คาถากุ๊กกุ๋ย ปรากฏครั้งแรกในแฮร์รี่ พอตเตอร์ กับศิลาอาถรรพ์ บทที่ 13 ซึ่งในภาษาอังกฤษคาถากุ๊กกุ๋ยมาจากคำว่า Hocus Pocus
สเนป: “คาถากุ๊กกุ๋ยของคุณน่ะ… ผมคอยอยู่นะ”
ควีเรลล์: “ตะ-แต่ ผมไม่…”
สเนป: “งั้นก็ดีแล้ว”
– แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับศิลาอาถรรพ์ บ.12
และยังมาปรากฏอีกครั้งในเล่ม 2 เมื่อแฮร์รี่พยายามร่ายคาถาปลอมๆ เพื่อแกล้งแหย่ดัดลีย์ให้ตกใจกลัว
“จิกเกอรี่ โพกเคอรี่! โฮคัส โพคัส… สควิกก์ลีย์ วิกก์ลีย์…”
– แฮร์รี่ เอ่ยด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับห้องแห่งความลับ บ.1)
ทั้งสามคาถาที่แฮร์รี่ยกขึ้นมาร่ายขำๆ นี้ ไม่มีผลทางเวทมนตร์แต่อย่างใด เป็นแต่เพียงการยกคาถาที่พวกมักเกิ้ลคุ้นเคยกันดีมาหลอกให้ตกใจกลัวเท่านั้น จึงอาจเหมารวมได้ว่าทั้งสามคาถานี้เรียกกันง่ายๆ รวมๆ ว่า คาถากุ๊กกุ๋ย
ซึ่งคาถากุ๊กกุ๋ยที่ว่านี้ เป็นคาถาที่นักมายากลผู้อวดอ้างตนว่าเป็นพ่อมดใช้ในการเสกร่ายก่อนที่จะโชว์กลสุดวิเศษในแบบของมักเกิ้ล ไม่ได้มีผลทางเวทมนตร์จริงแต่อย่างใด ทำให้ความหมายของการเอ่ยอ้างคาถาอย่างที่สเนปใช้กับควีเรลล์นั้น เป็นการพูดถึงคาถาไร้สาระนั่นเอง
เกร็ดน่ารู้
ในภาพยนตร์แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับนักโทษแห่งอัซคาบัน มีหนังสือที่ชื่อว่า Pokery & Hocus Pocus เขียนโดย Brian Gagwilde ตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์ Luca Books และใน Pottermore เวอร์ชั่นเก่า มีภาพหนังสือชื่อว่า Jiggery Pokery and Hocus Pocus รวมอยู่ด้วย
