มีใครเอาชนะเขาได้ แน่นอนแฮร์รี่ พอตเตอร์เป็นศัตรูที่เขาจะกำจัดด้วยไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์!
หลังการตามหาไม้เอลเดอร์ของโวลเดอมอร์ เขาได้ตามร่องรอยผ่านการรีดข้อมูลจากโอลลิแวนเดอร์ ช่างทำไม้กายสิทธิ์ที่ถูกบังคับให้บอกข้อมูล และนั่นทำให้เขาไปถึงตัวเกรโกโรวิตช์ ทว่าไม้ได้ถูกขโมยโดยฝีมือของกรินเดลวัลด์ไปนานแล้ว และนั่นคือจุดจบชีวิตของเกรโกโรวิตช์ เมื่อจอมมารติดตามตัวกรินเดลวัลด์จนพบที่นูร์เมนการ์ด เขาจึงได้รู้ว่า “ไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์อยู่ในหลุมศพของดัมเบิลดอร์” และเขาครอบครองมันได้ในปี 1998
ทันทีที่โวลเดอมอร์ได้ไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์มา เขาก็คิดว่าตนเองได้เป็นเจ้าของไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์แล้ว ทว่าไม้เอลเดอร์กลับเป็นของเดรโก มัลฟอย ในคืนที่เขาปลดอาวุธดัมเบิลดอร์ บนหอคอยดาราศาสตร์ ก่อนที่สเนปจะเป็นคนสังหารดัมเบิลดอร์ ตามข้อตกลงที่ตกลงกันไว้ เขาหลงคิดว่า สเนปเป็นเจ้าของไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ เพราะเป็นคนฆ่าดัมเบิลดอร์ แต่เปล่าเลย
ในคืนที่แฮร์รี่ พอตเตอร์ รอน และเฮอร์ไมโอนี่ ถูกนักต้อนจับตัวไปยังคฤหาสน์มัลฟอย นั่นเป็นคืนที่แฮร์รี่ พอตเตอร์ ได้ยึดไม้กายสิทธิ์ของเดรโก มัลฟอยมา และนั่นทำให้ความสวามิภักดิ์ของไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์เปลี่ยนไป มันตกมาเป็นของแฮร์รี่ พอตเตอร์ พร้อมๆ กับไม้ฮอว์ทอร์นของเดรโก ในเวลาเดียวกัน โดยที่จอมมารไม่ได้รับรู้เลย
เมื่อ สงครามโลกเวทมนตร์ครั้งที่ 2 สิ้นสุดลง และแฮร์รี่ พอตเตอร์ ได้เป็นเจ้านายของไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์โดยสมบูรณ์ เพราะเขาเป็นทั้งคนที่ยึดมันมาได้จากเดรโก และได้ตัวไม้กายสิทธิ์มาจากโวลเดอมอร์
กระนั้นเอง เขาก็ไม่คิดจะใช้มัน และไม่ต้องการมัน เพราะไม้กายสิทธิ์ที่ทำจากไม้ฮอลลี่ เป็นไม้ที่เขาชื่นชอบและพอใจที่สุด เขาจึงใช้ไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์นี้ ซ่อมแซมไม้เดิมของเขา และส่งไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์กลับคืนแก่หลุมศพของ อัลบัส ดัมเบิลดอร์
“ผมจะเอาไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ กลับไปไว้ที่มันจากมา มันจะได้อยู่ที่นั่น ถ้าผมตายตามธรรมชาติเหมือนอิกโนตัส พลังอำนาจของมันก็จะหมดไป ใช่ไหมครับ เจ้านายคนก่อนของมันไม่พ่ายแพ้ นั่นก็จะเป็นจุดจบของมัน”
– แฮร์รี่ พอตเตอร์ (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเครื่องรางยมทูต น.688)
*เป็นที่ทราบกันดีว่า ดัมเบิลดอร์เองเสียไม้เอลเดอร์ไป เพราะเดรโกปลดอาวุธเขา และหากแฮร์รี่ พอตเตอร์ ถูกปลดอาวุธ และยึดไม้ฮอลลี่ไป ไม้เอลเดอร์จะสวามิภักดิ์กับคนที่ปลดอาวุธแฮร์รี่หรือไม่? แน่นอนว่าต้องเป็นเช่นนั้น แต่ถ้าทุกครั้งที่แฮร์รี่ ถูกปลดอาวุธ เขานำไม้ฮอลลี่กลับมาได้ ไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ก็จะเป็นของเขาต่อไป และถ้าไม่ตายตามธรรมชาติ คือถูกสังหาร ไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ก็จะไม่มีจุดจบแบบที่แฮร์รี่ พอตเตอร์ต้องการ นั่นคือ ไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์จะน้อมรับนายคนใหม่ที่สังหารแฮร์รี่ได้ทันที แม้เขาคนนั้นจะรู้หรือไม่รู้เรื่องไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ก็ตาม
ในคำถามของความคลุมเครือข้างต้นนี้เอง ที่เกิดคำถามขึ้นว่าในอนาคตของแฮร์รี่ และไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ ไม่แน่ไม่นอน และดูเหมือนเป็นการจบที่ไม่สมบูรณ์ ทำให้ภาพยนตร์ตัดสินใจเปลี่ยนเป็น การหักทำลายไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ แทนการนำกลับคืนแก่อัลบัส ดัมเบิลดอร์ เพราะนั่นจะเหลือคำตอบเพียงอย่างเดียวว่า มันได้เป็นของแฮร์รี่ พอตเตอร์คนสุดท้าย และไม่มีใครครอบครองได้อีก อย่างแน่นอน!
สำหรับจุดเปลี่ยนแปลงนี้เอง ทางเดวิด เฮย์แมน โปรดิวเซอร์ของแฮร์รี่ พอตเตอร์ ก็ได้ถามกับทาง เจ.เค.โรว์ลิ่งแล้ว ถึงการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ ซึ่งเธอบอกกับเขาว่า
“มันเป็นการแสดงออกที่สมบูรณ์แบบในการสละซึ่งพลังอำนาจของแฮร์รี่ มันเป็นการแสดงออกถึงความอ่อนน้อมถ่อมตนในตัวเขาได้อย่างยอดเยี่ยม”
– Harry Potter Page to Screen น.225
เกร็ดน่ารู้
- ในภาพยนตร์ ไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ ถูกออกแบบขึ้นโดย Miraphora Mina โดยเน้นที่ความโดดเด่น เป็นที่จดจำ จึงเลือกใช้ไม้กายสิทธิ์ที่มีความผอม ซึ่งได้แรงบันดาลใจมาจากไม้อิงลิชโอ๊ก (ไม่ใช่ไม้เอลเดอร์) (Harry Potter Page to Screen น.522)
บทความที่เกี่ยวข้อง
ลิขสิทธิ์รูปภาพ: Warner Bros.
แหล่งอ้างอิง: แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเครื่องรางยมทูต, นิทานของบีเดิลยอดกวี, Harry Potter Film Wizardry, แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเครื่องรางยมทูต ภาค 1 และ 2
