ฉันเคยได้รับจดหมายมากมายที่ถามคำถามนี้ ซึ่งค่อนข้างน่าแปลกใจพอสมควร คำตอบคือ ใช่ ฉันชอบเขา ถึงฉันจะไม่คิดว่าเขามหัศจรรย์ผุดผ่องยองใยไร้ที่ติก็เถอะ (โอ้ววว เหมือนได้ยินเสียงลับมีดแว่ว ๆ มาจากเว็บ Immeritus* เลย)
ซิเรียสมีความสามารถในการให้ปรัชญาการใช้ชีวิตดี ๆ หลายอย่าง แต่เขากลับไม่ค่อยดำเนินชีวิตตามนั้นสักเท่าไร ยกตัวอย่างเช่น เขากล่าวใน “ถ้วยอัคนี” ว่าถ้าหากต้องการดูว่าคนคนหนึ่งเป็นอย่างไร “ให้ดูจากวิธีที่เขาปฏิบัติต่อคนที่ต่ำกว่า ไม่ใช่เท่าเทียมกัน” แต่ซิเรียสเกลียดครีเชอร์ เอลฟ์ประจำบ้านที่เขาได้รับตกทอดมา และปฏิบัติต่อมันอย่างดูถูกเหยียดหยันอย่างสิ้นเชิง ฉันใดก็ฉันนั้น ซิเรียสทำให้เรารู้ว่าไม่มีใครจะดีหรือชั่วไปเสียทั้งหมด ซึ่งวิธีที่เขาปฏิบัติต่อสเนปก็แก้ต่างไม่ได้เลยว่ามีอะไรดี ๆ ซ่อนอยู่ในนั้น แน่นอนว่าเราส่วนใหญ่ล้วนมีความสองมาตรฐานอยู่ในตัวเอง เรารู้ดีว่าเราควรจะมีพฤติกรรมอย่างไร แต่ที่สุดแล้วกลับทำสิ่งที่ตรงข้าม!
ซิเรียสเป็นคนกล้าหาญ ภักดี บ้าบิ่น มีความขมขื่นและไม่แน่ไม่นอนเล็กน้อยเนื่องจากเคยอยู่ที่อัซคาบันมาเป็นเวลานาน จริง ๆ แล้วเขาแทบไม่มีโอกาสได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่เลย เขาอายุประมาณยี่สิบสองปีเท่านั้นตอนที่ถูกส่งไปอัซคาบัน แล้วจากนั้นก็มีชีวิตวัยผู้ใหญ่ที่ค่อนข้างขลุกขลัก ผิดกันกับลูปิน ผู้ซึ่งอายุเท่ากันแต่ดูสูงวัยกว่า มีวุฒิภาวะมากกว่า คุณลักษณะอันยิ่งใหญ่ของซิเรียสที่ชดเชยข้อบกพร่องอื่น ๆ ก็คือเขาไวต่อความรู้สึกของคนอื่นมาก เขารักเจมส์เหมือนเป็นพี่น้องและเขาส่งต่อความสนิทสนมนั้นมายังแฮร์รี่
*Immeritus คือ Fansite ที่อุทิศตัวให้ ซิเรียส แบล็ก โดยเฉพาะ
